H Ιερά Μονή του Αγίου Νικολάου βρίσκεται στο Νησί των Ιωαννίνων και είναι γνωστή και ως Στρατηγοπούλου ή Ντίλιου, από τις ομώνυμες οικογένειες των κτητόρων.
Η Μονή ιδρύθηκε πιθανώς τον 13ο αιώνα από την οικογένεια των Στρατηγόπουλων, η οποία εγκαταστάθηκε στα Ιωάννινα μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Φράγκους, το 1204. Τον 17ο αιώνα το μοναστήρι ευεργετήθηκε από την οικογένεια Ντίλιου.
Η Μονή αποτελείται από το καθολικό, στο οποίο στα δυτικά έχει προσαρτηθεί διώροφο κελλί από την εποχή της Τουρκοκρατίας (1430-1913), ενώ μέσα στον περίβολο σώζονται τμήματα από τα κελλιά και τους βοηθητικούς χώρους.
Το καθολικό, το οποίο χρονολογείται στα τέλη του 13ου αιώνα, είναι μονόχωρος ξυλόστεγος ναός με ημικυκλική αψίδα ανατολικά και νάρθηκα στα δυτικά. Είναι κτισμένο με ακατέργαστες πέτρες και διακοσμημένο με κεραμοπλαστικά στοιχεία στην αψίδα και στη δυτική πλευρά.
Στο εσωτερικό, οι τοιχογραφίες του καθολικού έγιναν, σύμφωνα με επιγραφή, κατά τα έτη 1541-1542 με δαπάνη του οσίου Νήφωνος και του κυρού Σωφρονίου. Το εικονογραφικό πρόγραμμα περιλαμβάνει μεταξύ άλλων χριστολογικές σκηνές στον κυρίως ναό και σκηνές από τον Βίο της Παναγίας στον νάρθηκα, καθώς επίσης και μεμονωμένες μορφές αγίων. Ενδιαφέρουσα είναι η σύνθεση της Δευτέρας Παρουσίας στον νάρθηκα. Ο ζωγράφος τεχνοτροπικά ανήκει στην καλλιτεχνική σχολή της «Βορειοδυτικής Ελλάδας», διαφοροποιείται όμως σε αρκετά σημεία από τους αγιογράφους της Μονής Φιλανθρωπηνών και επηρεάζεται από τη λεγόμενη «Κρητική Σχολή».
Αξιόλογο είναι και το ξυλόγλυπτο τέμπλο του 18ου αιώνα, οι αυθεντικές εικόνες του οποίου φυλάσσονται σήμερα στο Βυζαντινό Μουσείο των Ιωαννίνων.
