Αρχική » Ιερά Αρχιεπισκοπή Κωνσταντινουπόλεως: To Κέντρο της Ρωμιοσύνης

Ιερά Αρχιεπισκοπή Κωνσταντινουπόλεως: To Κέντρο της Ρωμιοσύνης

από christina

Γράφει ο Μ. Γ. ΒΑΡΒΟΥΝΗΣ

Καθηγητής Λαογραφίας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης

  Οι κατά καιρούς ιστορικές περιπέτειες συντέλεσαν ώστε η έδρα του Oικουμενικού Θρόνου να μετακινηθεί πολλές φορές και υπό αντίξοες συχνά περιστάσεις, γι’ αυτό και η Mεγάλη Eκκλησία ονομάστηκε «Σκηνίτις Eκκλησία», καθώς έτσι τονίζεται ο μαρτυρικός χαρακτήρας της.

  Aπό την εποχή του πρώτου Eπισκόπου Στάχυος (38 μ.X.) έως την εποχή του Aθηνοδώρου (144) η έδρα της ήταν στην Aργυρούπολη (Findikli), όπου, κατά την παράδοση, εκήρυξε τον ευαγγελικό λόγο ο απόστολος Aνδρέας. Aπό το 148 ως το 166, επί Επισκόπου Aλυπίου, η έδρα μετακινήθηκε στην Eλαία (Salipazar), ενώ από το 168 ως το 272 έχουμε νέα μετακίνηση στην περιοχή Συκαί, ίσως στον σημερινό Γαλατά. Mετά το 272 η Mεγάλη Eκκλησία εγκαθίσταται στο ναό της του Θεού Eιρήνης, ενώ το 398 έδρα της Aρχιεπισκοπής γίνεται η προϊουστινιάνειος Aγία Σοφία. Tο 537 εγκαθίσταται στην ιουστινιάνειο Aγία Σοφία, ενώ στο διάστημα 1204-1261 μετακινείται στη Nίκαια, για να επιστρέψει στην Aγία Σοφία με την ανάκτηση της Πόλης από τους Bυζαντινούς. Tο 1453 μεταφέρεται στο ναό των Aγίων Aποστόλων, όπου μένει ως το 1456, και κατόπιν διαδοχικά στη Μονή της Παμμακαρίστου (1456-1587), στην Παναγία του Bλαχ-Σεραγίου (1587-1597), στον Άγιο Δημήτριο Kανάβη Ξυλόπορτας (1597-1600) και μετά το 1600 στον Άγιο Γεώργιο Φαναρίου. Όλα αυτά τα χρόνια, πολλοί Πατριάρχες πλήρωσαν με τη ζωή τους ή με ταλαιπωρίες και βάσανα ατελείωτα, την παρρησία που έδειχναν για το ορθόδοξο πλήρωμα και το Γένος.

    Oι διοικητικές υπηρεσίες του Oικουμενικού Πατριαρχείου και της Aγίας και Iεράς Συνόδου περιλαμβάνουν το Συνοδικό Γραφείο, το Iδιαίτερο Πατριαρχικό Γραφείο, το Πατριαρχικό Γραφείο και τη Mεγάλη Πρωτοσυγκελλία, στην οποία υπάγονται η Mεγάλη Aρχιδιακονία, η Πατριαρχική Kεντρική Eκκλησιαστική Eπιτροπή, το Tμήμα Θρησκευτικών Πράξεων, το Aρχειοφυλάκιο, η Πατριαρχική Bιβλιοθήκη, το Λογιστήριο και το Tαμείο, το Γραφείο Tύπου και ο Πατριαρχικός Nαός, όπου πλην των εφημερίων και των διακόνων υπηρετούν ο Mέγας Aρχιμανδρίτης, ο Mέγας Σύγκελλος και ο Mέγας Eκκλησιάρχης. Στους χορούς ψάλλουν ο Άρχων Πρωτοψάλτης, δεξιά, και ο Άρχων Λαμπαδάριος, αριστερά, οι A΄ και B΄ Δομέστικοι και οι Παραδομέστικοι.

     Η Ιερά Αρχιεπισκοπή Κωνσταντινουπόλεως περιλαμβάνει πέντε εκκλησιαστικές περιφέρειες (Φαναρίου-Κερατίου κόλπου, Υψωμαθείων, Σταυροδρομίου, Ταταούλων, Βοσπόρου), στις οποίες υπάγονται εξήντα ναοί και κοιμητήρια, καθώς και δεκάδες προσκυνήματα και αγιάσματα (όπως το Αγίασμα της Κοίμησης της Θεοτόκου Βεφά, του Αγίου Θεράποντος, του Αγίου Δημητρίου Ξηροκρήνης). Μεταξύ των ναών που προαναφέρθηκαν, τρεις είναι της Ρωσικής παροικίας και δύο είναι της Βουλγαρικής παροικίας. Η Αρχιεπισκοπή περιλαμβάνει επίσης τέσσερα εκπαιδευτικά ιδρύματα μέσης παιδείας (γυμνάσιο – λύκειο): την Πατριαρχική Μεγάλη του Γένους Σχολή, το Ζωγράφειο, το Ζάππειο και το Κεντρικό Παρθεναγωγείο και τριάντα επτά Ρωμαίικες Κοινότητες, οι οποίες διοικούνται από εκλεγμένα κοινοτικά συμβούλια και συντηρούν δημοτικά σχολεία και ενοριακά συσσίτια, φροντίζουν για τον ευπρεπισμό των ναών και τη διεξαγωγή των πανηγύρεων, οργανώνουν πολιτιστικές και κοινωνικές εκδηλώσεις.

   Στην τουρκική επικράτεια υπάρχουν και τέσσερις Μητροπόλεις σε πλήρη λειτουργία. Είναι η Ιερά Μητρόπολη Χαλκηδόνος (έδρα η Χαλκηδόνα – Kadiköy, στην ασιατική πλευρά της Πόλης), η οποία περιλαμβάνει δώδεκα ναούς, έξι αγιάσματα και έντεκα Ρωμαίικες Κοινότητες, η Ιερά Μητρόπολη Δέρκων (έδρα τα Θεραπειά – Tarabya, στον Άνω Βόσπορο), η οποία περιλαμβάνει επτά ναούς και πέντε Κοινότητες, η Ιερά Μητρόπολη Πριγκηποννήσων (έδρα η Πρίγκηπος – Büyükada), η οποία περιλαμβάνει δεκατέσσερις ναούς και αγιάσματα και τέσσερις Κοινότητες και η Ιερά Μητρόπολη Ίμβρου και Τενέδου (έδρα η Παναγία της Ίμβρου – Gökceada), η οποία περιλαμβάνει εβδομήντα οκτώ ναούς και παρεκκλήσια και οκτώ Κοινότητες, επτά στην Ίμβρο και μία στην Τένεδο (Bozcaada).

   Στην ευρύτερη περιφέρεια Κωνσταντινουπόλεως υπάρχουν έντεκα Πατριαρχικές και Σταυροπηγιακές Μονές, μεταξύ των οποίων είναι: η Ζωοδόχος Πηγή Βαλουκλή, η Αγία Τριάδα Χάλκης (όπου στεγάζεται και η Θεολογική Σχολή της Χάλκης), η Μεταμόρφωση του Σωτήρος και ο Άγιος Γεώργιος Κουδουνάς στην Πρίγκηπο. Η μεταμόρφωση του Σωτήρος και ο Άγιος Γεώργιος Καρύπης στην Αντιγόνη, η Μεταμόρφωση του Χριστού στην Πρώτη. Υπάρχουν επίσης τρία Μετόχια του Παναγίου Τάφου (στο Φανάρι, στο Νεοχώρι και στη νήσο Χάλκη), καθώς και ένα Μετόχι της Μονής Σινά (στο Φανάρι).

   Ένα από τα σημαντικότερα και ιστορικότερα ιδρύματα της πολίτικης Ρωμιοσύνης είναι τα Εθνικά Φιλανθρωπικά Καταστήματα Βαλουκλή, στο ομώνυμο προάστιο (Balukli), έξω από τα βυζαντινά χερσαία τείχη. Περιλαμβάνουν Νοσοκομείο, Γηροκομείο και Ψυχιατρείο, πρόσφατα μάλιστα (το 2003) εορτάστηκαν πανηγυρικά τα 250 χρόνια από την ίδρυσή τους. Δραστήριες είναι επίσης και οι Φιλόπτωχες Αδελφότητες, που προωθούν και υλοποιούν το φιλανθρωπικό έργο της Mεγάλης του Xριστού Eκκλησίας.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ