Προσέρχεται εντός ολίγων πλέον ωρών η σεβαστή Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος στην κατ΄ έτος Συνεδρία της προκειμένου να προβεί σε όσες απαραίτητες ενέργειες, διαδικαστικές και μη, για την ομαλή και αρμονική πορεία του Σώματος του Χριστού.
Μεταξύ άλλων, πρόκειται να πληρωθούν οι θέσεις τεσσάρων βοηθών Επισκόπων σε αντίστοιχες μητροπόλεις, πρόσωπα που είναι ήδη γνωστά, προ έτους, και έχουν ράψει από καιρού τα αρχιερατικά τους με κάθε λεπτομέρεια!
Ξέρετε, αν και ο άγιος Κυθήρων απέχει από τέτοιες βλέψεις, μένει και η μητρόπολη Κυθήρων ώστε να στείλετε βοηθό Επίσκοπο!! Δεν αμφιβάλω ότι μπορεί να επέρασε από τις φαντασιωτικές βλέψεις κάποιων…!
Ερωτώ, λοιπόν: έως πότε θα λοιδορείτε, σεβαστοί Πατέρες και Αρχιερείς, ουχί μόνον το Σώμα της Εκκλησίας και τον πιστό λαό, ουχί τους ταλαίπωρους τους Αρχιμανδρίτες που τους έχετε “δέσμιους”, ευτυχώς, όχι όλους, και αναμένουν ωσάν τις ωραίες Ελένες νυχθημερόν το “πράσινο” φως από εσάς ή, σε κάποιες μητροπόλεις, το “πράσινο” φως από τους ισχυρούς συνεργάτες σας, ρασοφόρους και μη, ώστε να χαμογελάσει και αυτών τα χειλάκια τους, αλλά και Αυτόν τον Άγιο Θεό;
Μητροπόλεις με δέκα και δεκαπέντε ενορίες και θέλετε βοηθό Επίσκοπο; Ντροπή και ξανά ντροπή. Και αν ο μητροπολίτης έχει θέματα υγείας, ως διατείνονται μερικοί, υπάρχει η πλέον αξιοπρεπής και αντρίκια λύση: κρεμάστε το ωμοφόριόν Σας και αποσυρθείτε…περιμένουν τόοοοσοι άλλοι, να είστε σίγουροι!
Για να μην καταστείτε, εάν δεν έχει γίνει ήδη, “ακατάστατοι και περιγέλαστοι”, ως λέγει ο Όσιος Ισαάκ ο Σύρος στα “Ασκητικά” του και να συνεχίσετε να “κυβερνάτε το σώμα (και τον νουν) ευσεβώς και πρεπόντως” (Αυτόθι, “Ασκητικά”).
Καταντήσατε ωσάν τους ΓΟΧ!!! Λαμπρά Πολυαρχιερατικά πανηγύρια με άδειους ναούς και βρεθήκαμε με περισσότερους δεσποτάδες παρά παπάδες μέσα στα πόδια μας!
Έτσι! Συνεχίστε έτσι!
Και για να θυμηθώ τον Ανδρέα Καρκαβίτσα που έγραφε με θαυμασμό για τον σκιαθίτη λογοτέχνη μας, “όμορφη είναι η Σκιάθος του Θεού, μα η Σκιάθος του Παπαδιαμάντη είναι ομορφότερη”, ομοίως και εγώ, άνευ του συγγραφικού ταλάντου του Καρκαβίτσα, πλην όμως μετ΄ επιτάσεως και τόλμης εκ της αναδυομένης αγανάχτησής μου, έρχομαι και συμπληρώνω: “Ασφαλώς και Σας σεβόμαστε ένεκα του αρχιερατικού Σας αξιώματος, άγιοι Αρχιερείς. Αλλά, αν στεκόσασταν και επί των υψηλών και αρρήτων του Θεού μύστες και θεατές, θα Σας σεβόμασταν και περισσότερο…”.
Α, και για να μην το ξεχάσω!!! Δείτε και από την Εκκλησία της Κύπρου! Μήπως να αναβιώσετε και τους πάλαι ποτέ Χωρεπισκόπους; Ωχ, και άλλοι θα γίνουν αρχιερείς…!
Με εκτίμηση,
Ο ΠΥΛΩΡΟΣ
