ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ (Ρωμ. στ’ 18-23)
Ἀδελφοί, ἐλευθερωθέντες ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας ἐδουλώθητε τῇ δικαιοσύνῃ. Ἀνθρώπινον λέγω διὰ τὴν ἀσθένειαν τῆς σαρκὸς ὑμῶν. Ώσπερ γὰρ παρεστήσατε τὰ μέλη ὑμῶν δοῦλα τῇ ἀκαθαρσίᾳ καὶ τῇ ἀνομίᾳ εἰς τὴν ἀνομίαν, οὕτω νῦν παραστήσατε τὰ μέλη ὑμῶν δοῦλα τῇ δικαιοσύνῃ εἰς ἁγιασμόν. Ὅτε γὰρ δοῦλοι ἦτε τῆς ἁμαρτίας, ἐλεύθεροι ἦτε τῇ δικαιοσύνῃ.
Τίνα οὖν καρπὸν εἴχετε τότε ἐφ᾿ οἷς νῦν ἐπαισχύνεσθε; τὸ γὰρ τέλος ἐκείνων θάνατος. Νυνὶ δὲ ἐλευθερωθέντες ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας δουλωθέντες δὲ τῷ Θεῷ ἔχετε τὸν καρπὸν ὑμῶν εἰς ἁγιασμόν, τὸ δὲ τέλος ζωὴν αἰώνιον. Τὰ γὰρ ὀψώνια τῆς ἁμαρτίας θάνατος, τὸ δὲ χάρισμα τοῦ Θεοῦ ζωὴ αἰώνιος ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν.
Απόδοση στη νεοελληνική:
Αδελφοί, αφού ελευθερωθήκατε από την αμαρτία, γίνατε δούλοι της δικαιοσύνης. Μιλώ κατά ανθρώπινο τρόπο ένεκα της φυσικής σας αδυναμίας. Όπως, δηλαδή, παραδώσατε άλλοτε τα μέλη σας υπόδουλα στην ακαθαρσία και την ανομία, που συνετέλεσε στην ανομία σας, έτσι τώρα να παραδώσετε τα μέλη σας υπόδουλα στη δικαιοσύνη, που θα συντελέσει στον αγιασμό σας. Διότι, όταν ήσαστε δούλοι της αμαρτίας, ήσαστε ελεύθεροι ως προς τη δικαιοσύνη.
Και τι κέρδος είχατε τότε από τα έργα σας για τα οποία τώρα ντρέπεσθε; Το τέλος εκείνων είναι ο θάνατος. Αλλά τώρα που ελευθερωθήκατε από την αμαρτία και υποδουλωθήκατε στο Θεό, έχετε κέρδος που σας οδηγεί στον αγιασμό, και τελικά σε ζωή αιώνια. Διότι, ο μισθός που πληρώνει η αμαρτία είναι θάνατος, ενώ το δώρο του Θεού είναι ζωή αιώνιος διά του Χριστού Ιησού του Κυρίου μας.
