Στό κάλεσμα τῶν μαθητῶν τοῦ Χριστοῦ ἀναφέρεται ἡ σημερινή Εὐαγγελική περικοπή. Ὁ Κύριος «εἶδε δύο ἀδελφούς, Σίμωνα τόν λεγόμενον Πέτρον καί Ἀνδρέαν τόν ἀδελφόν αὐτοῦ στή θάλασσα τῆς Τιβεριάδος καί λέγει αὐτοῖς, δεῦτε ὀπίσω μου».
Ὁ Χριστός πλησίασε ἁπλοϊκούς ἀνθρώπους, πού εἶχαν ἁγνά αἰσθήματα, εἰλικρίνεια, τιμιότητα καί ὄχι ἐπιδιώξεις καί σκοπιμότητες. Τούς κάλεσε, νά γίνουν «φίλοι» καί «συνεργοί» Του. Δέ στράφηκε σέ ἀνθρώπους μέ ἀξιώματα καί μέ τίτλους, μέ ἐξουσιαστική δύναμη, μέ ἰδιαίτερη μόρφωση καί μέ ἐντυπωσιακά χαρίσματα.
Οἱ ἀδελφοί, Ἀνδρέας καί Πέτρος, Ἰάκωβος καί Ἰωάννης, ὃπως κατόπιν καί ἄλλοι, «ἦσαν ἁλιεῖς». Μάλιστα οἱ πρῶτοι, ὅταν τούς κάλεσε καί τούς ἀνακοίνωσε τό σκοπό τῆς προσκλήσεώς Του, τακτοποιοῦσαν τά δίχτυα τους. Ὁ λόγος τοῦ Χριστοῦ «ποιήσω ὑμᾶς ἁλιεῖς ἀνθρώπων», φαίνεται ὃτι τούς ἠλέκτρισε καί τούς ὤθησε νά πάρουν τήν στιγμή ἐκείνη τήν ἀπόφαση νά ἐγκαταλείψουν «πλοῖα καί δίκτυα» καί νά Τόν ἀκολουθήσουν.
Ἐγκατέλειψαν τό ψάρεμα στή θάλασσα καί ἀσχολήθηκαν ἰσόβια μέ τό «ψάρεμα» ἀνθρώπων στόν δρόμο τοῦ Θεοῦ. Ἀνταποκρίθηκαν πρῶτα στό: «δεῦτε ὀπίσω μου» καί ἀργότερα στήν ἄλλη προτροπή τοῦ Χριστοῦ, «πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τά ἔθνη…βαπτίζοντες…καί διδάσκοντες…». Ἡ συγκεκριμένη πρόσκληση τοῦ Χριστοῦ δέν εἶχε περιστατική καί περιορισμένη ἰσχύ. Ἀπευθύνθηκε μέν τότε σέ συγκεκριμένα πρόσωπα, πού ἔγιναν μαθητές καί ἀπόστολοί Του, ἀλλά ἡ ἴδια πρόσκληση «ἀπευθύνεται» ἔμμεσα σέ κάθε ἐποχή, σέ κάθε ἄνθρωπο.
Εἶναι μάλιστα ἀναγκαῖο νά γίνεται συνεχῶς, διότι πολλοί ἀδελφοί μας, ἀγνοοῦν τό μήνυμα τῆς σωτηρίας. Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος γράφει : «Πῶς θά σωθοῦν οἱ ἄνθρωποι, ἐάν δέν ἐπικαλεσθοῦν τόν Σωτήρα καί Λυτρωτή; Καί πῶς θά τόν ἐπικαλεσθοῦν, ἐάν δέν τόν πιστέψουν; Ἀλλά πῶς θά πιστέψουν Ἐκείνον, γιά τόν ὁποῖον δέν ἄκουσαν;».
