«Ούτε τρίχα δεν θα πέσει από κάποιο κεφάλι, εάν δεν είναι θέλημα Θεού». Ελεγε ότι πρέπει να είμαστε χαρούμενοι και ότι μεγάλως προσβάλλουμε το θέλημα του Θεού, όταν λόγω των θλίψεων και των στενοχωριών που μας έρχονται, πέφτουμε στην κατήφεια, στον γογγυσμό, στην απελπισία, στην άμετρη λύπη και στην σκληρή αναισθησία. Αυτά τα φρικτά αμαρτήματα είναι τα πρόθυρα της κολάσεως του πυρός. Η καταθλιμμένη ψυχή είναι ήδη εγκλωβισμένη μέσα σε μία φλογερή φωτιά, χειρότερη από εκείνην της κολάσεως. Δεν υπάρχει πια καμιά αίσθηση στην ψυχή αυτή, εκτός από ένα οξύτατο, οδυνηρό συναίσθημα, το οποίο σκοτώνει και καίει τα πάντα. Τις δυστυχίες και τις θλίψεις μας τις στέλνει η θεία Πρόνοια για να μας δοκιμάσει και να μας ενδυναμώσει για την ζωή του πνευματικού ηρωισμού. Η μεγαλύτερη άσκηση είναι να υπομένωμε αγόγγυστα, ως το τέλος των ημερών μας, όλα όσα έρχονται επάνω μας μέσα στην κοιλάδα αυτή του κλαυθμώνος. «Ο δε υπομείνας εις τέλος, ούτος σωθήσεται».
«Δεν πρέπει να αποδώσεις στον εαυτό σου τα οδυνηρά γεγονότα τα οποία είτε εσύ, είτε ο πλησίον σου δοκιμάζουν. Οχι, όλα αυτά δεν προέρχονται από σένα, αλλά παραχωρούνται σε σένα σαν ένας σταυρός για να τον βαστάζεις. Βάσταζέ τον λοιπόν, με χαρά, ενδυναμωμένος από την λαμπρά ελπίδα και την στερεά πίστη, πως εκεί «ένθα ουκ έστιν οδύνη, ου λύπη, ου στεναγμός, αλλά ζωή ατελεύτητος», η θλίψη που έχεις υποφέρει εδώ με ελπίδα και υπομονή· θα δώσει και σε σένα και στους πλησίον σου τέτοια χαρά και τέτοια εγγύτητα στην τέλεια Αγάπη και Αλήθεια, όση ο άνθρωπος δεν μπορεί καν να αρχίσει να φαντάζεται. Εάν υπομένεις την θλίψη με μακροθυμία, μαρτυρείς έτσι την πιστότητά σου στον Χριστό, την αφοσίωσή σου στον Σωτήρα και την αγάπη σου σ’ Αυτόν, ο οποίος αναστήθηκε εκ των νεκρών και σας προσκαλεί κοντά Του».
Εάν ένας άνθρωπος παρακούει την συνείδηση μία φορά, δύο φορές ή περισσότερο, τότε δεν την ακούει πια.
«Δεν πρέπει κανείς να ξεχνάει ποτέ την πανταχού παρουσία του Θεού. Το να ξεχνάει κανείς, αυτό είναι αμαρτία».
«Αποκτήστε την συνήθεια να μην αρχίζετε καμιά υπόθεση χωρίς προσευχή. Εάν δουλεύετε στην εργασία σας, πριν τίποτε άλλο, πάρτε την ευλογία της βασιλίσσης των Ουρανών. Λέγετε την ευχή του Ιησού ενώπιόν Της. Νιώστε την παρουσία του Κυρίου στην καρδιά σας ενώ δουλεύετε. Αυτός τα βλέπει όλα και τις σκέψεις σας και τα αισθήματά σας. Προσπαθήστε να ενώσετε την προσευχή με κάθε κίνησή σας, με κάθε πλησίασμά σας με οποιοδήποτε πράγμα. Η προσευχή γεννά την ταπείνωση και χωρίς ταπείνωση δεν υπάρχει σωτηρία. Οταν τελειώσετε την δουλειά σας, να ευχαριστήσετε τον Κύριο και την Κυρία Θεοτόκο».
«Να κάνετε το σημείο του σταυρού επάνω στον εαυτό σας πιο συχνά. Και να θυμάστε πως όταν υψώνεται ο σταυρός, τα τάγματα των αερίων πνευμάτων πίπτουν. «Κύριε, έδωκας τον Σταυρόν Σου ως όπλον κατά του διαβόλου…».
Στάρετς Ζαχαρίας
