Οι άγιες αυτές ημέρες της Επιφάνειας του Θεού, που η αγαθότης Του μας επιτρέπει και εφέτος να εορτάσουμε, δίδουν και πάλι την ευκαιρία να καταπαύσουμε για λίγο από τις κοσμικές μέριμνες και να εμβαθύνουμε στα ύψιστα και τιμιώτατα της ζωής μας, αυτά που μόνο μπορούν να δικαιώσουν την ύπαρξή μας, να μας δώσουν ελπίδα, χαρά και δύναμη να αγωνισθούμε για την επιτέλεση του υψηλού προορισμού μας.
Μας υπενθυμίζουν λοιπόν οι άγιες αυτές ημέρες ότι ο Θεός μας αγαπά. Και από αγάπη για μας λαμβάνει δούλου μορφή, σαρκώνεται, πτωχεύει, νηπιάζει. Λαμβάνει με ανέκφραστη ταπείνωση και από απερίγραπτη αγάπη για μας ό,τι δεν είχε, την ανθρώπινη φύσι, για να μας μεταδώσει ό,τι δεν είχαμε, τη θέωση και την αιώνιο ζωή.
Όσες κι αν είναι οι πίκρες της καθημερινής ζωής, η χαρά μας για το δώρο της ενανθρωπήσεως του Θεού ας είναι πάντα ζωντανή μέσα μας, φως και παρηγορία μας.
Και ακόμη βλέπουμε τώρα καθαρότερα και την ιδική μας μεγάλη ευθύνη να αγωνισθούμε και να αξιοποιήσουμε το δώρο της ενανθρωπήσεως του Θεού.
Τι απολογία αλήθεια θα δώσουμε στον ενανθρωπήσαντα Κύριό μας, που εταπείνωσε τον εαυτό του μέχρι Σταυρού και ταφής, αν δεν αγωνισθούμε με συνέπεια και πόθο να αποδυθούμε τον παλαιό άνθρωπο και να ενδυθούμε τον καινό άνθρωπο, δηλαδή τον ίδιο τον Χριστό.
Εκείνος έλαβε την ιδική μας μορφή, για να λάβουμε εμείς την ιδική Του μορφή.
Οι χαρακτήρες της μορφής του Χριστού είναι η ταπείνωσις, η αγάπη, η φιλανθρωπία, η υπομονή, η συγχωρητικότης, η αγνότης.
Είναι άραγε η πορεία μας στην παρούσα ζωή πορεία μορφώσεώς μας κατά Χριστόν;
Αργά ή γρήγορα το τέλος της επιγείου υπάρξεώς μας θα έλθη για όλους μας. Όλη τότε η γήινη ύπαρξίς μας θα κριθεί εάν και κατά πόσον ελάβαμε την μορφήν του εν Βηθλεέμ τεχθέντος Κυρίου Ιησού, εάν και εμείς ακολουθήσαμε τις κατά τον άγιο Μάξιμο τον Ομολογητή πνευματικές μεθηλικιώσεις του Χριστού, δηλαδή εάν κατακτήσαμε με την Χάρι Του μίαν προς μίαν τις άγιες αρετές Του και έτσι ενηληκιωθήκαμε πνευματικά, φθάνοντες “εἰς μέτρον ἡλικίας τοῦ πληρώματος τοῦ Χριστοῦ” (Εφ. δ’ 13).
Προσκυνούμε εν πίστει, εν ευγνωμοσύνη, εν χαρά την πάνσεπτο Γέννησή Του Τον ικετεύουμε να αποτυπώσει και σε μας, πρεσβίαιας της γεννησάσης αυτόν ασπόρως Κυρίας Θεοτόκου, τα ίχνη και τους χαρακτήρες του Παναγίου του θεανθρωπίνου Προσώπου, ώστε “σύμμορφοι της εικόνος αυτού” (πρβλ. Ρωμ. η’ 29) να ευρεθούμε έτοιμοι να συζήσουμε μαζί του στην ατελεύτητο αιωνιότητα. Γιατί τότε ο “ὡραῖος κάλλει παρὰ τοὺς υἱοὺς τῶν ἀνθρώπων” (Ψαλμ. μδ’ 3) δεν θα είναι δυνατόν να συνοδεύεται από όσους διατηρούν την δυσμρφία του εγωισμού και των παθών.
Σας γράφομε εν χαρά πνευματική και εν κοινωνία πίστεως και αγάπης του επιφανέντος Μεγάλου της Βουλής του Θεού Αγγέλου, Κυρίου και Θεού μας Ιησού Χριστού, για να σας ευχαριστήσουμε για τις εόρτιες ευχές σας και να σας ευχηθούμε όπως “ἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦ ἡ ὑπερέχουσα πάντα νοῦν φρουρήσει τὰς καρδίας ὑμῶν καὶ τὰ νοήματα ὑμῶν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ” (Φιλιπ. δ’ 7) κατά την αγία αυτή και πανεφρόσυνο περίοδο και κατά το νέο έτος της χρηστότητός Του, χαριζόμενος Υμίν και την υπέρ πάντα ποθητήν κατά χάριν σωτηρίαν και θέωσιν.
