Ἡ θεραπεία τοῦ ἐκ γενετῆς τυφλοῦ εἶναι αὐτή πού μᾶς ἀφηγεῖται ὁ Εὐαγγελιστής Ἰωάννης στή σημερινή Εὐαγγελική περικοπή.
Ἡ ἀπόδοση τοῦ φωτός στούς τυφλούς, πέραν τῆς ἀποδεικτικῆς σημασίας της γιά τήν μεσσιανική ἰδιότητα τοῦ Χριστοῦ, ἔχει καί ἕνα ἄλλο βαθύτερο νόημα: Εἶναι σημάδι μίας νέας κατάστασης πραγμάτων πού εἰσβάλλει μέσα στόν κόσμο τοῦ σκότους καί τῆς τυφλότητας.
Εἶναι χαρακτηριστικό στή διήγηση τῆς θεραπείας τοῦ τυφλοῦ, ὅτι ὁ Χριστός πλάθει πηλό καί ἐπιχρίει τά κλειστά μάτια τοῦ τυφλοῦ στέλνοντάς τον νά πλυθεῖ στή δεξαμενή τοῦ Σιλωάμ. Ὅπως ὁ Θεός, κατά τήν ἀρχική δημιουργία τοῦ κόσμου πλάθει μέ χῶμα τόν ἄνθρωπο, ἔτσι καί ὁ Χριστός μέ τόν ἴδιο τρόπο ἀναδημιουργεῖ τό κατεστραμμένο ἀπό τήν φθορά τῆς ἁμαρτίας πλάσμα. Καί ὅπως ὁ Θεός προστάζει τό «γεννηθήτω φῶς», ἔτσι καί ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ μέ τήν ἴδια δημιουργική δύναμη δίνει τό φῶς στόν τυφλό καί ἀνοίγει τά μάτια τῶν ἀνθρώπων νά δοῦν τήν ἀλήθεια.
Ὡστόσο διαφορετικά ἀντιδροῦν οἱ ἄνθρωποι μπροστά στό ἀποκαλυπτόμενο φῶς τοῦ Χριστοῦ. Ἐνῶ ὁ θεραπευμένος τυφλός ὁμολογεῖ καί διακηρύσσει χωρίς φόβο σ’ ὅλους τήν πίστη του στόν Χριστό, οἱ Φαρισαῖοι μέ κάθε τρόπο καί μέσο, ἀκόμη καί μέ ἐκφοβισμό τῶν γονέων τοῦ θεραπευθέντος, προσπαθοῦν νά ἀρνηθοῦν τήν πραγματικότητα τοῦ θαύματος. Ἀρνοῦνται τό φῶς καί ἐξακολουθοῦν νά παραμένουν στό σκότος. Δέν τολμοῦν νά κοιτάξουν πρός τό φῶς, γιατί προτιμοῦν τό σκοτάδι πού κρύβει καί σκεπάζει τά ἔργα τους.
Στή στάση τοῦ θεραπευμένου τυφλοῦ καί τῶν φαρισαίων τῆς διηγήσεως ἀπηχοῦνται οἱ δύο διαμετρικά ἀντίθετες στάσεις τῶν ἀνθρώπων ἔναντι τοῦ θείου φωτός. Ὁ κάθε ἄνθρωπος κρίνεται ἀπό τό ἄν θελήσει νά ἀντικρίσει μέ θάρρος τό φῶς ἤ ἀπό τό ἄν προτιμήσει τό εὔκολο σκοτάδι.
Οἱ προφῆτες τῆς Π. Διαθήκης, περιγράφοντας τό ἔργο τοῦ ἀναμενόμενου Μεσσία, ἀναφέρουν καί τήν ἀνάβλεψη τυφλῶν. Αὐτός λοιπόν πού ἔχει τήν ἐξουσία νά ξαναδίνει τό φῶς στούς τυφλούς δέν εἶναι ἄλλος ἀπό τόν Μεσσία. Ὁ Χριστός ἀνοίγει τά μάτια τῶν ἀνθρώπων γιά νά μπορέσουν νά διαπιστώσουν τή νέα ζωή πού αὐτός προσφέρει σάν δῶρο στόν κόσμο. Τό φῶς αὐτό ἔρχεται σάν μία νέα δημιουργία καί ἀνάπλαση τοῦ κόσμου πού αὐτός ἀποκαλύπτει γιά νά σώσει τόν κόσμο.
Ὁ ἔλεγχος τοῦ φωτός δέν εἶναι ἀρεστός στούς ἀνθρώπους, τῶν ὁποίων τά ἔργα εἶναι σκοτεινά.
