Τις δηλώσεις Έλληνα, καθηγητή Πανεπιστημίου της Βραζιλίας, που τίθεται υπέρ της νομιμοποίησης της βλασφημίας του Θεού, σχολιάζει με ανακοίνωση που εξέδωσε το Γραφείο επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών της Ιεράς Μητρόπολης Πειραιώς.
Ολόκληρη η ανακοίνωση:
”Η βλασφημία, η προσβολή κατά του Θεού, είναι προφανώς μια από τις έσχατες μορφές κατάπτωσης του ανθρώπου. Μια ακραία μορφή εναντιώσεως και ανταρσίας κατά του Δημιουργού του. Μια παράλογη διάθεση και ενέργεια, μέσω της οποίας ο υβριστής νομίζει ότι μπορεί να πλήξει, ή να απαξιώσει τον απόλυτα απαθή Θεό. Ο μεταπτωτικός άνθρωπος αφότου έπαυσε να βρίσκεται σε κοινωνία με το Θεό, έφθασε σε κατάσταση πνευματικού σκοτισμού. Στην κατάσταση αυτή ευρισκόμενος, άρχισε να πιστεύει ότι υπεύθυνος για τις ποικίλες θλίψεις, τη φθορά και τον θάνατο, τα οποία υπομένει στην παρούσα ζωή, είναι ο Θεός. Την δική του αποκλειστική ευθύνη για την τραγωδία του την απέδωσε στο Δημιουργό του. Αδυνατεί πλέον να διακρίνει ότι ο μόνος υπεύθυνος για τα θλιβερά επακόλουθα της πτώσεώς του είναι αυτός ο ίδιος και κανένας άλλος. Το αποτέλεσμα ήταν να δημιουργήσει σιγά – σιγά έχθρα προς Αυτόν, ώστε να φθάσει τελικά στο σημείο να βλασφημεί το Θεό. Στην εποχή μας εποχή εσχάτης αποστασίας, η βλασφημία έχει φθάσει στο αποκορύφωμά της. Ο σύγχρονος άνθρωπος σήμερα ζητάει, όχι απλά να βλασφημεί το Θεό και κάθε ιερό πρόσωπο και πράγμα, αλλά να το κάνει και νόμιμα, με τη σφραγίδα και την προστασία του κράτους!
Αφορμή για την παρούσα ανακοίνωσή μας πήραμε από δημοσίευμα στην εφημερίδα των Αθηνών «Εφημερίδα των Συντακτών» (22-2-2018), με τίτλο: «Τα σύγχρονα κράτη, το ένα μετά το άλλο, κατάργησαν νομοθετικά το αδίκημα της βλασφημίας». Πρόκειται για συνέντευξη του κ. Δημήτρη Δημούλη, καθηγητή του Συνταγματικού και Δημοσίου Διεθνούς Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Bandeirante του Sao Paulo, με αφορμή κάποιο δημοσίευμά του με τίτλο: «Αγγλία, Γαλλία, Δανία. Γ…ώ την Παναγία…»! Στην ερώτησή του από το δημοσιογράφο: «Τι ακριβώς θέλετε να μας πείτε, κ. καθηγητά;», απάντησε: «Τι σημαίνει “τιμωρούμε όποιον προσβάλλει τα θεία”; Μπορεί να σημαίνει δύο πράγματα. Πρώτον, ότι σε μια κοινωνία σχεδόν όλοι πιστεύουν στα “θεία” και όποιος τα προσβάλλει πρέπει να κατασταλεί. Δεύτερον, ότι το κράτος ελέγχεται από μια θρησκευτική ομάδα που επιβάλλει τις αντιλήψεις της στους υπόλοιπους. Και στις δύο περιπτώσεις αυτό που προστατεύεται δεν είναι ο Θεός (που, όπως λέει ο Δημήτρης Χριστόπουλος, δεν έχει ανάγκη εισαγγελέα), αλλά οι κυρίαρχες ιδεολογίες που επιβάλλουν φίμωτρο στις άλλες απόψεις»! Παιδαριώδης συλλογισμός! Ποιος ισχυρίστηκε ποτέ, ότι με τη βλασφημία προσβάλλεται ο απόλυτα απαθής και άτρεπτος Θεός; Ποιος του είπε ότι με την απαγόρευση της βλασφημίας προστατεύεται ο Θεός; Ποιος ισχυρίστηκε ότι σε μια κοινωνία όλοι πιστεύουν στα θεία και ως εκ τούτου υπάρχει η απαγόρευση της βλασφημίας; Η υπόθεσή του ότι «το κράτος ελέγχεται από μια θρησκευτική ομάδα που επιβάλλει τις αντιλήψεις της στους υπόλοιπους», δηλαδή την Εκκλησία, είναι «η λουκουμόσκονη» των λογίς εκκλησιομάχων, η οποία απέχει παρασάγγας από την πραγματικότητα. Η Εκκλησία, όχι μόνο δεν μπορεί να επιβάλλει τη θέλησή της στο κράτος, αλλά αντίθετα, εκείνο «ροκανίζει» αναίσχυντα και προκλητικά Εκείνη! Ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, οι κυβερνήσεις συναγωνίζονται, ποια θα πλήξει περισσότερο την Εκκλησία και το ορθόδοξο αίσθημα του λαού μας, με άθλια και αντίχριστα νομοθετήματα, τα οποία, παρ’ όλες τις αντιδράσεις Της, δεν μπορεί να τα αποτρέψει.
Δεν προστατεύεται λοιπόν ούτε ο Θεός, ούτε επιβάλλεται από την Εκκλησία η απαγόρευση της βλασφημίας, αλλά πρόκειται για θεμελιώδη αρχή της κοινωνίας και της δημοκρατίας, ο σεβασμός της πίστης του άλλου. Η διακράτηση της θρησκευτικής ειρήνης και δι’ αυτής της κοινωνικής συνοχής. Όταν λέμε σεβασμό στην πίστη του άλλου, δεν εννοούμε την αποφυγή της ομολογίας της πίστεώς μας, ή της κριτικής, αλλά την αποφυγή της κακόβουλης δόλιας υβριστικής προσβολής. Κάποιοι θέλουν να βλέπουν την κριτική της Εκκλησίας στις αιρέσεις και τις θρησκείες του κόσμου, ως υβριστική προσβολή των άλλων. Αυτή είναι μια φθηνή δικαιολογία και μια προσπάθεια σπίλωσης της Εκκλησίας, διότι κριτική δεν κάνει μόνον Αυτή, αλλά και οι αιρετικές και παραθρησκευτικές ομάδες. Και μάλιστα, ενώ αυτές με πολύ πιο σκληρό και απαξιωτικό τρόπο κριτικάρουν την Εκκλησία, οι χριστιανομάχοι ουδέποτε διανοήθηκαν να τις στηλιτεύσουν. Μόνο στην Εκκλησία αρνούνται το δικαίωμα να έχει λόγο! Τόσο «δημοκρατικά»!
Οι αρχές της δημοκρατίας επιτάσσουν τον σεβασμό των ατομικών και συλλογικών δικαιωμάτων. Η πίστη στο Θεό, οι φιλοσοφικές ιδέες και κοινωνικές αντιλήψεις είναι αγαθά συνταγματικά κατοχυρωμένα και ως εκ τούτου πρέπει να γίνονται σεβαστά και γι’ αυτό ο νομοθέτης οφείλει να τα περιφρουρήσει. Δεν έχει κανένας το δικαίωμα να προσβάλλει, βλασφημώντας και ασχημονώντας, τα πιστεύω κανενός! Γιατί η πίστη κάθε ανθρώπου αποτελεί το οντολογικό του θεμέλιο, γι’ αυτό και η «προσβολή θρησκευτικής ειρήνης», τίθεται ως διακινδυνευόμενο έννομο αγαθό στις διατάξεις 198 και 199 του Ποινικού Κώδικα. Αυτό δεν το επιβάλλουν μόνον οι νομοθεσίες, αλλά και η κοινή λογική και ο πολιτισμός. Εν προκειμένω εμείς πιστεύουμε στον Κύριό μας Ιησού Χριστό και ευλαβούμαστε τα ιερά πρόσωπα της χριστιανικής μας πίστης, ως αναφαίρετο δικαίωμά μας. Το ίδιο δικαίωμα βέβαια προβάλλουν και εκείνοι που θέλουν να βλασφημούν τα θεία, χωρίς όμως να μπορούν να δικαιολογήσουν, ποια αναγκαιότητα, ή πιο ατομικό δικαίωμα ικανοποιείται με το να βλασφημούν τη δική μας πίστη! Και εν πάσει περιπτώσει, μέχρι που φθάνουν τα δικαιώματα των βλασφήμων και που σταματούν τα δικαιώματα των πιστών; Γιατί να έχουν το δικαίωμα κάποιοι να βλασφημούν την πίστη κάποιων άλλων και να μην έχουν και εκείνοι το δικαίωμα να μην βλασφημείται η πίστη τους; Αλλά και, εφόσον εκείνοι δεν πιστεύουν στην ύπαρξη του Θεού, τότε γιατί βλασφημούν ένα ανύπαρκτο, (για κείνους), ον; Δεν είναι αυτό παραλογισμός;
Λέει στη συνέχεια ο κ. καθηγητής: «Φυλακίζουν, λογοκρίνουν, διώκουν, καίνε, ακόμη και σκοτώνουν τους άπιστους. Τα συνταγματικά κράτη κατέστησαν τη θρησκεία ιδιωτικό ζήτημα. Πιστεύει όποιος θέλει και σε ό, τι θέλει. Η δυσμενής διάκριση και η καταστολή όσων δεν ακολουθούν τις κυρίαρχες θρησκείες είναι απόλυτα αντισυνταγματικές. Θίγουν την ελευθερία γνώμης και τη θρησκευτική ελευθερία. Εάν ο μητροπολίτης έχει δικαίωμα να πιστεύει στον Χριστό, εγώ έχω το ίδιο δικαίωμα να τον θεωρώ αγύρτη». Διερωτώμεθα: Σε ποια χώρα ζει ο άνθρωπος; Έχει σχέση με την πραγματικότητα, ή ζει σε μια δική του εικονική πραγματικότητα, την οποία υπαγορεύουν οι ατομικές του ιδεοληψίες; Πότε διαπίστωσε να εξαπολύει διωγμούς η Ορθόδοξη Εκκλησία μας και μάλιστα μέχρι θανάτου; Πόσους απίστους είδε να χώνει στη φυλακή, να διώκει, να καίει και να σκοτώνει; Αντίθετα λογοκρισίες, διώξεις, φυλακίσεις και φόνους «απίστων» συναντούμε στις θρησκείες του κόσμου, (Ισλάμ, Ινδουισμός, Σιχ, κλπ) και σε ομάδες εκτός της Εκκλησίας. Θυμίζουμε ακόμη στον κ. καθηγητή ότι λογοκρισίες, διώξεις, φυλακίσεις και εκατομμύρια θανάτους σε αθώους ανθρώπους, των οποίων το μόνο αμάρτημα ήταν ότι πιστεύουν στο Θεό, έκαμαν οι άθεοι, αιμοσταγείς μαρξιστές τον περασμένο αιώνα, γράφοντας τις πιο μαύρες σελίδες της ιστορίας της ανθρωπότητας. Σελίδες φρίκης και θηριωδιών, αφήνοντας πίσω τους τα πλέον απάνθρωπα φρικιαστικά μνημεία, για να θυμίζουν στις κατοπινές γενιές την βαρβαρότητα της αθεΐας! Γιατί δεν είχε την ευθυκρισία ο κ. καθηγητής να κάνει μια έστω στοιχειώδη διάκριση; Επίσης πού είδε την «δυσμενή διάκριση και καταστολή όσων δεν ακολουθούν» την Ορθόδοξη πίστη στην Ελλάδα; Μπορεί να μας αποδείξει ότι, με ευθύνη της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, θίγεται η «ελευθερία γνώμης και η θρησκευτική ελευθερία» στην πατρίδα μας; Αν θέλει να ψάξει, που εφαρμόστηκε η παντελής απαγόρευση της «ελευθερίας γνώμης και της θρησκευτικής ελευθερίας», ας ανατρέξει στην ιστορία του αθεϊσμού και όχι πολύ μακριά μας (χρονικά και τοπικά), στην γειτονική μας Αλβανία, όπου δια νόμου απαγορεύτηκε το δικαίωμα να θρησκεύουν οι πολίτες της από το αιμοσταγές αθεϊστικό μαρξιστικό καθεστώς!
Στη συνέχεια «μπαίνει στο ψητό»: «Τα σύγχρονα κράτη, το ένα μετά το άλλο, κατάργησαν νομοθετικά το αδίκημα της βλασφημίας. Σε ορισμένα κράτη, ο νομοθέτης δίστασε και τα δικαστήρια κήρυξαν την αντισυνταγματικότητα (Ιταλία). Στην Ελλάδα οι κυβερνώντες έχουν πάγια συμμαχία με θρησκευτικούς μηχανισμούς. Γι’ αυτό και η βλασφημία και τα άλλα μέσα θρησκευτικής λογοκρισίας βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας. Ο Έλληνας νομοθέτης φοβάται πολιτικά να καταργήσει τη βλασφημία, παρότι η σημερινή κυβέρνηση το υποσχέθηκε επανειλημμένα». Ζητά να εφαρμοστεί και στη χώρα μας το αίσχος και η ασυδοσία της αποστατημένης Δύσεως, όπου ο ευρωπαίος άνθρωπος κήρυξε «πόλεμο» εναντίον του Θεού, φυσικά όχι του αληθινού, αλλά του ανύπαρκτου «Θεού» του Παποπροτεσταντισμού. Αυτός ο Θεός δεν υπάρχει, είναι δημιούργημα αρρωστημένων μυαλών των φεουδαρχών, για την ποδηγέτηση των υπηκόων τους. Ένας τυραννικός και απάνθρωπος «Θεός», ο οποίος ζητάει αίμα και εκδίκηση για να καταλαγιάσει ο θυμός του και να ικανοποιηθεί η δικαιοσύνη του, είναι εχθρός του ανθρώπου. Προφανώς ο κ. καθηγητής, δεν είναι σε θέση να διακρίνει τον αληθινό Θεό της Ορθοδοξίας, τον απαθή και γεμάτο αγάπη και συμπόνια για τον άνθρωπο, από τον ψεύτικο της Δύσεως, και ως εκ τούτου, νομίζει ότι μπορεί να βλασφημείται! Δεν λαμβάνει υπ’ όψιν του το γεγονός ότι ένα πλήθος ανθρώπων σήμερα έχουν μοναδικό στήριγμα και παρηγοριά τους τον Κύριό μας Ιησού Χριστό. Προκαλεί, λοιπόν με το να απαιτεί να βλασφημείται νόμιμα η πίστη αυτών των ανθρώπων!
Κλείνοντας, θα επαναλάβουμε αυτό που πολλές φορές έχουμε τονίσει. Τα σημεία των καιρών, ένα από τα οποία είναι και το φοβερό αμάρτημα της βλασφημίας, δείχνουν ξεκάθαρα ότι η ανθρωπότητα έχει εισέλθει πλέον στην τελική ευθεία της εσχατολογικής εποχής. Οι άνθρωποι των εσχάτων, σύμφωνα με την πρόρρηση του αποστόλου Παύλου «έσονται … βλάσφημοι», (Β΄Τιμ.3,1), θα υπερβούν κάθε όριο ασέβειας και όπως μεγαλειωδέστατα προείδε ο ιερός συγγραφέας της Αποκαλύψεως, «εκαυματίσθησαν οι άνθρωποι (σ.σ. των εσχάτων) καύμα μέγα, και εβλασφήμησαν οι άνθρωποι το όνομα του Θεού του έχοντος εξουσίαν επὶ τας πληγὰς ταύτας, και ου μετενόησαν δούναι αυτώ δόξαν … και εμασώντο τας γλώσσας αυτών εκ του πόνου, και εβλασφήμησαν τον Θεὸν του ουρανού εκ των πόνων αυτών και εκ των ελκών αυτών, και ου μετενόησαν εκ των έργων αυτών» (Αποκ.16,9-11)! Το να ζητούν λοιπόν σήμερα άνθρωποι να βλασφημούν νόμιμα το Θεό, είναι δυστυχώς προάγγελος τραγικών αποκαλυπτικών εξελίξεων για την ανθρωπότητα! Το ποτήρι της ανομίας ξεχείλισε…”
