123
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Θεσσαλιώτιδος κ. Τιμόθεος, το Σάββατο 8 Ιουνίου 2024, τέλεσε τη Θεία Λειτουργία στον Ιερό Ναό Ζωοδόχου Πηγής Τ.Κ. Ερμητσίου.
Κατά τη Θεία Λειτουργία, τέλεσε την εις Διάκονον χειροτονία του μοναχού Νικηφόρου (Κουτσιούμπα), Αδελφού της Ιεράς Μονής Παναγίας «Πελεκητής».
Στην ομιλία του ο νέος Διάκονος ανέφερε:
Σεβασμιώτατε Πάτερ και Δέσποτα, Μητροπολίτα
Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων Κύριε Κύριε Τιμόθεε
Σεβαστοί Πατέρες
Κύριε Δήμαρχε
Κύριε Πρόεδρε της τοπικής κοινότητας
Αγαπητοί εν Χριστό αδελφοί
Χριστός Ανέστη
Με δέος και συντριβή παρίσταμαι ενώπιόν σας και ενώπιον του Ιερού Θυσιαστηρίου, του Κυρίου και Θεού της Δόξης και στο νου μου έρχονται τα λόγια του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, προς τα πλήθη του λαού και τους μαθητές του, όπως τα διαβάζουμε στο κατά Μάρκον Ευαγγέλιο (8. 34). «Όστις θέλει οπίσω μου ελθείν, απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού και ακολουθείτο μοι». Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, μας προσκαλεί και απευθύνεται προς όλους μας. Μας δίνει την ελευθερία της επιλογής, κανείς δεν είναι αναγκασμένος να τον ακολουθήσει, αλλά ταυτόχρονα μας προειδοποιεί για την σταυρική πορεία που θα ακολουθήσουμε και μας προτρέπει να συμπορευθούμε με το θέλημά του.
Αυτό το θέλημα του Θεού θέλω κι εγώ να ακολουθήσω.
Εδώ στο χωριό μου, στον Ιερό Ναό της Παναγίας μας, από μικρό παιδί έκανα τις πρώτες σκέψεις πως θέλω να αφιερώσω την ζωή μου στην διακονία της εκκλησίας του Χριστού, Του Χριστού που τόσο αγαπώ, που τον έχω συμπαραστάτη σε όλη μου τη ζωή και με ενισχύει στα δύσκολα με το έλεός του.
Είναι αυτός που όσους στόχους επιδίωξα, τους εκπλήρωσα με την βοήθειά του. Βρίσκομαι σήμερα Εδώ στο μέσω του ναού, μετά από πολύ προσευχή και ώριμος τη ηλικία, έχοντας ως παρακαταθήκη τις εμπειρίες της ζωής, τις εύκολες και τις δύσκολες, αυτές που αντιμετωπίζει κάθε άνθρωπος, αυτές που για να τις αντιμετωπίσεις πρέπει να έχεις πίστη στον Θεό, δύναμη ψυχής, ταπείνωση και σωστό πνευματικό οδηγό.
Μέχρι τώρα είχα την αγωνιστικότητα και την ανδρεία του προστάτη μου Αγίου Δημητρίου και τώρα, μετά την μοναχική μου κουρά, καλούμαι να αποκτήσω την υπομονή, την ταπείνωση και την καρτερία του Αγίου Νικηφόρου του Λεπρού, του οποίου το όνομα φέρω.
Θέλω να ευχαριστήσω τους φίλους μου, τους συγγενείς μου και όσους βρίσκονται σήμερα εδώ και χαίρονται με τη χαρά μου. Θέλω να ευχαριστήσω τους καθηγητές και τους συμφοιτητές μου, της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, για την βοήθεια και τις γνώσεις που με δίδαξαν.
Ιδιαίτερα θέλω να ευχαριστήσω τον Διευθυντή της Κλινικής «Ανανέννηση» κύριο Αλέξανδρο Θωμά, Ψυχίατρο, επιστήμονα και πάνω απ΄όλα άνθρωπο, επίσης όλους τους συναδέλφους, ιατρικό νοσηλευτικό προσωπικό, που για 17 χρόνια είχαμε άψογη συνεργασία, αλληλοκατανόηση και συναδελφικότητα. Θα μου μείνουν αξέχαστες oι στιγμές συναναστροφής μαζί τους.
Προσπαθούσα να φροντίζω τους ασθενείς και να είμαι κοντά τους την δύσκολη ώρα ως νοσηλευτής, ο Θεός γνωρίζει αν τα κατάφερα.
Επίσης θέλω να ευχαριστήσω τα βαπτιστήρια και πνευματικά μου παιδιά Χριστίνα και Ναταλία, θα προσεύχομαι να έχουν καλή πρόοδο στη ζωή τους.
Ευχαριστώ την νονά μου και πνευματική μου μητέρα κυρία Βαΐα Κουσιάτζα, που βρίσκεται σήμερα εδώ και προσεύχεται για εμένα.
Ευχαριστώ θερμά την οικογένειά μου, τα ανήψια μου, τα αδέρφια μου Αχιλλέα και Ευαγγελία και τους κατά σάρκα γονείς μου, που είναι πάντα δίπλα μου και με στηρίζουν και δεν στάθηκαν εμπόδιο στις επιλογές μου.
Ένα πρόσωπο που έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην ζωή μου είναι ο Πατήρ Φίλιππος Ζαβλάρης, δεν μπόρεσε σήμερα να είναι κοντά μας, αλλά έρχομαι με την ευχή του και είμαι σίγουρος πως είναι μαζί μου προσευχητικά. Μας έδειχνε την αγάπη του, όταν μικρά παιδιά διακονούσαμε στο Ιερό, η προσωπικότητά του εκπέμπει σεβασμό, είναι ο ιερέας πρότυπο για εμένα, μυσταγωγός και ταπεινός εργάτης του Ευαγγελίου.
Θέλω να ευχαριστήσω όλους τους πατέρες που βρίσκονται σήμερα εδώ, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα μου, λαμπρύνοντας με την παρουσία τους αυτή την σημαντική ημέρα για εμένα.
Ευχαριστώ πολύ την αδελφότητα της Μονής της μετανοίας μου, Πελεκητής Αγράφων και ιδιαίτερα τον Άγιο Καθηγούμενο και Πρωτοσύγγελο της Ιεράς μας Μητροπόλεως Πανοσιολογιότατο Αρχιμανδρίτη πάτερ Αμφιλόχιο Παπανδρέου, ο οποίος με την αδελφική αγάπη και την στήριξή του προς το πρόσωπο μου, βοήθησε σημαντικά ώστε να βρίσκομαι σήμερα ενώπιόν σας, τον ευχαριστώ που με κατευθύνει πνευματικά και με νουθετεί πατερικά.
Πνευματικό πατέρα δεν είχα, μέχρι που τα βήματά μου κατευθύνθηκαν στο Άγιον Όρος, στην Ιερά Μονή Ξενοφώντος, εκεί γνώρισα τον Ιερομόναχο πατέρα Θεωνά, στο πετραχήλι του οποίου άρχισα δειλά – δειλά να εξομολογούμαι τις αμαρτίες μου και να καταθέτω τις προθέσεις μου. Τον ευχαριστώ για την αδιάληπτη πατερική στοργή, την πατερική αυστηρότητα και την πνευματική καθοδήγηση.
Τελειώνοντας θέλω να ευχαριστήσω τον άνθρωπο που με ευεργετεί.
Σας ευχαριστώ Σεβασμιώτατε, για την ειλικρινή αγάπη και την εμπιστοσύνη που μου δείξατε από την πρώτη στιγμή της γνωριμίας μας και τοποθετώντας με ως μέλος της διαχειριστικής επιτροπής στο Ιερό Προσκύνημα του Αγίου Οσιομάρτυρος Νικολάου εν Βουναίνοις.
Σας είμαι ευγνώμον για το συνεχές και ανύστακτο ενδιαφέρον, τόσο κατά την διάρκεια των θεολογικών μου σπουδών, όσο και για την πνευματική μου πρόοδο. Το μεγαλύτερο δώρο όμως μου το κάνετε σήμερα, αυτό της Αγίας Ιεροσύνης, που από μικρό παιδί επιθυμούσα και το οποίο σήμερα Θα λάβω από τα σεπτά σας χέρια για να καταστώ Διάκονος της Εκκλησίας του Χριστού.
Σας υπόσχομαι ότι θα αγωνισθώ με όλες μου τις δυνάμεις, στην διακονία που σήμερα μου ανατίθεται και θα προσπαθήσω να φανώ αντάξιος τον προσδοκιών σας.
Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων Κύριε Κύριε Τιμόθεε
Σεβαστοί Πατέρες
Κύριε Δήμαρχε
Κύριε Πρόεδρε της τοπικής κοινότητας
Αγαπητοί εν Χριστό αδελφοί
Χριστός Ανέστη
Με δέος και συντριβή παρίσταμαι ενώπιόν σας και ενώπιον του Ιερού Θυσιαστηρίου, του Κυρίου και Θεού της Δόξης και στο νου μου έρχονται τα λόγια του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, προς τα πλήθη του λαού και τους μαθητές του, όπως τα διαβάζουμε στο κατά Μάρκον Ευαγγέλιο (8. 34). «Όστις θέλει οπίσω μου ελθείν, απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού και ακολουθείτο μοι». Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, μας προσκαλεί και απευθύνεται προς όλους μας. Μας δίνει την ελευθερία της επιλογής, κανείς δεν είναι αναγκασμένος να τον ακολουθήσει, αλλά ταυτόχρονα μας προειδοποιεί για την σταυρική πορεία που θα ακολουθήσουμε και μας προτρέπει να συμπορευθούμε με το θέλημά του.
Αυτό το θέλημα του Θεού θέλω κι εγώ να ακολουθήσω.
Εδώ στο χωριό μου, στον Ιερό Ναό της Παναγίας μας, από μικρό παιδί έκανα τις πρώτες σκέψεις πως θέλω να αφιερώσω την ζωή μου στην διακονία της εκκλησίας του Χριστού, Του Χριστού που τόσο αγαπώ, που τον έχω συμπαραστάτη σε όλη μου τη ζωή και με ενισχύει στα δύσκολα με το έλεός του.
Είναι αυτός που όσους στόχους επιδίωξα, τους εκπλήρωσα με την βοήθειά του. Βρίσκομαι σήμερα Εδώ στο μέσω του ναού, μετά από πολύ προσευχή και ώριμος τη ηλικία, έχοντας ως παρακαταθήκη τις εμπειρίες της ζωής, τις εύκολες και τις δύσκολες, αυτές που αντιμετωπίζει κάθε άνθρωπος, αυτές που για να τις αντιμετωπίσεις πρέπει να έχεις πίστη στον Θεό, δύναμη ψυχής, ταπείνωση και σωστό πνευματικό οδηγό.
Μέχρι τώρα είχα την αγωνιστικότητα και την ανδρεία του προστάτη μου Αγίου Δημητρίου και τώρα, μετά την μοναχική μου κουρά, καλούμαι να αποκτήσω την υπομονή, την ταπείνωση και την καρτερία του Αγίου Νικηφόρου του Λεπρού, του οποίου το όνομα φέρω.
Θέλω να ευχαριστήσω τους φίλους μου, τους συγγενείς μου και όσους βρίσκονται σήμερα εδώ και χαίρονται με τη χαρά μου. Θέλω να ευχαριστήσω τους καθηγητές και τους συμφοιτητές μου, της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, για την βοήθεια και τις γνώσεις που με δίδαξαν.
Ιδιαίτερα θέλω να ευχαριστήσω τον Διευθυντή της Κλινικής «Ανανέννηση» κύριο Αλέξανδρο Θωμά, Ψυχίατρο, επιστήμονα και πάνω απ΄όλα άνθρωπο, επίσης όλους τους συναδέλφους, ιατρικό νοσηλευτικό προσωπικό, που για 17 χρόνια είχαμε άψογη συνεργασία, αλληλοκατανόηση και συναδελφικότητα. Θα μου μείνουν αξέχαστες oι στιγμές συναναστροφής μαζί τους.
Προσπαθούσα να φροντίζω τους ασθενείς και να είμαι κοντά τους την δύσκολη ώρα ως νοσηλευτής, ο Θεός γνωρίζει αν τα κατάφερα.
Επίσης θέλω να ευχαριστήσω τα βαπτιστήρια και πνευματικά μου παιδιά Χριστίνα και Ναταλία, θα προσεύχομαι να έχουν καλή πρόοδο στη ζωή τους.
Ευχαριστώ την νονά μου και πνευματική μου μητέρα κυρία Βαΐα Κουσιάτζα, που βρίσκεται σήμερα εδώ και προσεύχεται για εμένα.
Ευχαριστώ θερμά την οικογένειά μου, τα ανήψια μου, τα αδέρφια μου Αχιλλέα και Ευαγγελία και τους κατά σάρκα γονείς μου, που είναι πάντα δίπλα μου και με στηρίζουν και δεν στάθηκαν εμπόδιο στις επιλογές μου.
Ένα πρόσωπο που έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην ζωή μου είναι ο Πατήρ Φίλιππος Ζαβλάρης, δεν μπόρεσε σήμερα να είναι κοντά μας, αλλά έρχομαι με την ευχή του και είμαι σίγουρος πως είναι μαζί μου προσευχητικά. Μας έδειχνε την αγάπη του, όταν μικρά παιδιά διακονούσαμε στο Ιερό, η προσωπικότητά του εκπέμπει σεβασμό, είναι ο ιερέας πρότυπο για εμένα, μυσταγωγός και ταπεινός εργάτης του Ευαγγελίου.
Θέλω να ευχαριστήσω όλους τους πατέρες που βρίσκονται σήμερα εδώ, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα μου, λαμπρύνοντας με την παρουσία τους αυτή την σημαντική ημέρα για εμένα.
Ευχαριστώ πολύ την αδελφότητα της Μονής της μετανοίας μου, Πελεκητής Αγράφων και ιδιαίτερα τον Άγιο Καθηγούμενο και Πρωτοσύγγελο της Ιεράς μας Μητροπόλεως Πανοσιολογιότατο Αρχιμανδρίτη πάτερ Αμφιλόχιο Παπανδρέου, ο οποίος με την αδελφική αγάπη και την στήριξή του προς το πρόσωπο μου, βοήθησε σημαντικά ώστε να βρίσκομαι σήμερα ενώπιόν σας, τον ευχαριστώ που με κατευθύνει πνευματικά και με νουθετεί πατερικά.
Πνευματικό πατέρα δεν είχα, μέχρι που τα βήματά μου κατευθύνθηκαν στο Άγιον Όρος, στην Ιερά Μονή Ξενοφώντος, εκεί γνώρισα τον Ιερομόναχο πατέρα Θεωνά, στο πετραχήλι του οποίου άρχισα δειλά – δειλά να εξομολογούμαι τις αμαρτίες μου και να καταθέτω τις προθέσεις μου. Τον ευχαριστώ για την αδιάληπτη πατερική στοργή, την πατερική αυστηρότητα και την πνευματική καθοδήγηση.
Τελειώνοντας θέλω να ευχαριστήσω τον άνθρωπο που με ευεργετεί.
Σας ευχαριστώ Σεβασμιώτατε, για την ειλικρινή αγάπη και την εμπιστοσύνη που μου δείξατε από την πρώτη στιγμή της γνωριμίας μας και τοποθετώντας με ως μέλος της διαχειριστικής επιτροπής στο Ιερό Προσκύνημα του Αγίου Οσιομάρτυρος Νικολάου εν Βουναίνοις.
Σας είμαι ευγνώμον για το συνεχές και ανύστακτο ενδιαφέρον, τόσο κατά την διάρκεια των θεολογικών μου σπουδών, όσο και για την πνευματική μου πρόοδο. Το μεγαλύτερο δώρο όμως μου το κάνετε σήμερα, αυτό της Αγίας Ιεροσύνης, που από μικρό παιδί επιθυμούσα και το οποίο σήμερα Θα λάβω από τα σεπτά σας χέρια για να καταστώ Διάκονος της Εκκλησίας του Χριστού.
Σας υπόσχομαι ότι θα αγωνισθώ με όλες μου τις δυνάμεις, στην διακονία που σήμερα μου ανατίθεται και θα προσπαθήσω να φανώ αντάξιος τον προσδοκιών σας.
Δοξάζω Τον Άγιο Τριαδικό Θεό και την Παναγία Μητέρα Του,
που με αξιώνουν από σήμερα λειτουργό του θυσιαστηρίου.
Κύριε Ιησού Χριστέ Ελέησόν με τον αμαρτωλό.
ΑΜΗΝ
