Δοξολογία για τον Μακεδονικό Αγώνα στη Βέροια παρουσία του πρ. πρωθυπουργού της Ρωσίας Σ. Στεπάσιν

Την Κυριακή 15 Οκτωβρίου το πρωί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον Ιερό Ναό Αγίου Αντωνίου πολιούχου Βεροίας.

Στο τέλος της θείας Λειτουργίας με την ευκαιρία του εορτασμού του Μακεδονικού Αγώνα τελέστηκε δοξολογία και ομιλία για τον Μακεδονικό Αγώνα από τον κ. Πυρινό Δημήτριο, Δ/ντή 16ου Δ.Σ. Βέροιας.

Στην Θεία Λειτουργία παρέστη ο πρώην Πρωθυπουργός της Ρωσικής Ομοσπονδίας και σήμερα Πρόεδρος της Αυτοκρατορικής Ορθόδοξης Παλαιστινιακής Ενώσεως κ. Σεργκέυ Στεπάσιν συνοδευόμενος από τον Διευθυντή του Παραρτήματος Ελλάδος της Ενώσεως κ. Σίμο Παναγιωτίδη και τον Αντιπρόεδρο κ. Ποπόφ όπου φιλοξενούνται αυτές τις ημέρες στην Ιερά Μητρόπολη Βεροίας.

Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας ο πρώην Πρωθυπουργός κ. Σεργκέυ Στεπάσιν και η συνοδεία του ξεναγήθηκαν στο Βλαχογιάννειο Μουσείο Μακεδονικού Αγώνα της Ιεράς Μητροπόλεως Βεροίας αλλά και στο Βυζαντινό Μουσείο Βεροίας. Ενώ στην συνέχεια ο Σεβασμιώτατος παρέθεσε γεύμα προς τιμή του κ. Σεργκέυ Στεπάσιν στο μητροπολιτικό μέγαρο.

Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου στην Θεία Λειτουργία:

«Ἵνα φροντίζωσιν καλῶν ἔργων προΐστασθαι οἱ πεπιστευκότες τῷ Θεῷ».

Κυριακή τῶν ἁγίων καί θεοφό­ρων πατέρων τῆς ἑβδόμης ἐν Νι­καίᾳ Οἰκου­με­νικῆς Συνόδου καί ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ ἐκείνους τούς πιστούς καί γενναίους ἱεράρχες οἱ ὁποῖοι ὑπερασπίσθηκαν τήν ὀρθή πί­στη. Ἐκείνους πού ὑπερασπί­σθη­καν τίς ἱερές εἰκόνες ἀπό τή μανία τῶν δυσ­σεβῶν εἰκονομάχων, οἱ ὁποῖοι ἀρνοῦ­ντο πεισματικά τή λα­­τρευ­τική προ­σκύνηση τῶν σε­πτῶν καί ἁγί­ων εἰκόνων καί ἐπέ­βαλαν μέ αὐ­τοκρατορικά διατάγ­μα­τα τήν ἀπο­μάκρυνσή τους ἀπό τούς ναούς καί τά δημόσια κτίρια, διώκοντας, φυ­λακίζοντας καί ἐξο­ρί­ζοντας ὅσους πίστευαν ὅτι ἡ ἀπό­δοση τι­μῆς πρός τίς ἱερές εἰκό­νες «ἐπί τό πρωτότυπον διαβαί­νει», δέν εἶναι δηλαδή προσκύ­νη­ση καί λατρεία τῆς ὕλης, ἀλλά ἀνα­­φέρεται στό «πρωτότυπο», ἀνα­φέρεται στά ἱε­ρά πρόσωπα τοῦ Χριστοῦ, τῆς Πα­ναγίας καί τῶν ἁγίων, τά ὁποῖα ἀπεικονίζουν.

Τιμᾶ ἡ Ἐκκλησία μας σήμερα τούς ἁγίους καί θεοφόρους πατέ­ρες οἱ ὁποῖοι κατετρόπωσαν τούς αἱρετικούς εἰκονομάχους καί μέ τή διδασκαλία τους ἀπέδωσαν στό ἀνθρώπινο πρόσωπο τήν τιμή καί τήν ἀξία πού ἔχει ὡς δημιούρ­γημα τοῦ Θεοῦ, τήν τιμή καί τήν ἀξία πού ἔλαβε μέ τήν ἐνανθρώ­πι­ση τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χρι­στοῦ, ὁ ὁποῖος ὄχι μόνο προσέ­λαβε χά­ριν τῆς σωτηρίας μας τήν ἀν­θρώ­πινη φύση καί τήν ἐξαγίασε μέ τή σταυρική θυσία καί τήν ἀνάστασή του, ἀλλά καί τήν ἀνέ­βασε στόν οὐρανό, καθώς κατά ἀνά­ληψή του ἀνῆλθε στούς οὐρα­νούς φέροντας τό ἀναστημένο ἀν­θρώπινο σῶμα του.

Καί εἶναι ὄντως καλό καί ἐξόχως σημαντικό ἔργο αὐτό πού ἔκα­ναν οἱ ἅγιοι καί θεοφόροι πατέρες τῆς ἑβδόμης Οἰκουμενι­κῆς Συνό­δου, ἡ προάσπιση δηλαδή τῆς ἀληθοῦς πί­­στεως, ἡ προ­άσπιση τῆς ἀξίας τῆς ἀν­θρω­πίνης φύσεως καί τῆς δυνατό­τη­τός της νά θεωθεῖ ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Κυρίου, καί ἡ διδα­σκαλία αὐτῆς τῆς πίστεως στούς ἀνθρώπους.

Γι᾽ αὐτό καί δικαιολογημένα ὅρι­σε ἡ Ἐκκλησία μας νά διαβά­ζε­ται κατά τήν ἡμέρα τῆς μνήμης τους ὁ λό­γος τοῦ πρωτοκορυφαίου ἀπο­στό­λου Παύλου, ὁ ὁποῖος προ­τρέ­πει τόν μαθητή του ἐπίσκοπο Κρή­της Τίτο καί δι᾽ αὐτοῦ καί ὅλους ἐμᾶς τούς πιστούς «ἵνα φροντί­ζωσιν κα­λῶν ἔργων προΐστασθαι οἱ πε­πι­στευκότες τῷ Θεῷ».

Διότι δέν εἶναι δυνατόν νά πρω­τοστατεῖ κανείς σέ καλά καί ἀγαθά ἔργα, τά ὁποῖα ἔχουν ἀποδέκτη τόν ἄνθρωπο, ἐάν δέν σέβεται τόν ἄνθρωπο, ἐάν δέν σέβεται τήν ἀν­θρώπινη φύση καί τό ἀν­θρώ­πινο πρόσωπο πού ἔχει ἀξία καί ση­μα­σία, γιατί ἀποτελεῖ εἰκόνα τοῦ Θεοῦ.

Δέν εἶναι δυνατόν νά πρω­το­σταστεῖ κανείς σέ καλά καί ἀγα­θά ἔργα, ἐάν δέν σέβεται τόν Θεό, ὁ ὁποῖος εἶναι ὁ πλάστης καί δημι­ουρ­­γός τοῦ ἀνθρώπου, καί συγ­χρόνως αὐτός ὁ ὁποῖος ὄχι μόνο σεβάσθηκε τό ἀνθρώπινο πρό­­σω­πο ἀλλά καί τό ἀνύψωσε μέχρι τόν θρόνο του καί τό κατέ­στησε κληρονόμο τῆς βασιλείας του.

Ἡ ἀλήθεια αὐτή γιά τή σχέση με­ταξύ πίστεως στόν Θεό καί σε­βα­σμοῦ τῆς ἀνθρωπίνης προσω­πι­κό­τητος ἐπιβεβαιώνεται, ἀδελφοί μου, στίς ἡμέρες μας δυστυχῶς ἀρ­νητικά.

Ἄν ρίξουμε μιά ματιά γύ­ρω μας, θά δοῦμε τόν τρόπο μέ τόν ὁποῖο ἀντιμετωπίζουν ἤ μᾶλλον ὑποβα­θμί­­ζουν τό ἀνθρώπινο πρό­σω­πο ὅσοι βρίσκονται μακριά ἀπό τόν Θεό, ἔστω καί ἐάν πιστεύουν ὅτι ἐνεργοῦν πρός ὄφελός του, ἔστω καί ἐάν ἰσχυρίζονται ὅτι ὑπε­ρα­σπί­ζονται τά δικαιώματά του.

Διότι καί μόνο ἡ ἀπομάκρυνση ἀπό τόν Θεό διαστρέφει καί τά κα­ταργεῖ τά δικαιώματα καί τίς ἀξίες τοῦ ἀνθρώπου, καθώς ὅλα αὐτά εἶναι δῶ­ρα τοῦ Θεοῦ, εἶναι προ­νό­μια μέ τά ὁποῖα, μέσα στήν ἄπειρη ἀγάπη του, μᾶς προίκισε ὁ Θεός καί τά ὁποῖα δέν ὑφίστανται μα­κριά ἀπό τόν Θεό.

Γι᾽αὐτό, ἀδελφοί μου, καί οἱ ἥρω­­ες τοῦ Μακεδονικοῦ ἀγῶνος πού τιμοῦμε σήμερα, αὐτοί πού ἀγωνί­σθηκαν καί θυσιάσθηκαν γιά νά μᾶς χαρίσουν τήν ἐλευ­θερία, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ ἕνα ἀπό τά μεγα­λύ­τερα δῶρα τοῦ Θεοῦ στόν ἄν­θρωπο, ἀγωνίσθηκαν μέ πίστη στόν Θεό. Ἀγωνίσθηκαν μέ τή συ­ναί­σθηση ὅτι προΐστανται κα­λῶν ἔργων, ἔργων Θεοῦ. Γι᾽ αὐτό καί ἀγωνίσθηκαν ὄχι μόνο «γιά τῆς πατρίδος τήν ἐλευθερία» ἀλλά καί «γιά τοῦ Χριστοῦ τήν πίστη τήν ἁγία». Γιατί γνώριζαν καί πί­στευ­αν ὅτι δέν μπορεῖ νά ὑπάρ­ξει ἐ­λεύ­θερη πατρίδα, ἐλεύ­θερη Μα­κε­δονία, χωρίς τήν πίστη στόν Θεό, στόν Θεό ἡ χάρη τοῦ ὁποίου τούς ἐνίσχυε στόν ἀγώνα τους.

Τό δικό τους παράδειγμα κα­λού­με­θα νά ἀκολουθήσουμε καί ἐμεῖς, ἀδελφοί μου, ἀκολουθώντας συγ­χρό­νως καί τήν προτροπή τοῦ ἱδρυ­τοῦ τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλη­σίας πρωτοκορυφαίου ἀποστόλου Παύλου, καί νά πρωτοστατοῦμε σέ ἔργα καλά καί ἀγαθά, ἔργα ἀρετῆς καί πίστεως στόν Θεό, μέ τή βοή­θεια τοῦ ὁποίου καί μέ τόν σεβα­σμό στίς ἀρχές καί τίς ἀξίες πού πηγάζουν ἀπό τήν πίστη μας θά ἐπιτύχουμε στά ἔργα μας καί θά φανοῦμε ἀντάξιοι τῶν ἡρώων πού τιμοῦμε σήμερα.