H Ιερά Μητρόπολη Δημητριάδος τίμησε, το διήμερο 12-13 Mαΐου 2018,, τον αείμνηστο Πρωτοψάλτη του Μητροπολιτικού Ιερού Ναού Αγίου Νικολάου Βόλου Μιχάλη Μελέτη, ένα χρόνο μετά την εις Κύριον εκδημία του.
Το Σάββατο 12/5, στο Πνευματικό Κέντρο του Βόλου, πραγματοποιήθηκε μεγάλη εκδήλωση τιμής και μνήμης, που διοργάνωσαν από κοινού η Σχολή Βυζ. Μουσικής, της οποίας υπήρξε Δ/ντής επί τριάντα έξι χρόνια και ο Σύνδεσμος Ιεροψαλτών «Όσιος Ιωάννης ο Κουκουζέλης», του οποίου υπήρξε σημαίνον στέλεχος και κορυφαίος χοράρχης.
Την εκδήλωση χαιρέτησε ο Αρχιμ. Επιφάνιος Οικονόμου, διάδοχός του στη δ/νση της Σχολής, ο οποίος, μεταξύ άλλων, επεσήμανε ότι ο Μιχάλης Μελέτης «καθόλη τη διάρκεια της ιεροψαλτικής του ζωής και προσφοράς, επέδειξε ιδιαίτερη προσοχή και ζηλευτή επιμέλεια στο έργο της διδασκαλίας, το οποίο υπηρέτησε ως πρώτιστο καθήκον. Γι’ αυτό και η Σχολή έγινε το δεύτερο σπίτι του. Γνώριζε ότι η Σχολή δεν επιτελούσε ένα έκτακτο ή ευκαιριακό εκκλησιαστικό έργο, με ημερομηνία λήξης, αλλά έργο παραγωγικό, αντίστοιχο με το έργο των ιερατικών σχολών, απ’ όπου προέρχονται ή θα έπρεπε να προέρχονται οι Κληρικοί της Εκκλησίας. Σ’ αυτήν διαπλάθονται και εκπαιδεύονται τα αυριανά στελέχη των ιερών αναλογίων, οι συνεχιστές της μακραίωνης Βυζαντινής Ψαλτικής μας παράδοσης, οι κορυφαίοι, μετά τους Κληρικούς, στυλοβάτες της Θείας Λατρείας…».
Τόνισε, επίσης, ότι συνέβαλε καθοριστικά σε δύο κορυφαία γεγονότα στην ιστορία της Σχολής, την επίσημη σύστασή Σχολής το 1988 και στην αναγνώρισή της από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος, ύστερα από 40 και πλέον έτη ατύπου λειτουργίας, όσο και την αναγνώριση της Σχολής από την Ελληνική Πολιτεία, το 1993 και την υπαγωγή της στο Υπουργείο Πολιτισμού, γεγονός που εκτόξευσε το κύρος της και προσέδωσε μεγίστη αξία στους τίτλους σπουδών που απονέμονται μέχρι σήμερα στους αποφοίτους της.
Ακολούθησε χαιρετισμός του Προέδρου του Συνδέσμου Ιεροψαλτών της Ιεράς Μητροπόλεως και διαδόχου του στον Μητροπολιτικό Ναό του Βόλου κ. Ευσταθίου Γραμμένου, ο οποίος επεσήμανε ότι ο Μιχάλης Μελέτης «υπήρξε ξεχωριστός χοράρχης του Ιστορικού Βυζαντινού Χορού. Ικανότατος, πράος, μειλίχιος, διδακτικός. Η διδασκαλία του και η χοραρχία του, θα παραμείνουν ανεπανάληπτες. Χοράρχης πρότυπο για τους νεωτέρους. Ο τρόπος που προσέγγιζε και δίδασκε τα μουσικά κείμενα, η εξήγησή τους στους χορωδούς, η υπομονή και επιμονή, η καλοσύνη, η ευγένεια, η ηπιότητα, η ανοχή στο όποιο λάθος, τον έκαναν αγαπητό και οικείο και όλα αυτά συνεργούσαν σε μια άριστη εμφάνιση στις συναυλίες, τις τελετές και τις ακολουθίες. Ήξερε και είχε την ικανότητα, να φέρνει το καλύτερο αποτέλεσμα, ακόμη και σε απαιτητικά μαθήματα… Χοραρχούσε απλά και συγχρόνως αρχοντικά, χωρίς άσκοπες κινήσεις. Με τη ματιά και το νεύμα του, ενέπνεε θάρρος και εμπιστοσύνη στους χορωδούς…».
Στο μουσικό μέρος της εκδήλωσης έψαλλαν η Χορωδία της Σχολής Βυζ. Μουσικής, υπό την δ/νση του Πρωτοψάλτου και Καθηγητού κ. Ιωάννου Σχώρη και του Συνδέσμου Ιεροψαλτών, υπό τη δ/νση του Άρχοντος Μουσικοδιδασκάλου της Μ.τ.Χ.Ε. κ. Κυριαζή Νικολέρη, αποσπώντας το πηγαίο χειροκρότημα του κοινού.
Ο Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος απένειμε στον αείμνηστο Δάσκαλο την Ανώτατη Τιμητική Διάκριση της Τοπικής μας Εκκλησίας, τον Χρυσό Σταυρό μετά Διπλώματος, την οποία παρέλαβε η σύζυγός του Παρασκευή Μελέτη, ενώ τιμητικές πλακέτες απένειμαν η Σχολή Βυζ. Μουσικής και ο Σύνδεσμος Ιεροψαλτών.
Εκ μέρους της οικογένειας του εκλιπόντος Πρωτοψάλτου, χαιρετισμό απηύθυνε ο υιός του κ. Παναγιώτης Μελέτης, Πρωτοψάλτης και Καθηγητής Βυζ. Μουσικής, ο οποίος τόνισε ότι ο πατέρας του θεωρούσε το φωνητικό του τάλαντο δώρημα του Θεού, «γι’ αυτό η ψαλμωδία του ήταν απέριττη, προσευχητική, βαθιά μυσταγωγική – μικρό αντίδωρο για το ανεκτίμητο δώρο του Θεού. Γι’ αυτό και ποτέ του δεν επεδίωξε τους τίτλους τιμής και τα οφίκια. Τα θεωρούσε μάταια και ψευδή…». Κατέθεσε, τέλος, τα χαρακτηριστικά ιδιώματα του πατέρα του: μειλίχιος, αυστηρός, όταν έπρεπε, μετρημένος, ανεξίκακος, αληθινός δάσκαλος, μοναδικός οικογενειάρχης, λατρευτός παππούς.
Την εκδήλωση έκλεισε ο κ. Ιγνάτιος, οποίος είπε, μεταξύ άλλων, ότι «ο Μιχάλης Μελέτης σφράγισε με την ζωή του μια εποχή. Ήταν άνθρωπος παραδείσιος και αναστάσιμος, γεγονός που αποτυπώνεται και στην φυσική του οικογένεια. Αυτήν την εικόνα, της αγάπης, του σεβασμού και της ενότητας, μετέφερε και στην ευρύτερη οικογένειά, τους μαθητές του». Ο κ. Ιγνάτιος αναφέρθηκε σε προσωπικές εμπειρίες από την λειτουργική συνύπαρξη μαζί του, στην απόλυτη εμπιστοσύνη, που διέκρινε την σχέση τους, στις ανεπανάληπτες στιγμές προσευχής, κατά την Θεία Λατρεία. Ο Σεβασμιώτατος τόνισε ότι ο Μιχάλης Μελέτης «σφράγισε την Σχολή μας. Ανέδειξε πλήθος μαθητών και είμαι σίγουρος ότι η ψυχή του χαίρεται, βλέποντας το έργο του να συνεχίζεται, με άξιους διαδόχους του. Θα κρατούμε ζωντανή την μνήμη του και θα έχουμε παράδειγμα στην ζωή μας το δικό του ήθος».
Την Κυριακή 13/5, τελέστηκε το ετήσιο Μνημόσυνο του μακαριστού Μιχάλη Μελέτη, στον Ιερό Ναό Αγίου Μοδέστου Μελισσατίκων, ιερουργούντος του Μητροπολίτη Δημητριάδος κ. Ιγνατίου, ο οποίος κήρυξε τον Θείο Λόγο, παρουσία μεγάλου πλήθους πιστών, ενώ τα ιεροψαλτικά αναλόγια στελέχωσε πλειάδα μαθητών και συναδέλφων του.
Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας, ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στον μυσταγωγικό και ιεροπρεπή τρόπο, με τον οποίο έψαλε, παρασύροντας τον λαό σε διάθεση κατανύξεως και προσευχής και ευχήθηκε για την ανάπαυση της μακαρίας ψυχής του.
