«Μια Πέμπτη, μια Σαρακοστή»: Ο “Ποιμενικός Αυλός” με αφιέρωμα της Παναγίας στην Ευαγγελίστρια Πειραιώς

Συνεχίζεται η σειρά των εκδηλώσεων με τον γενικό τίτλο «Ευαγγελίστρια 2024», που διοργανώνεται για 26η χρονιά,   στον   Ιερό   Ναό   Ευαγγελιστρίας   Πειραιώς, με κεντρική δράση, τις πολιτιστικές βραδιές που πραγματοποιούνται κάθε Πέμπτη, με τον γενικό τίτλο «Μια Πέμπτη, μια Σαρακοστή».

Την Πέμπτη 18 Απριλίου η Βυζαντινή Χορωδία του Καλλιτεχνικού Μουσικού Συλλόγου  “Ο Ποιμενικός Αυλός” του Ιερού Ναού Αγίου Γεωργίου Κερατσινίου, παρουσίασε το υμνολογικό αφιέρωμα «Ὦ Πανύμνητε Μῆτερ», με εκκλησιαστικούς βυζαντινούς ύμνους και κείμενα προς τιμήν της Παναγίας

Την Χορωδία διεύθυνε ο κ. Γεώργιος Πετειναράκης και τα κείμενα διάβασε η Φιλόλογος κα Χρυσούλα Χούσου.

Ο Καλλιτεχνικός Μουσικός Σύλλογος  “Ο Ποιμενικός Αυλός” είναι καρπός της πνευματικής και πολιτιστικής εργασίας που γίνεται στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου Κερατσινίου. Για την προβολή της ορθόδοξης παράδοσης και της ελληνικής πολιτιστικής κληρονομιάς έχει δημιουργήσει χορωδίες, αξιόλογη ορχήστρα, χορευτικά συγκροτήματα παραδοσιακών χορών και θεατρική ομάδα.

Το ρεπερτόριο των χορωδιών και της ορχήστρας καλύπτει ένα ευρύ φάσμα στο χώρο της μουσικής, περιλαμβάνοντας βυζαντινούς ύμνους, κλασικά, παραδοσιακά και σύγχρονα ελληνικά τραγούδια.

Η εκδήλωση ήταν αφιερωμένη στην Παναγία, το πιο σπουδαίο πρόσωπο του ανθρωπίνου γένους, χωρίς την οποία δεν θα υπήρχε σωτηρία για τους ανθρώπους. Τα λόγια που βγήκαν από το στόμα Της μετά το μήνυμα του Αγγέλου, «ἰδού ἡ δούλη Κυρίου· γένοιτό μοι κατά τό ρῆμά σου»,  είναι τα σπουδαιότερα που βγήκαν από ανθρώπινα χείλη. Λόγια που δείχνουν την απόλυτη αφοσίωση στο θέλημα του Θεού και άνοιξαν και πάλι την πύλη του παραδείσου για τον ταλαίπωρο αμαρτωλό άνθρωπο.

Η Παναγία, με την ταπείνωση και την υπακοή της, άνοιξε τον δρόμο για τον ερχομό στη γη του Κυρίου, που με την ενανθρώπηση και σταυρική θυσία Του, οδήγησε τον άνθρωπο ξανά στην πατρίδα του.

Η ευλάβεια της Εκκλησίας προς το πρόσωπο της Παναγίας εκφράζεται με αναρίθμητους ύμνους, γιορτές, εικόνες, ναούς, μοναστήρια και προσκυνήματα. Η Παναγία είναι παρούσα παντού μέσα στην Εκκλησία και πέρα από τις πολλές αναφορές στην θεία Λειτουργία και τις ακολουθίες που απευθύνονται ειδικά σε Αυτήν, δεν υπάρχει εκκλησιαστική ακολουθία που να μην αφιερώνει ύμνους ή ευχές στο πρόσωπο Της.

Η Χορωδία ξεκίνησε το υμνολογικό αφιέρωμα, με δύο Προσόμοια. «Χαίροις εὐλογημένη ἁγνή» και «Χαίροις Παρθενομῆτορ ἁγνή» που αναφέρονται στις θαυματουργικές εικόνες της Θεομήτορος.

Η συνέχεια αφορούσε τον Ακάθιστο Ύμνο, το μεγάλο σε έκταση και ιδιαίτερα πλούσιο σε θεολογικά νοήματα ύμνο,. Η Χορωδία απέδωσε το Κοντάκιο «Τῇ ὑπερμάχῳ Στρατηγῷ …», που αποτελεί τον πιο δημοφιλή εγκωμιαστικό και ευχαριστήριο ύμνο προς την Θεοτόκο.

Με τη θέση της Παναγίας στο σχέδιο της θείας οικονομίας, συνεχίστηκε η εκδήλωση με τον ύμνο «Ἐπὶ Σοὶ χαίρει, κεχαριτωμένη …» και το Δογματικό Θεοτοκίο «Τίς μη μακαρίσει Σε…». Γιατί είναι αδύνατο να χωρέσει στο ανθρώπινο μυαλό το θεϊκό σχέδιο για την σωτηρία των ανθρώπων. αλλά είναι περισσότερο αδύνατο να πιστέψει ο άνθρωπος, πως ένα ανθρώπινο πλάσμα ξέφυγε από τα δεσμά της αμαρτίας και προσφέρθηκε ολόψυχα για την πραγματοποίηση της θείας βουλήσεως.

Σύμφωνα με την θεολογία μας, η Παναγία είναι η δεύτερη Εύα που έφερε την λύτρωση με την υπακοή της και ανύψωσε το ανθρώπινο γένος. Κανείς δεν μπόρεσε να εκφράσει, όσο έπρεπε κι όσο ήθελε, με εικόνα ή λόγια, την καθαρότητα, την μεγαλοσύνη και την αγιότητα Της. Οι άγιοι της Εκκλησίας έτρεφαν γι’ Αυτήν απέραντη αγάπη και σεβασμό, όπως και ο άγιος Νεκτάριος που νιώθοντας μεγάλη ευγνωμοσύνη συνέθεσε πλήθος ύμνων στο Θεοτοκάριο του και εξ’ αυτών η Χορωδία απέδωσε μέρη του ύμνου «Ἁγνὴ Παρθένε…».

Είναι μεγάλη η παρρησία της Θεοτόκου προς τον Υιό Της, γιατί μεγάλη είναι και η αγάπη του Κυρίου προς την Μητέρα Του. Η Παναγία συνεχώς μεσιτεύει προς τον Υιό Της για όλους τους χριστιανούς γι’ αυτό όλοι οι πιστοί έχουν χρέος να την μακαρίζουν και να την δοξάζουν. Και σε αυτό το κλίμα η Χορωδία απέδωσε στη συνέχεια το Θεοτοκίον «Μακαρίζομέν Σε…», ενώ η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με το Μεγαλυνάριο «Ἄξιον ἐστιν».