Το, Σάββατο 11 Νοεμβρίου ετελέσθη στη Χίο η πανηγυρική Ακολουθία τού Όρθρου χοροστατούντος τού Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Νικαίας κ. Αλεξίου και εν συνεχεία η πολυαρχιερατική Θ. Λειτουργία προεξάρχοντος τού Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Νικαίας κ. Αλεξίου συλλειτουργούντων τών Σεβ. Μητροπολιτών Πειραιώς κ. Σεραφείμ και Χίου, Ψαρών και Οινουσσών κ. Μάρκου τού και ποιμενάρχου τής Ιεράς Μητροπόλεως.
Κατά την Θ. Λειτουργίαν ομίλησεν ο Σεβασιώτατος Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ, ο οποίος αναφερόμενος εις τον εορτασμόν τής ημέρας ετόνισεν: «Η μυροβόλος νήσος τής Χίου με την υπεροχικήν θυσίαν της, απέβη εφαλτήριον τής παλιγγενεσίας τού Έθνους και οι Έφοροι και Πολιούχοι Αυτής Άγιοι Μηνάς, Βίκτωρ και Βικέντιος στην εόρτιο μνήμη τών οποίων στις 11-11-1912 ηνώθη με την μητέρα Πατρίδα, μετά 90 χρόνια από το αφθίτου δόξης μαρτύριον τών τέκνων της, ενέπνευσαν και εμπνέουν την ελευθερίαν, διότι ήταν οι ίδιοι αληθώς ελεύθεροι, επειδή η ελευθερία τους συνήπτετο άρρηκτα με την ενυπόστατον Αλήθειαν πούναι ο Χριστός.
Σήμερα στην εποχή τών ανατροπών και τών αντινομιών, που η ελευθερία χωρίς οντολογική Αλήθεια αποβαίνει ασυδοσία, ευτελισμός και τελικά καταδολίευσις τών αξιών τού ανθρώπου με το κίβδηλο πρόταγμα ενός ανερμάτιστου δικαιωματισμού και ενός τραγικού αυτοπροσδιορισμού έχομεν επειγόντως ανάγκη το μήνυμα τών Αγίων Μαρτύρων Μηνά, Βίκτωρος και Βικεντίου και τών μαρτύρων τού Γένους».
Ακολούθως την 10.30΄ ετελέσθη η επίσημος Δοξολογία επί τη 105η Επετείω τής απελευθερώσεως τής Χίου εκ τού Τουρκικού ζυγού, χοροστατούντος τού Σεβ. Μητροπολίτου Χίου Ψαρών και Οινουσσών κ. Μάρκου καθ’ ην και ανέπεμψεν την υπ’ αυτού πονηθείσαν κάτωθι Ευχήν:
«Δοξάζομέν Σοι, εν ενί στόματι και μια καρδία, τω ανάρχω Πατρί, τω τα πάντα δημιουργήσαντι δι’ Υιού συνεργεία τού Αγίου Πνεύματος, και τω συνανάρχω Υιώ και Λόγω, δι’ ού τον Πατέρα εγνώκαμεν και το Πνεύμα το Άγιον επεδήμησεν εν κόσμω, και τω ακτιστοσυμπλαστουργοσυνθρόνω Αγίω Πνεύματι, τω εκ τού Πατρός εκπορευομένω, και εν Υιώ αναπαυομένω, τη μια Υπεραγία, Ομοουσίω, Αδιαιρέτω και Ζωαρχική Τρισηλίω Θεότητι, ότι φιλευσπλάγχνως επέβλεψας εξ Ουρανού, επί την αγιοτρόφον και ηρωοτόκον, ναυπρύτανιν και ναυσικλυτήν νήσον τής Χίου, την δια την αμώμητον Ορθόδοξον Χριστιανικήν Πίστιν και την ένδοξον Ελληνικήν Ιστορίαν πυρωσαμένην ως πυρούται το αργύριον, και φοινιχθείσαν, κατά την σεπτήν τής Σφαγής αυτής προσενεχθείσαν θυσίαν, ταις αειρόοις ρανίσι τών τιμίων αιμάτων τών ευκλεών αυτής τέκνων, και εξαγαγούσαν εκ τών ιερών οστέων αυτών το πολυπόθητον δώρον, δι’ ού, τον κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσίν Σου πλασθέντα άνθρωπον, εκόσμησας, ήτοι την ελευθερίαν, ταύτην τη Χίω προ αιώνος και επεδαψίλευσας εν ημέρα, καθ’ ην ετιμάτο η τών αριστέων πολιούχων αυτής, Μηνά τού θεηγόρου, Βίκτωρος τού απροσμαχήτου και Βικεντίου τού κλεινού ιεροφάντορος, μνήμη.
Εξ αυτής τής ημέρας πάσα η χριστοφόρος νήσος ημών ηγιάσθη, δια τών ιερών μορφών τού εν Αγίοις Πατρός ημών Νεκταρίου, επισκόπου Πενταπόλεως, και τού Οσίου Πατρός ημών Ανθίμου τού Χίου, εδοξάσθη δια γενναίων και κραταιών αξιωματικών, εφωτίσθη δια εμβριθών μελετητών και ερευνητών τής επιστήμης και τών γραμμάτων, ετιμήθη δι’ εξόχων πολιτικών, εκοσμήθη δια φιλοκάλων εκφραστών τού πολιτισμού και τών τεχνών, προώδευσεν δια φιλοπόνων ανθρώπων τής εργασίας και τού εμπορίου, εξαιρέτως δε ελαμπρύνθη και επρώτευσεν δια τών ανδρών τής πρυτανευούσης ανά την οικουμένην Ελληνικής Εμπορικής Ναυτιλίας.
Όθεν, χάριτας έχοντες δι’ απάσας τας εν τοις ύπερθεν διαλαμβανομένας δωρεάς, τας ευεργεσίας, ας υπερεκένωσας εις ημάς, κηρύττομεν και μεγαλύνομεν, και χείρας ικέτιδας επαίροντες, Σού δεόμεθα και Σε παρακαλούμεν, ίνα τας ψυχάς τών υπέρ τής Χιακής Ελευθερίας ευκλεώς αγωνισαμένων και ενδόξως πεσόντων εν τη χορεία τών εκλεκτών Σου κατατάξης, ημάς δε τους τω εκείνω θανάτω ελευθέρους νυν ζώντας κατά το ιερόν Σου Ευαγγέλιο αξιώσης διάγειν και πολιτεύεσθαι, ώστε τηρείν απαρασαλεύτως το θέλημά Σου και φυλάττειν τας εντολάς Σου και Σοι την δόξα αναπέμπομεν τω Πατρί και τω Υιώ και τω Αγίω Πνεύματι, τω μόνω κραταιώ και ισχυρώ Θεώ, εις τους αιώνας. Αμήν».
Ακολούθως την 11.15΄ Ο Σεβ. Μητροπολίτης Χίου, Ψαρών και Οινουσσών κ. Μάρκος ετέλεσε «Τρισάγιον» εις το Ηρώον τών Πεσόντων και εν συνεχεία παρακολούθησε μετά τών λοιπών επισήμων και πλήθους λαού την μαθητικήν και στρατιωτικήν παρέλασιν.
