Στην Εκκλησία ελπίζει η κυβέρνηση προκειμένου να αντιμετωπίσει το μέγα θέμα της φιλοξενίας 2.000 ασυνόδευτων προσφυγόπουλων. Hδη έχουν γίνει οι σχετικές συζητήσεις και εξετάζονται διάφορα προς εφαρμογή σχέδια.
Η Εκκλησία από την πλευρά της δεν έχει αντίρρηση για να φιλοξενήσει στις δομές της ασυνόδευτα παιδιά, όπως άλλωστε έχει μεταφέρει και στον υπουργό Εσωτερικών κ. Τάκη Θεοδωρικάκο ο ίδιος ο αρχιεπίσκοπος στη συνάντηση που είχαν πριν από περίπου 15 μέρες, αλλά αυτό που θέλει είναι να αναλάβει ολοκληρωτικά να υλοποιήσει το σχέδιο.
Ο κ. Ιερώνυμος δεν επιθυμεί την εμπλοκή άλλων ΜΚΟ και θέλει η ευθύνη να βαρύνει μόνο την Εκκλησία η οποία έχει αποδείξει όλα αυτά τα χρόνια της κρίσης αλλά και παλαιότερα, ότι έχει τον τρόπο, το προσωπικό, αλλά και τη δυνατότητα να κινητοποιήσει εθελοντές για την αντιμετώπιση ευπαθών ομάδων ανεξάρτητα από την καταγωγή.
Σήμερα η Εκκλησία αλλά και οι μητροπόλεις έχουν πολλά ακίνητα, κυρίως σε περιοχές όπου λειτουργούν κατασκηνώσεις, να φιλοξενήσουν ασυνόδευτα προσφυγόπουλα τα οποία είναι στοιβαγμένα σε δομές σε νησιά μαζί με ενήλικες, με τραγικές συνέπειες για τα ίδια.
Για την αντιμετώπιση αυτής της κατάστασης στα μέσα του Οκτωβρίου στην αρχιεπισκοπή ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Μιχάλης Χρυσοχοΐδης και ο αναπληρωτής υπουργός Προστασίας του Πολίτη, αρμόδιος για θέματα Μεταναστευτικής Πολιτικής Γιώργος Κουμουτσάκος, συμμετείχαν σε ευρεία σύσκεψη και εξέτασαν τα περιθώρια συνεργασίας με την Εκκλησία μέσα από το Κέντρο Συμπαράστασης Παλιννοστούντων με επικεφαλής τον αρχιμανδρίτη κ. Παντελεήμονα Παπασυννεφάκη. Σημαντική ευθύνη για την πρόοδο του σχεδίου έχουν ο πρόεδρος της Εκκλησιαστικής Κεντρικής Υπηρεσίας Οικονομικών (ΕΚΥΟ), μητροπολίτης Σάμου Ευσέβιος, ο αρχιγραμματέας της Ιεράς Συνόδου, αρχιμανδρίτης Φιλόθεος Θεοχάρης και ο γενικός διευθυντής της ΕΚΥΟ, αρχιμανδρίτης Νικόδημος Φαρμάκης.
Οι κ. Φαρμάκης και Παπασυννεφάκης, πλαισιωμένοι από τεχνικούς συμβούλους θα είναι οι σύνδεσμοι με το υπουργείο.
Σημαντικό ρόλο στην όλη προσπάθεια θα παίξει και η πολύχρονη εμπειρία της Εκκλησίας, αφού ήδη το Κέντρο Συμπαράστασης Παλιννοστούντων και Μεταναστών ήδη στηρίζει νομικά και ψυχολογικά πρόσφυγες και μετανάστες και ειδικεύεται στην οικογενειακή επανένωση, έχοντας μάλιστα προωθήσει 4.000 ασυνόδευτα ανήλικα σε χώρες της Ε.Ε, από το 2012.
Εμπειρία έχει η Εκκλησία και στη διαχείριση προγραμμάτων, γι’ αυτό και επιμένει ότι όλα τα προγράμματα θα πρέπει να υλοποιούνται από δική της ΜΚΟ.
Βεβαίως υπάρχουν πολλοί οι οποίοι είναι αντίθετοι στη στήριξη των μεταναστών, αλλά οι θέσεις αυτές απορρίπτονται από το σύνολο των Ιεραρχών.
Το «Κέντρο Συμπαραστάσεως Παλιννοστούντων και Μεταναστών» είναι μία αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία της Εκκλησίας της Ελλάδος η οποία ιδρύθηκε τον Ιούλιο του 2012 (Κανονισμός υπ’ αριθμ. 234/2012, Πρωτοδικείο Αθηνών αριθμ. 11561/2012). Πρόκειται για μία δομή η οποία διαδέχτηκε το Κέντρο Συμπαραστάσεως Παλιννοστούντων Μεταναστών, το οποίο είχε συσταθεί το 1978 ως υπηρεσία της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος με στόχο την παροχή υποστηρικτικών υπηρεσιών σε Ελληνες παλιννοστούντες από γερμανόφωνες χώρες της Δυτικής Ευρώπης, ώστε αυτοί να αντεπεξέλθουν κυρίως σε θέματα κοινωνικής ασφάλισης καθώς και σε προβλήματα που προέκυπταν κατά την επιστροφή και επανένταξή τους στην ελληνική κοινωνία.
Οταν στις αρχές της δεκαετίας του 1990 άρχισε να διογκώνεται η εισροή αλλοδαπών μεταναστών και προσφύγων προς την Ελλάδα, το κέντρο ίδρυσε ένα ιδιαίτερο γραφείο, το Οικουμενικό Πρόγραμμα Προσφύγων (Ecumenical Refugee Program/ERP), προκειμένου να διαχειρίζεται αποτελεσματικότερα υποθέσεις αιτούντων άσυλο, προσφύγων και μεταναστών.
Ο κ. Ιερώνυμος πριν από χρόνια, όταν είχε γευματίσει με ανήλικους μετανάστες, είχε δηλώσει τότε ότι «Ο Χριστός γεννήθηκε ως πρόσφυγας. Σκοπός της Εκκλησίας και σήμερα, είναι να στηρίζει τον άνθρωπο. Ο ξένος, ο πλησίον, στον οποίο αναφέρεται ο Χριστός δεν είναι μόνον ο ομόθρησκος, ο συμπατριώτης, αλλά και αυτός που είναι εντελώς διαφορετικός, αυτός που έχει διαφορετικά πιστεύω, έχει διαφορετική θρησκεία, ακολουθεί διαφορετική ιδεολογία, έχει διαφορετικό χρώμα από μας και ανήκει σε διαφορετική εθνότητα».
Σε άλλο σημείο της ομιλίας του προς τα παιδιά τόνισε: «Ο Χριστός γεννήθηκε ως πρόσφυγας, έζησε ως ξένος, μάς δίδαξε με την παραβολή του Καλού Σαμαρείτου την αγάπη για τον διπλανό μας που ταυτίζεται με τον ξένο και μας διαβεβαίωσε ότι η στάση μας απέναντί τους είναι αποφασιστικής σημασίας κριτήριο για τη δικαίωση και σωτηρία μας. Ο ίδιος ο Θεός ταυτίζεται με το πρόσωπο του ξένου! λέγοντας “Ξένος ήμην και συνηγάγετέ με”, “εφ’ όσον εποιήσατε ενί τούτων των αδελφών μου των ελαχίστων, εμοί εποιήσατε”. Η Εκκλησία θέλει την πνευματική καλλιέργεια του ανθρώπου, την ανάπτυξή του, αλλά είναι και συμπαραστάτης στις δυσκολίες του. Θέλει να στηρίξει την ψυχή μας, να μας ενδυναμώσει, ώστε να πατάμε στα πόδια μας και βέβαια, όταν έχουμε πρόβλημα, στέκεται πλάι μας».
