Την επέτειο 40 χρόνων λειτουργίας του Σπιτιού Γαλήνης της ενορίας γιόρτασε o ιερός ναός Ευαγγελιστρίας Ν. Ιωνίας στον Βόλο. Ηταν 26 Δεκεμβρίου 1979, όταν ο Μακαριστός Ποιμενάρχης μας και μετέπειτα Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος εγκαινίασε την πρωτότυπη -για τα δεδομένα της εποχής- αυτή κοινωνική δομή, που ήταν η πρώτη που λειτούργησε στην Τοπική Εκκλησία, με ψυχή της όλης προσπάθειας τον τότε Προϊστάμενο του Ναού, Μακαριστό αρχιμανδρίτη Ρήγα. Η επετειακή εκδήλωση έγινε στο Πνευματικό Κέντρο του Ναού, όπου μίλησε ο αρχιμανδρίτης Αμφιλόχιος Μήλτος ο οποίος ανέφερε ότι “αρχικά το Ιδρυμα είχε ως σκοπό «την υπό της τοπικής Εκκλησίας προστασία των παντελώς απόρων γερόντων, αμφοτέρων των φύλων, των κατά προτίμησιν εκ της πόλεως της Νέας Ιωνίας Βόλου καταγομένων ή και διαμενόντων, διά της παροχής δωρεάν διατροφής, ιατροφαρμακευτικής κ.λπ. περιθάλψεως» (άρθρο 2)”.
Eτσι, τα πρώτα χρόνια, το «Σπίτι Γαλήνης» λειτουργούσε ως κέντρο φροντίδας, αναψυχής και σίτισης για ηλικιωμένους κατοίκους της Νέας Ιωνίας, οι οποίοι καθημερινά έτρωγαν και περνούσαν λίγο χρόνο στην αίθουσα του Ιδρύματος. Σταδιακά όμως, οι τρόφιμοι διευρύνονται και το Σπίτι Γαλήνης εξελίσσεται συν τω χρόνω σε ενοριακό συσσίτιο απόρων ή οικονομικά ασθενών προσώπων και οικογενειών, οι οποίοι παραλαμβάνουν από την Κουζίνα του το καθημερινό φαγητό. Ετσι, μετά από αρκετά χρόνια, το Ιδρυμα μετεξελίσσεται σε αυτό που είναι και σήμερα, ένα κέντρο σίτισης όχι μόνο ηλικιωμένων συνανθρώπων μας αλλά οικονομικά ασθενέστερων κάθε ηλικίας. Ο αριθμός των τροφίμων κυμαίνεται σχεδόν από την αρχή της λειτουργίας του από 120 έως 140 πρόσωπα. Στα τελευταία χρόνια της οικονομικής δυσπραγίας, ο αριθμός έφτασε μέχρι τα 160 άτομα, ενώ σήμερα 130 αδελφοί μας λαμβάνουν κάθε μέρα μία μερίδα φαγητό. Ο μακαριστός π. Κύριλλος ηγήθηκε όχι μόνο στη δημιουργία αλλά και στη λειτουργία του Σπιτιού Γαλήνης τα πρώτα χρόνια της ζωής του. Τον διαδέχθηκε ως Πρόεδρος του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου, ο Πρωτ. Θωμάς Συνοδινός και στη συνέχεια ο Πρωτ. Κωνσταντίνος Αυγέρης, ο οποίος είχε από ετών τη διαχείριση και εποπτεία του Ιδρύματος…».
Ο π. Αμφιλόχιος αναφέρθηκε στην καταλυτική προσφορά των εθελοντριών κυριών στο έργο του Ιδρύματος: «Δεν είναι υπερβολή να πούμε», τόνισε, «ότι οι γυναίκες αυτές αποτελούν το πολυτιμότερο κεφάλαιο του εμψύχου δυναμικού της Ενορίας μας, αφού η δική τους εθελοντική, θυσιαστική και ανιδιοτελής διακονία συνιστά ό,τι πιο απτό έχουμε ως ενοριακή κοινότητα να παρουσιάσουμε στον Θεό, από τον κοινό μας αγώνα να εφαρμόσουμε το Ευαγγέλιο…». Ο π. Αμφιλόχιος ανέφερε ότι το Σπίτι Γαλήνης της Ευαγγελιστρίας, με πρόχειρους υπολογισμούς, στα 40 χρόνια λειτουργίας του έχει προσφέρει περίπου 1.625.000 μερίδες φαγητό! Εξήρε, μάλιστα, την προσφορά στο έργο αυτό του Εφημερίου του Ναού π. Κωνσταντίνου Αυγέρη, ο οποίος έχει την ευθύνη της λειτουργίας του για περισσότερα από 30 χρόνια.
Από την πλευρά του ο μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος αναφέρθηκε επαινετικώς στο πρόσωπο του αειμνήστου π. Κυρίλλου Ρήγα και θυμήθηκε τις προσωπικές του εμπειρίες, όταν ο ίδιος ήταν έφηβος, από την ίδρυση και λειτουργία των πρώτων Σπιτιών Γαλήνης στην Αθήνα και αργότερα, ως Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς, στο μεγάλο λιμάνι της χώρας. Αναφέρθηκε, επίσης, στην ανάπτυξη του δικτύου των Σπιτιών Γαλήνης, στα χρόνια της ενταύθα Αρχιερατείας του, επισημαίνοντας ότι πρόκειται «για την έμπρακτη απόδειξη της αγάπης της Εκκλησίας, με αποτέλεσμα να ανταποκριθούμε στις ανάγκες της μεγάλης κρίσης, προσφέροντας 2000 μερίδες φαγητό καθημερινά». Ο κ. Ιγνάτιος, απευθυνόμενος στις εθελόντριες γυναίκες, τις χαρακτήρισε τον μεγάλο πλούτο της Εκκλησίας μας: «Εσείς είστε ο πλούτος μας. Η υλική περιουσία έρχεται και φεύγει. Η Εκκλησία πάντοτε την έδινε και πάντοτε την έπαιρναν. Εσάς δεν μπορούν να σας πάρουν, που είστε η ψυχή του φιλανθρωπικού έργου, γιατί χάρη σε εσάς ανταποκρινόμαστε στην μεγάλη ανάγκη να δίνουμε στους ανθρώπους την αγάπη που ο Θεός μας ζήτησε. Το έργο σας είναι η συνέχεια της Αγίας Τραπέζης. Εμείς μεν τελούμε εκεί το Μυστήριο της Ευχαριστίας και σας δίνουμε το Σώμα και το Αίμα του Χριστού και εσείς το κάνετε φαγητό για τους άλλους. Αυτή είναι η αλήθεια της Εκκλησίας…».
