Είναι γνωστή και ως “Μεγάλη Εκκλησία” ή “Μεγαλεκκλησιά”. Η Μεγάλη Παναγιά στην Παραμυθιά ή παρηγορήτισσα, είναι η μονή που είναι αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου, με σημαντικά κειμήλια και προσφορά στην ευρύτερη περιοχή.
Πιθανόν και η πόλη να πήρε από τη μονή το όνομά της. Κατά πάσα πιθανότητα έχει κτιστεί τον 13ο ή τον 14ο αιώνα.
Εδώ σε αυτή τη μονή, μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης μεταφέρθηκε το λείψανο του Αγίου Σπυρίδωνα από τον πρεσβύτερο Γεώργιο Καλοχαιρίτη και στη συνέχεια στο εξωκκλήσι του Αγίου Δονάτου Σαμετίων για να καταλήξει το 1456 στην Κέρκυρα.
Στη μονή υπάρχει ο επιτάφιος που χρονολογείται την περίοδο 1587-1588 και ένα έντυπο ευαγγέλιο του 1645 που εκδόθηκε στη Βενετία.
Ο επιτάφιος είναι έργο του μοναχού των Μετεώρων Αρσένιου, ο οποίος την ίδια περίοδο κατασκευάζει τους επιτάφιους της μονής Τατάρνας Ευρυτανίας, Ταξιαρχών Αιγιαλείας και της μονής Ζάδορβας Γρεβενών.
