Τον Αγιασμό των Θυρανοιξίων του Ιερού Παρεκκλησίου του Αγίου Νεομάρτυρα Θεοδώρου του Βυζαντίου, στο ανακαινισμένο υπερώο του Ι.Ν. Κοιμήσεως Θεοτόκου Νεοχωρίου Βοσπόρου, τέλεσε το απόγευμα του Σαββάτου ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος.
Είναι το πρώτο Παρεκκλήσιο στην Πόλη που αφιερώνεται στον Άγιο Νεομάρτυρα Θεόδωρο τον Βυζάντιο, πολιούχο της Μυτιλήνης.
Εν συνεχεία, ο ιερατικώς προϊστάμενος του ναού, αρχιμανδρίτης Αγαθάγγελος Σίσκος, βιβλιοφύλακας του Οικουμενικού Πατριαρχείου, ενημέρωσε τον Παναγιώτατο για το έργο δημιουργίας του Παρεκκλησίου, καθώς και για το περίτεχνο τέμπλο του, που συνδυάζει διακοσμητικά στοιχεία από διαφορετικούς ναούς της Πόλης.
Ακολούθως, ο Οικουμενικός Πατριάρχης χοροστάτησε κατά τον Μέγα Εσπερινό.
Στο τέλος της Ακολουθίας τον Παναγιώτατο προσφώνησε ο μητροπολίτης Μυριοφύτου και Περιστάσεως Ειρηναίος, επόπτης της Περιφερείας Βοσπόρου, ο οποίος αναφέρθηκε στον βίο και στην καθιέρωση της μνήμης του Αγίου Νεομάρτυρος, αλλά και στον κοινό σύνδεσμο του Νεοχωρίου, ως τόπου γέννησής του, με τη Μυτιλήνη, τόπο του μαρτυρίου του.
Τον Πατριάρχη προσφώνησε ο Άρχων Μ. Χαρτοφύλαξ Παντελεήμων Βίγκας, πρόεδρος της Εκκλησιαστικής Επιτροπής Νεοχωρίου, ο οποίος αναφέρθηκε στη βιωματική σχέση των Νεοχωριτών με την Εκκλησία της Παναγίας της Κουμαριώτισσας, καθώς και στον «επαναπατρισμό της ελπίδας», που ξεκίνησε τα τελευταία χρόνια με την επιστροφή πολλών αποδήμων τέκνων της Πολίτικης Ρωμηοσύνης, όπως ο ‘Αγιος ο Θεόδωρος ο Βυζάντιος με την καθιέρωση της μνήμης του.
Παρέστησαν συμπροσευχόμενοι Ιεράρχες, ‘Αρχοντες Οφφικίαλοι, η πρόξενος της Ελλάδος, Δανάη Βασιλάκη, κοινοτικοί παράγοντες και ικανός αριθμός εκκλησιάσματος.
«Ήλθαμε και αυτήν την εσπέραν, επί την ηλίου δύσιν, εις το ειδυλλιακόν τούτο προάστιον της Αρχιεπισκοπής μας διά να πανηγυρίσωμεν από κοινού, όλοι μαζύ, κλήρος και λαός, αυτόν τον ανεπανάληπτον και παρά ταύτα διαρκώς επαναλαμβανόμενον θρίαμβον της Αναστάσεως του Κυρίου και να ομολογήσωμεν ότι ήλθε ‘’διά του Σταυρού χαρά εν όλω τω κόσμω”. Ήλθομεν εις Νεοχώριον, εις το ηγαπημένον μας Νιχώρι, διά να προσκυνήσωμεν την Σταυροαναστάσιμον πορείαν ενός τέκνου του, του αγίου Νεομάρτυρος Θεοδώρου του Βυζαντίου, η μνήμη του Οποίου ανασταίνεται απόψε διά της καθιερώσεως θυσιαστηρίου, υπό της ημετέρας Μετριότητος ως του Κανονικού Αρχιεπισκόπου της Πόλεως, προς τιμήν Του, μέσα εις τον ιστορικόν Ναόν της Παναγίας Κουμαριωτίσσης, και μάλιστα επί τη ευλογημένη συγκυρία της συμπληρώσεως 220 ετών από της ανακομιδής του ιερού αυτού λειψάνου», είπε, μεταξύ άλλων, ο Οικουμενικός Πατριάρχης.
«Γνωρίζει καλώς λίαν η εδώ Ρωμηοσύνη να τιμά και να γεραίρη την Ανάστασιν του Κυρίου. Διότι η Ρωμηοσύνη δεν είναι τίποτε άλλο από τον πρωτότοκον καρπόν της Αναστάσεως. Με γλώσσαν ελληνικήν, με παιδείαν κλασσικήν, με σφραγίδα Ρωμαικήν, με ήθος ασκητικόν, με προοπτικάς αιωνιότητος, με πόθον Ουρανού, με έργα απαραμίλλου πνευματικής αξίας, με προγόνους φιλοσόφους και ρήτορας και επιστήμονας, με σεβασμόν εις την ιστορίαν, με δυναμικόν παρόν και με ευοίωνον μέλλον, μέσα από τρικυμίας και συγκυρίας δακρύων και αίματος, με φιλότιμον, με πολιτισμόν ου τον τυχόντα, με ιδανικά, με τεχνογνωσίαν, με ιερά και όσια, διαρκώς βλυστάνει υγιείς προσωπικότητας και, το σημαντικώτερον: καρπίζει με την σειράν της Αγίους. Αυτή είναι η διαχρονική προσφορά της Ρωμηοσύνης: να παράγη Αγίους, πολίτας της Βασιλείας του Θεού, τέκνα φωτόμορφα της Εκκλησίας».
Ο Πατριάρχης ευχαρίστησε όλους όσοι συνέδραμαν για την ίδρυση του Παρεκκλησίου και τους επαίνεσε για την συνολική προσφορά τους στην Κοινότητα Νεοχωρίου. Ευχαρίστησε, επίσης, τον μητροπολίτη Μυτιλήνης Ιάκωβο για την άδεια ώστε η χορωδία της Σχολής Βυζαντινής Μουσικής «Αγιος Θεόδωρος ο Βυζάντιος» να ταξιδέψει στην Πόλη.
Τρισάγιο για τον Κώστα Καβάφη
Πριν από την αναχώρησή του από τον ναό, ο Οικουμενικός Πατριάρχης τέλεσε Τρισάγιο για την ανάπαυση της ψυχής του μεγάλου ποιητή Κωνσταντίνου Καβάφη, ενώπιον της προτομής του που υπάρχει στον αυλόγυρο του Ναού με αφορμή τη συμπλήρωση 85 ετών από την εκδημία του, την 29η Απριλίου 1933.
Υπενθυμίζεται ότι ο Κωνσταντίνος Καβάφης έζησε μια περίοδο της ζωής του στο Νεοχώρι, για το οποίο έγραψε και ποίημα, και εκκλησιαζόταν στην Παναγία την Κουμαριώτισσα.
