212
Ο Άγιος Δημήτριος, έχασε από μικρός τους γονείς του, τα ονόματα των οποίων μας είναι άγνωστα.
Ήταν μοναχογιός και με την αγαθή του προαίρεση, διατήρησε κατά γράμμα τη Χάρη του Αγίου Βαπτίσματος.
Δεν έκανε καμμία -καμμία σαρκική αμαρτία και δεν έχυσε ποτέ το σπέρμα του επί της γης! Καταλαβαίνετε την αγαθή προαίρεσή του και τί αγάπη είχε για το Χριστό!
Υπήρξε Θεοδίδακτος, είχε Προφητικό χάρισμα και είναι ο μεγαλύτερος μυροβλήτης της Ορθοδοξίας μας!
Ο Άγιος Δημήτριος έχει αποκαλύψει, ότι όταν πάψει να μυροβλήζει, τότε οι αμαρτίες των Θεσσαλονικέων θα έχουν ξεπεράσει κάθε όριο.
Αν και ήταν στρατιωτικός διοικητής της Θεσσαλονίκης, ζούσε ταπεινά με άκρα ασκητικότητα (εφάρμοσε κατά γράμμα την άσκηση των Αγίων της Παλαιάς Διαθήκης) και έφτασε σε πολύ υψηλά μέτρα πριν από το μαρτύριο (και γι’ αυτό δοξάζεται τόσο), σε σχέση με άλλους Αγίους, που είχαν μεγαλύτερο μαρτύριο, αλλά πριν από το μαρτύριο δεν είχαν τόσο αγία ζωή, όσο ο Άγιος Δημήτριος.
Γέρων Εφραίμ Σεραγιώτης