Στην Ακολουθία του Νιπτήρος, στον Ιερό Ναό των Αγίων Πάντων, χοροστάτησε το απόγευμα της Μ. Τετάρτης ο Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκτάριος.
Στο κήρυγμά του ο Μητροπολίτης Κερκύρας επέμεινε στη σημασία της προδοσίας του Κυρίου, από τον Ιούδα του Ισκαριώτη, που ανήκε στον στενό -θα λέγαμε- κύκλο των Μαθητών. Ο διάβολος κατέλαβε την καρδιά του Ιούδα, όπως μας αναφέρει, τόσο το Ιερό Ευαγγέλιο, όσο και η υμνολογία του Όρθρου της Μ. Πέμπτης.
Ο μαθητής αυτός δεν ήταν “οχυρωμένος” πνευματικά, διότι μονάχα επιφανειακά είχε προσκολληθεί στον Διδάσκαλό του, αλλά εσωτερικά είχε υποταχθεί στον εγωϊσμό και στο δικό του θέλημα. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, όπως ήταν φυσικό ο πειρασμός βρήκε πρόσφορο έδαφος, οδηγώντας τελικά τον Ιούδα στην προδοσία. Αλλά και εμείς δεν διαφέρουμε με τον προδότη μαθητή, όταν ζούμε μέσα στην εμπαθή κατάσταση, αφού η αμαρτία ισοδυναμεί με προδοσία κατά του Θεού.
Από την άλλη μεριά, συνέχισε ο Σεβασμιώτατος, αυτός που αντιστάθηκε στην προδοσία του Ιούδα, ήταν ο Πέτρος. Ο Χριστός προφήτευσε στον Πέτρο, ότι το βράδυ εκείνο, όποιος θα βρισκόταν δυνατός στην πίστη, θα ήταν μαζί Του. Παρά το γεγονός ότι ο Πέτρος θα αρνούνταν τρεις φορές τον Κύριο, ο Χριστός προσευχήθηκε στον Πατέρα Του, ώστε ο Πέτρος να λάβει δύναμη και να ενισχύσει τους υπόλοιπους αδελφούς του στην πίστη, το διάστημα εκείνο του Πάθους. Ο Κύριος ήξερε ότι ο Πέτρος ήταν δυνατός χαρακτήρας.
Μέσα στην Εκκλησία του Χριστού υπάρχουν εκείνοι που είναι ισχυροί στον χαρακτήρα και την πίστη. Υπάρχουν όμως και στον αντίποδα εκείνοι που είναι ευάλωτοι στον πειρασμό και στην αμαρτία. Ο Ιησούς Χριστός ζητάει να έχουμε στερεά, δυνατή πίστη και ο ισχυρός, αυτός δηλαδή που είναι θεμελιωμένος έστω και μετά από πειρασμούς και πτώσεις, στην πίστη του Θεού, να στηρίξει τους αδύναμους αδελφούς του.
Αυτό πρέπει να γίνεται εντός της Εκκλησίας μας, εντός του Σώματος του Χριστού, και όχι οι έχοντες περισσότερη πίστη, να περιορίζονται μόνον στον εαυτό τους, δείχνοντας ταυτόχρονα ανάλγητη συμπεριφορά για τους υπολοίπους, αλλά να ζουν ομαδικά, συλλογικά. Αν δεν συνεργαστούμε στην πίστη και στον πνευματικό αγώνα, τότε γρήγορα θα επέλθει η διάλυσή μας.
Κλείνοντας, ο κ. Νεκτάριος κάλεσε τους πιστούς σε ενότητα, δια της πίστεως, ώστε αγωνιζόμενοι πνευματικά να ενωθούν με τον Ιησού Χριστό.
Της Ακολουθίας του Νιπτήρος προηγήθηκε η τέλεση του Ιερού Ευχελαίου από τον Σεβασμιώτατο, στον Μητροπολιτικό Ναό της Υ.Θ. Σπηλαιωτίσσης, με την συμμετοχή πλήθους πιστών.
Την Μ. Τρίτη
Στην Ακολουθία του Νυμφίου, στον Ιερό Ναό της Παναγίας των Ξένων, χοροστάτησε το απόγευμα της Μ. Τρίτης ο Μητροπολίτης Κερκύρας κ. Νεκτάριος.
Στο κήρυγμά του σχολίασε την φράση του ύμνου: “Δεινόν η ραθυμία, μεγάλη η μετάνοια”. Είναι φοβερό πράγμα η αμέλεια για τη σωτηρία της ψυχής και η ταυτόχρονη παράδοση του ανθρώπου στην αμαρτία και στον πειρασμό. Ο άνθρωπος τότε γίνεται κτηνώδης και ομοιάζει με τους δαίμονες. Από την άλλη μεριά, η Αγία μας Εκκλησία, ακριβώς για να μας εγείρει από τον πνευματικό λήθαργο, προβάλλει την μετανοούσα εκείνη γυναίκα, η οποία αγόρασε μύρο και με αυτό ένιψε τα άχραντα πόδια του Κυρίου μας. Η μετάνοια οδηγεί τον άνθρωπο στην αυτογνωσία και στην Θεοκοινωνία.
Παράλληλα, ο Μητροπολίτης Κερκύρας ανέλυσε το Δοξαστικό των Αποστίχων, γνωστό ως Τροπάριο της Κασσιανής, της εξέχουσας αυτής βυζαντινής ποιήτριας, η οποία απέδωσε ακριβέστατα την μεταστροφή της πρώην αμαρτωλού γυναικός, που προσέτρεξε στον Κύριο, αιτούμενη μετά δακρύων την συγχώρεση. Το Τροπάριο ξεκινά σε τρίτο πρόσωπο και στην συνέχεια ομιλεί σε πρώτο πρόσωπο, την στιγμή που η γυναίκα έρχεται εις εαυτόν και ομολογεί τα αμαρτήματά της, αυτά που την χώρισαν απο την κοινωνία μετά του Θεού. Ακολούθως η μετανοούσα γυνή ικετεύει τον φιλάνθρωπο Κύριο, να την δεχτεί, με τις πηγές των δακρύων της και συνεχίζει υποσχόμενη ότι πλέον δεν θα ξαναεπιστρέψει στον αμαρτωλό βίο, αφού της επιτρέπει ο Χριστός να καταφιλήσει τα πόδια Του και να τα σκουπίσει με τα δάκρυά και τις τρίχες των μαλλιών της. Προς το τέλος η γυναίκα κάνει και μια σύγκριση. Από την μια η Εύα που εξέπεσε στον παράδεισο, όταν άκουσε τον Θεϊκό κρότο, κρύφτηκε, χωρίς να δείξει μετάνοια. Από την άλλη η γυναίκα προσέρχεται εν μετανοία. Ακολουθεί στη συνέχεια άλλη μια αντίθεση. Τα πλήθη των αμαρτιών της και η εσωτερική άβυσσος της ψυχής της, μπορεί να τα εξιχνιάσει μονάχα ο ψυχοσώστης Σωτήρ.
Επίσης, ζήτησε από τους πιστούς να μην προσεγγίζουν μόνο συναισθηματικά τα υψηλά νοήμα των ύμνων της Μ. Εβδομάδος, αλλά να έλθουν και εκείνοι εις επίγνωσιν του Θείου θελήματος και να οδηγηθούν στην μετάνοια.
Τέλος, ο Σεβασμιώτατος συνεχάρη την Σχολή Εκκλησιαστικής Μουσικής “Ο Άγιος Αρσένιος” της τοπικής Εκκλησίας, που απέδωσε εξαιρετικά το Δοξαστικό των Αποστίχων.
