Χ Ρ Υ Σ Ο Σ Τ Ο Μ Ο Σ
Ἐλέῳ Θεοῦ Ἐπίσκοπος καί Μητροπολίτης
τῆς Ἁγιωτάτης Μητροπόλεως Τρίκκης, Γαρδικίου καί Πύλης
Π ρ ό ς
Τόν Ἱερόν Κλῆρον καί τόν Φιλόχριστον λαόν
τῆς Θεοσώστου Ἐπαρχίας Αὐτοῦ
Ἀδελφοί μου εὐλογημένοι,
«Ἡγίασε τὸ σκήνωμα αὐτοῦ ὁ Ὕψιστος» (Ψαλμ. 45,5)
Ἑορτάζομεν καὶ ἐφέτος, μὲ τὴν χάρη τοῦ ἁγίου Θεοῦ, μεγαλοπρεπῶς καὶ πανδήμως, ὅλος ὁ Ὀρθόδοξος Χριστιανικὸς κόσμος, τὴν Θεομητορικὴ ἑορτὴ τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου. Τὴν κορυφαία ἐκκλησιαστικὴ πανήγυρη, τὴν ἀφιερωμένη στὸ πρόσωπο τῆς πολυαγαπημένης ἀπ’ ὅλους τοὺς χριστιανοὺς Μητέρας τοῦ Θεοῦ, τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ. Εὑρισκόμενοι πέριξ «τοῦ ἱεροῦ θησαυρίσματος τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ», κατὰ μίμηση τοῦ τρόπου ποὺ οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι παρέστησαν κύκλῳ τοῦ λειψάνου τῆς Παναγίας μας, ἀναμέλπομεν ὕμνους καὶ ᾠδὲς ψαλμικὲς στὴν ἀειπάρθενο Κόρη. Μὲ τελετάρχη τὸν μέγιστο ὑμνῳδὸ τῆς Ἐκκλησίας μας, Προφήτη καὶ Βασιλέα Δαβίδ, θαυμάζοντας, ἀναφωνοῦμε καὶ ἐμεῖς πρὸς τὴν Θεοτόκο, «Ἡγίασε τὸ σκήνωμα αὐτοῦ ὁ Ὕψιστος».
Στὴν Παλαιὰ Διαθήκη οἱ Ἰσραηλίτες εἶχαν ὡς σημεῖον θρησκευτικῆς ἀναφορᾶς τὴν «Σκηνὴ τοῦ Μαρτυρίου». Στὰ σαράντα χρόνια τῆς περιπλανήσεώς τους στὴν ἔρημο κάθε φορὰ ποὺ ἐγκαθίσταντο σὲ μιὰ περιοχὴ, τὸ πρῶτο μέλημά τους ἦταν τὸ στήσιμο τῆς Σκηνῆς, ὅπου μέσα τοποθετοῦσαν ὅλα τὰ ἱερά τους θρησκευτικὰ σύμβολα, τὶς πλάκες τοῦ Νόμου, τὴν βλαστήσασα Ῥάβδο τοῦ Ἀαρών, τὴν στάμνα μὲ τὸ Μάνα κ.ἄ.. Ἡ Σκηνὴ αὐτὴ μὲ τὰ Ἅγια τῶν Ἁγίων μαρτυροῦσε τὴν παρουσία τοῦ Θεοῦ ἐν μέσῳ τοῦ λαοῦ Του. Αὐτὴ ἡ Σκηνὴ γιὰ τὴν ζωὴ καὶ παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας, μετὰ τὴν σωτήρια ἔλευση τοῦ Χριστοῦ, προτυπώνει πλέον τὴν Παναγία μας. Ἀποτελεῖ δηλαδὴ ἡ Σκηνὴ ἐκείνη προάγγελο, προμήνυμα εἰκόνος τῆς Παναγίας μας. Ὅπως ἀκριβῶς ἡ Σκηνὴ ἐκείνη φύλαττε ἐντός της τὰ ἅγια τοῦ Ἰσραὴλ, κατ’ ἀναλογία ἡ Παναγία μας ἀποτελεῖ τὴν Σκηνὴ, ὅπου κατοίκησε ἐντός Της, σαρκώθηκε ἀπὸ τὰ σπλάχνα Της ὁ μόνος Ἅγιος, ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός. Κατέστη ἡ Παναγία μας ἁγία Σκηνὴ τοῦ ἁγίου Θεοῦ. Τὸ γεγονὸς τοῦτο ἁγίασε τὴν μήτρα Της, τὴν κοιλία Της, ὁλόκληρη τὴν ὕπαρξή Της, «Ἡγίασε τὸ σκήνωμα αὐτοῦ ὁ Ὕψιστος». Ἑπομένως ἡ Θεοτόκος Μαρία, κατέστη τὸ ἁγιασμένο σκεῦος τῆς προτιμήσεως τοῦ ἁγίου Θεοῦ, «ᾧδε κατοικήσω, ὅτι ἠρετησάμην αὐτήν» (Ψαλμ.131,14), θὰ γράψει ὁ προφήτης Δαβίδ, εἰς τρόπον ὥστε νὰ εἰσέλθῃ ὁ Υἱὸς καὶ Λόγος τοῦ Θεοῦ στὸν κόσμο καὶ νὰ τὸν σώσῃ.
Μὲ σεβασμὸ καὶ ἐμεῖς, αὐτὴ τὴν ἡμέρα, εὐλαβεῖς προσκυνητὲς τῆς εἰκόνος τοῦ σκηνώματος τῆς Θεομήτορος, συμφώνως μὲ τὸν ψαλμῳδὸ Δαβίδ, ἀναφωνοῦμε καὶ ψάλλομεν, «Ἡγίασε τὸ σκήνωμα αὐτοῦ ὁ Ὕψιστος». Γνωρίζομεν καλῶς ἀπὸ τὴν ἐκκλησιαστικὴ ἐμπειρία μας τὴν μεγίστη διακονία ποὺ προσέφερε ἡ Παναγία γιὰ τὴν σωτηρία ὅλων καὶ τὴν ἀνάλογη βοήθεια ποὺ παρέχει σὲ κάθε ἀνάγκη τοῦ θνητοῦ καὶ πεπερασμένου βίου μας. Ἡ ἁγιότητά Της εἶναι ἐκπεφρασμένη στὴν συνείδηση τῶν χριστιανῶν, ὡς Παναγία. Μετὰ τὸν ἅγιο Θεό, εἶναι ἡ Ἁγία πάντων τῶν ἁγίων ἀνθρώπων. Ὁ Θεὸς τὴν χαρίτωσε καὶ τὴν στόλισε περιβάλλοντας Αὐτὴ μὲ θεῖες καὶ ποικίλες ἀρετές. Τὴν ἁγίασε καὶ τὴν τοποθέτησε δίπλα Του, ὅπως τονίζει καὶ πάλι ὁ ψαλμῳδὸς Δαβίδ, «Παρέστη ἡ βασίλισσα ἐκ δεξιῶν Σου, ἐν ἰματισμῷ διαχρύσῳ, περιβεβλημένη, πεποικιλμένη» (Ψαλμ.44,10). Αὐτή, τὴν Μητέρα τοῦ Θεοῦ ἀναγνωρίζουν δίπλα στὸν θρόνον τοῦ Θεοῦ οἱ Ἄγγελοι στὸν οὐρανό καὶ ἀνυμνοῦν, «Αὕτη ὑπάρχει Σκηνὴ ἐπουράνιος».
Τέκνα μου ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά, μὲ ἀφορμὴ αὐτὲς τὶς λίγες σκέψεις ποὺ ἐκφράζουν τὴν συνείδηση τῆς Ἐκκλησίας μας γιὰ τὸ γεγονὸς τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου καὶ ἀναλογιζόμενοι νοερῶς, τὴν πομπὴ τοῦ ἱεροῦ λειψάνου τῆς Παναγίας Μητέρας τοῦ Θεοῦ καὶ Μητέρας ὅλων πρὸς τὸ Θεομητορικὸ μνῆμα, ἄς σιγοψάλλωμεν μετ’ εὐλαβείας, μαζὶ μὲ τοὺς Ἀποστόλους καὶ πάντας τοὺς ἀνὰ τοὺς αἰώνας Ἀγίους τῆς Ἐκκλησίας μας, τὸν δημοφιλῆ ὕμνο τῆς Ἱερᾶς Παρακλήσεως πρὸς τὴν Θεοτόκο, «Τὴν πᾶσαν ἐλπίδα ἡμῶν εἰς σὲ ἀνατίθεμεν, Μῆτερ τοῦ Θεοῦ φύλαξον ἡμᾶς ὑπὸ τὴν σκέπην Σου».
Ἀπὸ καρδίας σᾶς εὐλογῶ καὶ εὔχομαι ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος νὰ πρεσβεύει ἀπαύστως πρὸς τὸν Κύριο, ὑπὲρ τοῦ ἁγιασμοῦ κάθε πτυχῆς τῆς ζωῆς ὅλων.
Διάπυρος πρὸς Θεὸν εὐχέτης
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο ΤΡΙΚΚΗΣ, ΓΑΡΔΙΚΙΟΥ ΚΑΙ ΠΥΛΗΣ Χ Ρ Υ Σ Ο Σ Τ Ο Μ Ο Σ
