Εκοιμήθη το μεσημέρι της Τρίτης, 22 Μαΐου 2018, μια εξέχουσα μορφή του Οικουμενικού Πατριαρχείου, ο Μητροπολίτης Πέργης Ευάγγελος, σε ηλικία 90 ετών. Ο μακαριστός μητροπολίτης διηκόνησε την Μεγάλη Εκκλησία με ιερό ζήλο και διακρίθηκε για το λειτουργικό του ήθος και την αγάπη του για την εκκλησιαστική – βυζαντινή μουσική.
Βιογραφικό
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πέργης, Υπέρτιμος και Έξαρχος Παμφυλίας κ. Ευάγγελος (Γαλάνης) εγεννήθη στα ιστορικά Θεραπεία του Βοσπόρου κατά το έτος 1928. Τα εγκύκλια γράμματα εδιδάχθη στις Κοινοτικές Σχολές του Μεγάλου Ρεύματος και της Βλάγκας. Το έτος 1949 απεφοίτησε από το περίφημο Ζωγράφειο Γυμνάσιο και εισήχθη στην παλαίφατη και τροφό Ιερά θεολογική Σχολή της Χάλκης για να σπουδάσει την Ιερά Επιστήμη της Θεολογίας. Από την Θεολογική Σχολή απεφοίτησε το έτος 1953, αφού υπέβαλε αινέσιμη διατριβή, υπό τον τίτλο: «Η Ηθική Διδασκαλία Ισιδώρου του Πηλουσιώτου».
Το ίδιο έτος (1953) εχειροτονήθη Διάκονος και προσελήφθη στα Πατριαρχεία ως Διάκονος της Σειράς, Γραμματεύς της Πνευματικής Διακονίας και Εισηγητής. Το έτος 1957 προήχθη σε Κωδικογράφο της Αγίας και Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου και το 1958 σε Δευτερεύοντα των Πατριαρχικών Διακόνων. Το 1965 ονομάστηκε Μέγας Αρχιδιάκονος. Την 27η Νοεμβρίου του 1970 εχειροτονήθη στον Πατριαρχικό Ναό Πρεσβύτερος και την 30ή Νοεμβρίου 1970, ημέρα της Θρονικής Εορτής του Οικουμενικού Πατριαρχείου (Αγίου Ανδρέου του Πρωτοκλήτου) στον ίδιο ναό εχειροτονήθη Επίσκοπος και κατέστη τιτουλάριος Μητροπολίτης Πέργης. Το έτος 1976 ονομάστηκε «εν ενεργεία» Μητροπολίτης και εν συνεχεία εκλήθη Συνοδικός. Ως Αρχιδιάκονος και εν συνεχεία Μητροπολίτης συνόδευσε τους αοιδίμους Οικουμενικούς Πατριάρχες Αθηναγόρα Α’ (1948-1972) και Δημήτριο Α’ (1972-1991), αλλά και τον νυν ευκλεώς πατριαρχεύοντα Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο Α’ (1991) στις περισσότερες ιερές αποδημίες τους σε όλες τις επαρχίες του Θρόνου στο εξωτερικό. Συνεργάστηκε ως συγγραφεύς στα πατριαρχικά περιοδικά: «Ορθοδοξία» και «Απόστολος Ανδρέας», διετέλεσε Γραμματεύς, Συντονιστής και Μέλος των Συνοδικών Επιτροπών επί των Διαχριστιανικών και Διορθόδοξων Ζητημάτων, ενώ μετέσχε και σε διάφορες επίσημες εκκλησιαστικές αποστολές.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πέργης κ. Ευάγγελος, όπως τον χαρακτήρισε σε προλογικό σημείωμά του ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος κατά την έκδοση του βιβλίου του Ιεράρχου, υπό τον τίτλο: «Εκ Φαναρίου Β’», «είναι η οξυπέτης γραφή και γλυκύφθογγος γλώσσα» του Φαναριού. Όντας ακόμη Μέγας Αρχιδιάκονος των Πατριαρχείων συνέγραψε και εξέδωσε τα παρακάτω έργα: «Εκ Φαναριού…» (Χρονογραφήματα, 1968) και «Αφιέρωμα στην Πόλη» (Ποιητική Συλλογή, 1970). Από της εκλογής του ως Μητροπολίτου του Οικουμενικού Θρόνου και μέχρι σήμερα συνέγραψε τα κάτωθι έργα: «Λαός Χάριτος» (Χρονογραφήματα, 1973), «Η Πέργη της Παμφυλίας» (Διδακτορική Διατριβή, Ιστορική Μελέτη, 1983), «Ισίδωρος ο Πηλουσιώτης» (Ανάλυση των Επιστολών του, 1993), «Εκ Φαναρίου Β’, Αειδίνητον Όφλημα» (Χρονογραφήματα, 1977), «Τα Ποιητικά» (2004), «Εκ Φαναρίου Γ΄» (2007).
Ως λάτρης και θεράπων της πατρώας εκκλησιαστικής – βυζαντινής μουσικής μελοποίησε το «Σύμβολο της Πίστεως» επί τη 1600η επετείω της συγκλήσεως της Β’ Οικουμενικής Συνόδου (1981) και εστιχούργησε δωδεκάστροφο «Άκουσμα Εγκωμιαστικόν» επί τη 550η επετείω λειτουργίας της Μεγάλης του Γένους Σχολής (2004), το οποίο και εμελοποίησε. Κατά δε την ανακομιδή των Ιερών Λειψάνων εκ του Βατικανού υπό του Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου (Νοέμβριος 2004) των Αγίων Αρχιεπισκόπων Κωνσταντινουπόλεως Ιωάννου του Χρυσοστόμου και Γρηγορίου του Θεολόγου, συνέθεσε και τα σχετικά τροπάρια.
Το έτος 1983 αναγορεύθηκε Διδάκτορας της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης. Είναι δε εκ των ιδρυτικών μελών και σήμερα επίτιμος πρόεδρος του Συνδέσμου των Μουσικοφίλων της Πόλεως.
