«Θανάσιμη αμαρτία είναι εκείνη για την οποίαν ο άνθρωπος μένει αμετανόητος. Κανένας δεν είναι τόσο αγαθός και σπλαχνικός όσο ο Θεός. Τον αμετανόητο όμως ούτε ο Θεός τον συγχωρεί». Αββάς Μάρκος.
«Αδελφέ, εσύ είπες: “Ασθενώ στην ψυχή και στο σώμα”. Αλλά γιατί δεν ομολογείς ότι υγιαίνεις στο θέλημά σου;». Άγ. Βαρσανούφιος.
«Εκεί που υπάρχει σαρκική ανάπαυση δεν μπορεί να κατοικήσει φόβος Θεού». Αββάς Ησαΐας.
«Η απιστία προέρχεται από την υπερηφάνεια. Ο υπερήφανος ισχυρίζεται ότι θα γνωρίσει τα πάντα με τον νου του και την επιστήμη, αλλά η γνώση του Θεού παραμένει ανέφικτη γι’ αυτόν, γιατί ο Θεός γνωρίζεται μόνον με αποκάλυψη του Αγίου Πνεύματος. Ο Κύριος αποκαλύπτεται στις ταπεινές ψυχές. Σε αυτές δείχνει ο Κύριος τα Έργα Του, που είναι ακατάληπτα για τον νου μας». Άγ. Σιλουανός ο Αθωνίτης.
«Αν ένας λαός ή μια πολιτεία υποφέρουν, τότε πρέπει να μετανοήσουν οι πάντες κι ο Θεός θα τα εξομαλύνει όλα προς το καλό». Άγ. Σιλουανός ο Αθωνίτης.
«Συνείδηση αγαθή βρίσκεται με την προσευχή. Και προσευχή, πάλι, καθαρή με τη συνείδηση. Γιατί το ένα έχει ανάγκη το άλλο εκ φύσεως». Άγ. Μάρκος ο Ασκητής.
«Ειρήνη είναι η απαλλαγή από τα πάθη, η οποία χωρίς την ενέργεια του Αγίου Πνεύματος δεν βρίσκεται», Άγ. Μάρκος ο Ασκητής.
«Όπως είναι αδύνατη η συνύπαρξη φωτιάς και νερού, έτσι είναι ενάντιες η δικαιολογία και η ταπείνωση», Άγ. Μάρκος ο Ασκητής.
«Ο φθόνος είναι δίδαγμα του Διαβόλου, αρραβώνας κολάσεως, εμπόδιο στην ευσέβεια, πρόσθετη σπορά εχθρού, δρόμος για την κόλαση, στέρηση της βασιλείας του ουρανού». Μ. Βασίλειος.
