«Προτιµότερη είναι η πτώση µε ταπεινοφροσύνη, παρά νίκη µε υπερηφάνεια».
Από το Γεροντικό
«Προτιµώ άνθρωπο αµαρτωλό, που αναγνωρίζει το σφάλµα του και ταπεινώνεται, παρά ενάρετο µε αυταρέσκεια».
Αββάς Σαρµατίας
«Πριν από κάθε άλλο, έχουµε ανάγκη την ταπεινοφροσύνη. Ας είµεθα έτοιµοι να λέµε αµέσως στον αδελφό µας σε κάθε περίσταση «συγχώρεσέ µε». Η ταπεινοφροσύνη εξαφανίζει όλες τις παγίδες του διαβόλου».
Αββάς Ησαίας ο Αναχωρητής
«Ρώτησαν κάποιοn Γέροντα πότε αποκτά ο άνθρωπος ταπείνωση. – Oταν θυµάται τις αµαρτίες του συνεχώς, αποκρίθηκε».
Από το Γεροντικό
«Κράτα διαρκώς στο νου και στην καρδιά σου τα λόγια του τελώνη: «Ο Θεός ιλάσθη τί µοι τω αµαρτωλώ». Μόνο µε την ταπείνωση θα βρεις σωτηρία».
Αββάς Αµµωνάς
«Οποιος έχει ταπεινοφροσύνη και εργασία πνευµατική, όσα διαβάζει στις θείες Γραφές, όλα θα τα εννοήσει για τον εαυτό του και όχι για τον άλλον».
Αγιος Πέτρος ο ∆αµασκηνός
«Είδα κάποτε απλωµένες στη γη όλες τις παγίδες του διαβόλου και τρόµαξα.
– Ποιος τάχα µπορεί να τις ξεφύγει; Ελεγα αναστενάζοντας.
Ακουσα τότε µυστηριώδη φωνή να µου αποκρίνεται: – Ο ταπεινόφρων».
Μέγας Αντώνιος
«Τι πρέπει να κάνεις για να βρεις τη σωτηρία σου; Να παραδέχεσαι τα σφάλµατά σου µε συντριµµένη καρδιά και να ταπεινώνεσαι µπροστά στον Θεό. Να υποµένεις επίσης καρτερικά τους πειρασµούς που σου συµβαίνουν, και να είσαι βέβαιος πως θα σωθείς».
Μέγας Αντώνιος
«Σηµάδι της ταπεινοφροσύνης είναι ότι, ενώ έχει κανείς κάθε σωµατική και ψυχική αρετή, νοµίζει πως χρωστά περισσότερα στον Θεό, γιατί µε τη χάρη Του έλαβε πολλά χωρίς να είναι άξιος. Και αν του έρθει κάποιος πειρασµός, είτε από δαίµονες, είτε από ανθρώπους, θεωρεί τον εαυτό του άξιο γι’ αυτόν και για άλλους ακόµα περισσότερους, ώστε να εξοφληθεί λίγο από το χρέος του. Κι αν δεν πάθει κάτι τέτοιο, θλίβεται πολύ και αγωνιά και ζητά να βρει τρόπο να εξαναγκάσει τον εαυτό του».
Αγιος Μάρκος ο Ασκητής
