ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (Λουκ. δ΄ 16-22)
Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς εἰς τὴν Ναζαρέτ, οὗ ἦν τεθραμμένος, καὶ εἰσῆλθε κατὰ τὸ εἰωθὸς αὐτῷ ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῶν σαββάτων εἰς τὴν συναγωγήν, καὶ ἀνέστη ἀναγνῶναι.
Καὶ ἐπεδόθη αὐτῷ βιβλίον Ἡσαΐου τοῦ προφήτου, καὶ ἀναπτύξας τὸ βιβλίον εὗρε τὸν τόπον οὗ ἦν γεγραμμένον· Πνεῦμα Κυρίου ἐπ᾿ ἐμέ, οὗ εἵνεκεν ἔχρισέ με, εὐαγγελίσασθαι πτωχοῖς ἀπέσταλκέ με, ἰάσασθαι τοὺς συντετριμμένους τὴν καρδίαν, κηρῦξαι αἰχμαλώτοις ἄφεσιν καὶ τυφλοῖς ἀνάβλεψιν, ἀποστεῖλαι τεθραυσμένους ἐν ἀφέσει, κηρῦξαι ἐνιαυτὸν Κυρίου δεκτόν.
Καὶ πτύξας τὸ βιβλίον ἀποδοὺς τῷ ὑπηρέτῃ ἐκάθισε· καὶ πάντων ἐν τῇ συναγωγῇ οἱ ὀφθαλμοὶ ἦσαν ἀτενίζοντες αὐτῷ.
Ἤρξατο δὲ λέγειν πρὸς αὐτοὺς ὅτι σήμερον πεπλήρωται ἡ γραφὴ αὕτη ἐν τοῖς ὠσὶν ὑμῶν. Καὶ πάντες ἐμαρτύρουν αὐτῷ καὶ ἐθαύμαζον ἐπὶ τοῖς λόγοις τῆς χάριτος τοῖς ἐκπορευομένοις ἐκ τοῦ στόματος αὐτοῦ καὶ ἔλεγον· οὐχ οὗτός ἐστιν ὁ υἱὸς Ἰωσήφ;
Ἀπόδοση στη Νεοελληνική:
Τον καιρό εκείνο, ήλθε ο Ιησούς εις την Ναζαρέτ, όπου είχε ανατραφή και κατά την συνήθειά του εμπήκε εις την συναγωγήν κατά την ημέραν του Σαββάτου και εσηκώθηκε διά να διαβάση.
Και του έδωκαν το βιβλίον του Ησαία του προφήτου και αφού το ξετύλιξε ευρήκε το μέρος, όπου ήτο γραμμένον, «Πνεύμα Κυρίου είναι επάνω μου, διότι με έχρισε. Με έστειλε να φέρω εις τους πτωχούς χαρμόσυνον άγγελμα, να θεραπεύσω εκείνους που έχουν συντετριμμένην καρδιά, να κηρύξω εις αιχμαλώτους απελευθέρωσιν και εις τους τυφλούς ανάβλεψιν, να ελευθερώσω εκείνους που πιέζονται, να κηρύξω το έτος της ευνοίας του Κυρίου.»
Και αφού ετύλιξε το βιβλίον και το έδωκε εις τον υπηρέτην εκάθησε και τα μάτια όλων εις την συναγωγήν ήσαν προσηλωμένα επάνω του.
Άρχισε δε να τους λέγει, «Σήμερα έχει εκπληρωθή εις τα αυτιά σας η γραφή αυτή». Και όλοι συγκατένευαν προς αυτόν και εθαύμαζαν διά την χάριν των λόγων που έβγαιναν από το στόμα του και έλεγαν, «Δεν είναι αυτός ο υιός του Ιωσήφ;».
