H Εκκλησία θα μπορούσε να συμμετάσχει σε έναν γενικότερο σχεδιασμό για την ανάπτυξη, αρκεί να της επιτρέψουν να συμμετάσχει με ίσους όρους. Οπως λέει ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος υπάρχουν πολλά περιθώρια συνεργασίας με τους τοπικούς φορείς ώστε να δημιουργηθούν οι συνθήκες εκείνες για μία ουσιαστική ανάπτυξη της Περιφέρειας.
Ο κ. Χρυσόστομος, ένας εκ των δυναμικότερων ιεραρχών όλα αυτά τα χρόνια, παρεμβαίνει και σε θέματα πέραν των εκκλησιαστικών, ώστε η Πελοπόννησος να εξελιχτεί σε έναν τόπο ικανό να στηρίξει στον απόλυτο βαθμό τους κατοίκους του. Αν και πολλοί είναι εκείνοι στην Περιφέρεια οι οποίοι επενδύουν πολύ στον προσκυνηματικό τουρισμό, εκτιμά ότι χρειάζεται σωστή οργάνωση και προγραμματισμός. Ενώ, όπως λέει, η συνεργασία με την Εκκλησία μπορεί να φέρει καλά αποτελέσματα στην τοπική οικονομία αλλά και σε θέματα αγωγής υγείας και πρόληψης!
– Κατά καιρούς έχετε αναφερθεί στην ανάγκη συνεργασίας για ένα αποδοτικότερο έργο σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο. Πόσο εύκολο είναι αυτό και μετά την δεκαετή οικονομική κρίση;
Πάντοτε πιστεύω ότι η συνεργασία των διαφόρων κοινωνικών ομάδων και φορέων κυρίως σε μία τοπική κοινωνία αλλά και σε μία περιφερειακή ενότητα είναι αποδοτικότερη και αποτελεσματικότερη, γιατί κυρίως με βάση την αρχή της συμπληρωματικότητας και της επικουρικότητας των δράσεων, οι διάφοροι φορείς δρουν περισσότερο συντεταγμένα, οργανωμένα και επιτυγχάνουν ουσιαστικότερα αποτελέσματα.
– Σε ποιους τομείς θα μπορούσαν οι «συνεργασίες» αυτές να φέρουν το σημαντικό νέο για όλη την τοπική κοινωνία;
Στον πρωτογενή τομέα της τοπικής οικονομίας, όπως γεωργοκτηνοτροφική παραγωγή, τουριστική ανάπτυξη, επίλυση προβλημάτων από τις κοινωνικές αποκλίσεις, τα θέματα αγωγής υγείας και πρόληψης.
– Ο θρησκευτικός τουρισμός είναι ένας τομέας με προοπτικές και κάτω από ποιες προϋποθέσεις θα μπορούσε να στηρίζει τις τοπικές κοινωνίες;
Γενικότερα η τουριστική ανάπτυξη είναι για τη χώρα μας μία από τις «ατμομηχανές» της οικονομίας, όπως και τα θέματα του πολιτισμού και της γεωργοκτηνοτροφικής παραγωγής.
Ειδικότερα όμως ο θρησκευτικός τουρισμός είναι ένας ευαίσθητος τομέας, η ανάπτυξη του οποίου απαιτεί τη συνεργασία πολλών φορέων και θεσμών, όπως της τοπικής αυτοδιοίκησης, της Εκκλησίας, των αρχαιολογικών υπηρεσιών, τους ταξιδιωτικούς πράκτορες, κάτι το οποίο ακόμη δεν έχει εμπεδωθεί στη χώρα μας. Νομίζω ότι χρειάζεται ακόμη πολύς χρόνος.
– Η Εκκλησία πέραν του πνευματικού ρόλου μπορεί να συμβάλει σε έναν γενικότερο σχεδιασμό, με στόχο την οικονομική αναβάθμιση της περιοχής;
Νομίζω ότι μπορεί, αρκεί να της επιτρέψουν να συμμετάσχει με ίσους όρους σ’ αυτό τον σχεδιασμό για ανάπτυξη, και κατ’ αναλογία ως προς τα προσδοκώμενα αγαθά και προς αυτά που εκείνη θα συνεισφέρει.
– Ποιο είναι κατά τη γνώμη σας το έργο που θα προσδώσει ανάσα στην περιοχή της Μεσσηνίας;
Η τουριστική ανάπτυξη (δημιουργία νέων ξενοδοχειακών μονάδων και προβολή πολιτιστικών αγαθών) και η ανάπτυξη συνεταιριστικών φορέων και δομών, για μία ουσιαστικότερη και αποδοτικότερη εμπορική διαχείριση της παραγωγής του ελαιολάδου και του σύκου.
– Η οικονομική κρίση προκάλεσε πολλά προβλήματα συνοχής στις τοπικές κοινωνίες. Θα μπορούσε η Εκκλησία να αναλάβει πρωτοβουλίες ώστε να ξεπεραστούν το όποια προβλήματα και να αναπτυχθεί ένας γόνιμος διάλογος μεταξύ των κοινωνικών ομάδων;
Γενικότερα θα μπορούσε να συμβάλει και να ενισχύσει μία μορφή διαλόγου με σκοπό τα όσα αναφέρατε παραπάνω αλλά και πρωτοβουλίες για ανάπτυξη και προκειμένου να αμβλύνει τις όποιες ανισότητες και αντιξοότητες. Ειδικότερα στην τοπική μας κοινωνία, θεωρώ ότι δεν υπάρχουν προβλήματα κοινωνικής συνοχής αλλά κυρίως κοινωνικοποίησης και ένταξης στην τοπική κοινωνία. Ενα θέμα σημαντικό και πολύπλοκο, το οποίο απαιτεί δράση από υψηλά κέντρα και κλιμάκια.
– Μία γενική ερώτηση: Η Εκκλησία θα πρέπει να παρεμβαίνει σε θέματα που έχουν σχέση με την ανάπτυξη, πέραν του κοινωνικού της έργου;
Η Εκκλησία μπορεί να συμβάλει σε θέματα αναπτυξιακά, εάν την αναγνωρίσουν και να την αποδεχθούν ως έναν ισότιμο εταίρο σε αυτή την πορεία προς την ανάπτυξη, μέσα από την επένδυση της περιουσίας της ή στον χώρο της τοπικής παραγωγής και οικονομίας.
*Το κείμενο δημοσιεύτηκε στον Ελ.Τύπο και στο αφιέρωμα για την Πελοπόννησο του μέλλοντος
