«Ο Χριστός µόνο την ταπείνωση θέλει κι όλα τα άλλα θα τα κάνει η Χάρη Του». Γέροντας Πορφύριος
«Οπως η υπερηφάνεια είναι το πιο µεγάλο από όλα τα πάθη, αφού έριξε τους Αγγέλους από τον Ουρανό στην άβυσσο, έτσι και η ταπεινοφροσύνη είναι η πιο µεγάλη απ’ όλες τις αρετές. Αυτή έχει τη δύναµη κι από την άβυσσο ακόµα ν’ ανεβάσει στον ουρανό τον αµαρτωλό. Για το λόγο αυτό ο Κύριος µακαρίζει πριν απ’ όλους τους πτωχούς τω πνεύµατι».
Αββάς Λογγίνος
«Να υποµένεις την εξουθένωση και την ταπείνωση µε αγαθή θέληση για να αποκτήσεις παρρησία στον Θεό. Οταν ο άνθρωπος υποµένει κάθε σκληρό λόγο χωρίς να αντιµιλήσει, τότε µε στεφάνι άφθαρτο στεφανούται. Τελειότητα της ταπεινώσεως είναι να δέχεσαι µε χαρά κάθε ψεύτικη παρηγοριά. Ο ταπεινός, όταν αδικείται, δεν ταράσσεται ούτε απολογείται. ∆έχεται τη συκοφαντία σαν αλήθεια και δεν φροντίζει να πείσει τους ανθρώπους ότι συκοφαντήθηκε αλλά ζητά συγχώρηση».
Αββάς Ισαάκ
«Για να καταλάβεις πόσο σπουδαίο αγαθό είναι η ταπείνωση, φτιάξε µε τη φαντασία σου δύο αµάξια και ζεύξε στο ένα την αρετή µε την υπερηφάνεια και στο άλλο την αµαρτωλότητα µε την ταπεινοφροσύνη. Και θα δεις ότι το ζεύγος της αµαρτωλότητας θα ξεπεράσει την αρετή. Και αυτό, όχι φυσικά από την δική του ικανότητα, αλλά από τη δύναµη της ταπεινοφροσύνης, που πάει µαζί της. Το άλλο ζευγάρι πάλι θα καθυστερήσει, όχι από την αδυναµία της αρετής, αλλά από το υπέρογκο βάρος της υπερηφάνειας. ∆ιότι όπως η ταπεινοφροσύνη µε το µεγάλο πνευµατικό ύψος νικά τη βαρύτητα της αµαρτίας και κατορθώνει να ανέβει στον ουρανό, έτσι και η υπερηφάνεια, µε το υπέρογκο βάρος της, κατορθώνει να υπερνικήσει την ανάλαφρη αρετή και να την τραβήξει προς τα κάτω µε ευκολία».
Μέγας Βασίλειος
«Πριν από κάθε άλλο, έχουµε ανάγκη την ταπεινοφροσύνη. Ας είµεθα έτοιµοι να λέµε αµέσως στον αδελφό µας σε κάθε περίσταση
«συγχώρεσέ µε». Η ταπεινοφροσύνη εξαφανίζει όλες τις παγίδες του διαβόλου».
Αββάς Ησαΐας ο Αναχωρητής
«Προτιµότερη είναι η πτώση µε ταπεινοφροσύνη, παρά νίκη µε υπερηφάνεια».
Από το Γεροντικό
«Προτιµώ άνθρωπο αµαρτωλό, που αναγνωρίζει το σφάλµα του και ταπεινώνεται, παρά ενάρετο µε αυταρέσκεια».
Αββάς Σαρµατίας
«Ρώτησαν κάποιον Γέροντα πότε αποκτά ο άνθρωπος ταπείνωση. – Οταν θυµάται τις αµαρτίες του συνεχώς, αποκρίθηκε».
Από το Γεροντικό
«Κράτα διαρκώς στο νού και στην καρδιά σου τα λόγια του τελώνη: «Ο Θεός ιλάσθητί µοι τω αµαρτωλώ». Μόνο µε την ταπείνωση θα βρεις σωτηρία».
Αββάς Αµµωνάς
