Προς
τον Ιερόν Κλήρον, τις Μοναστικές Αδελφότητες και τον Ευσεβή Λαό
της καθ᾿ ημάς Θεοσώστου Παροικίας.
Τέκνα εν Κυρίω αγαπητά,
«Χριστός εστιν η ειρήνη ημών».
(Εφεσ. β’, 14).
Ενώ το γενικώτερον περιβάλλον παγκοσμίως περιγράφεται με μελανά χρώματα, που αν δεν μας θυμίζουν οι περιγραφές εικόνες από το βιβλίο της Αποκαλύψεως σίγουρα μας φέρνουν στον νου τους λόγους του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού˙ «εγερθήσεται έθνος επί έθνος και βασιλεία επί βασιλείαν, σεισμοί τε μεγάλοι κατά τόπους και λιμοί και λοιμοί (Λουκ. κα’, 10-11) και ταραχαί (Μαρκ. ιγ’, 8)», αλλά και οι προσωπικές εμπειρίες καθ ἑνός από μᾶς μας πείθουν ότι οι προοπτικές για το εγγύς μέλλον είναι περισσότερο δυσοίωνες παρά ευοίωνες. Δυστυχώς πόλεμοι και ταραχές, ανησυχίες και αιματοχυσίες συνοδεύουν την ζωή των ανθρώπων. Ταλαίπωροι αυτοί ζητούν εναγωνίως την ειρήνη «και οδόν ειρήνης ουκ οίδασι» (Ησ. νθ’, 7).
Παρά ταύτα όμως και εφέτος, όπως επί δύο χιλιάδες και πλέον χρόνια, θα ακουστεί από την λατρεύουσα Αγία Εκκλησία μας του Ησαΐου η φωνή: «… Γεννήθηκε για μας ένα παιδί, μας δόθηκε ένας γιός˙ πάνω στον ώμο του θα υπάρχει η εξουσία του και η δύναμή του και θα ονομάζεται αγγελιαφόρος της μεγάλης και σωτήριας θεϊκής βουλής, σύμβουλος θαυμαστός, Θεός δυνατός, εξουσιαστής των πάντων, αρχηγός της ειρήνης, πατέρας της νέας εποχής της χάριτος˙ «διότι εγώ», είπε ο Θεός, «θα φέρω ειρήνη στους άρχοντες και θα χαρίσω ειρήνη και υγεία στο παιδί αυτό. Η βασιλική του εξουσία θα επεκτείνεται απεριόριστα σε όλη την οικουμένη και η ειρήνη που θα φέρει, δεν θα έχει τέλος» (θ’, 6-7).
Χριστούγεννα, αδελφοί μου, και ο Αγγελικός ύμνος, που ακούστηκε την φωτεινή νύκτα της γεννήσεως του Θεανθρώπου στην Βηθλεέμ˙ «Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία» (Λουκ. β’, 14), είναι πραγματικότης, όσο και η των γηΐνων πραγμάτων αλήθεια να μαρτυρεί κάτι το διαφορετικό!
«Άρχων ειρήνης» το όνομα του βρέφους, που έφερε στον κόσμο μας η Παρθένος Μαρία. Ειρήνη είναι ο Ενανθρωπήσας Θεός, ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός. «Αυτός γαρ εστιν η ειρήνη ημών» (Εφεσ. β’, 14) κατά τον Απόστολό μας. Είναι η ειρήνη ανθρώπου και Θεού, αφού η έχθρα που προήλθε από την πτώση των Πρωτοπλάστων έπαυσε. Το Δεύτερο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδος λαμβάνει ανθρώπινη σάρκα και ενώνει ανθρωπότητα και Θεότητα. «Ειρήνην έχομεν προς τον Θεόν δια του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού» έγραψε από εδώ, την Κόρινθο, ο Απόστολός μας στην προς Ρωμαίους Επιστολή Του και που η δική μας Αρχόντισσα Αγία Φοίβη, η Διάκονος των Κεγχρεών, μετέφερε στην Ρώμη.
Αδιατάρακτη η ειρήνη της Βασιλείας Του. Συμφιλίωση των διεστώτων, ανθρώπων αναμεταξύ των, αλλά και ημέρευση ακόμη θηρίων και ανθρώπων τα χαρακτηριστικά της Βασιλείας Του! «Τότε θα βοσκήσει ο λύκος μαζί με το αρνί και η λεοπάρδαλη θα αναπαύεται μαζί με το κατσίκι˙ το μοσχάρι και ο ταύρος και το λιοντάρι θα βόσκουν μαζί και ένα μικρό παιδί θα τα οδηγεί» (Ησ. ια’, 6). Την εποχή που ο Προφήτης διακήρυττε αυτά, μέσα στην κοινωνία, ο άνθρωπος για τον άνθρωπο ήταν «λύκος» για να κατατρώει τον μικρό και αδύνατο! Διαβλέπει όμως «ο ορών, διορών και προορών τα μη ορώμενα» Ησαΐας το καθεστώς αυτό να ανατρέπεται με την Ένσαρκο παρουσία του Χριστού. Τα πάντα γίνονται «καινά» με τον ερχομό του ειρηνευτή και συμφιλιωτή των ανθρώπων και της αλόγου φύσεως Μεσσία Χριστού!
Ο υμνογράφος των Χριστουγέννων απευθυνόμενος προς τον Θεό Πατέρα έγραφε και ο κάθε πιστός την Άγια Νύκτα σιγοψάλλει: «Θεός ων ειρήνης, Πατήρ οικτιρμών, της μεγάλης βουλής σου τον άγγελον ειρήνην παρεχόμενον απέστειλας ημίν…». Ήλθε ο Απεσταλμένος να μας φέρει την ειρήνη.
Αλλά τι σαρκασμός! Τι ειρωνεία! Πότε είδε η ανθρωπότης την ειρήνη αυτή; Που είναι η πολυθρύλητος και χιλιοτραγουδισμένη ειρήνη; «Μη ταρασσέσθω υμών η καρδία μηδέ δειλιάτω» (Ιω. ιδ’, 27) και στις πλέον τραγικές συνθήκες και περιστάσεις ο Χριστός είναι η ειρήνη! Όπου βασιλεύει ο Χριστός – σε πρόσωπα, σε οικογένειες, σε έθνη και λαούς – και εμπνέει και κυβερνά και καθοδηγεί Αυτός και η διδασκαλία Του, εκεί είναι η ειρήνη Του! Η ειρήνη του Χριστού είναι η κοινωνία με Αυτόν!
Τι κι αν είσαι άρρωστος, τι κι αν είσαι αναγκεμένος, τι κι αν υποφέρεις, τι κι αν ζεις μέσα σε ένα ενεργούμενο η απειλούμενο πόλεμο, τι κι αν υφίστασαι τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής, τι κι αν τα νούμερα της παγκόσμιας οικονομίας σου προκαλούν εφιαλτικά όνειρα άνθρωπε, τι κι αν γύρω μας «αστράφτει και βροντά» με μια ολοκληρωτική στροφή, δια της μετανοίας, προς τον Χριστό, η ειρήνευσή μας είναι εξασφαλισμένη και αδιατάρακτη. Τα Χριστούγεννα μέσα σε τέτοιες καταστάσεις προσλαμβάνουν ιδιαίτερη αξία και δημιουργούν μεγάλη προσδοκία, αυτήν της μόνιμης ειρήνης.
Από την Αμερική, με το σώμα μου ταλαιπωρημένο από την δοκιμασία της ασθένειας, αδελφοί μου, τέκνα μου αγαπητά, αλλά με την ψυχή θάλλουσα από την χαρά των Χριστουγέννων, σας αποστέλλω την Ποιμαντορική αυτή Εγκύκλιό μου για να σας ευχαριστήσω για την συμπαράστασή σας, το ενδιαφέρον σας, τις προσευχές σας στην αρρώστια μου και για να διατρανώσω μαζί σας την αλήθεια· η ημέρα της ειρήνης με τον Χριστό Άρχοντα αυτής σε ημέρες δύσκολες, σαν κι αυτές που πέρασε η ελαχιστότητά μου, είναι περισσότερο προσφιλής και νοσταλγική. Αυτή θα φέρει την πολυπόθητη ειρήνη. Γι᾿ αυτό να εορτάζουμε αυτή την ημέρα των Χριστουγέννων με περισσότερη χαρά, με βέβαιη ελπίδα, με έμπρακτη αγάπη, με πίστη ζέουσα, συμφιλιωμένοι και ενωμένοι μέσα στην Αγία μας Εκκλησία, κυρίως όμως με ειλικρινή μετάνοια, ειρηνικοί, υμνούντες και λέγοντες· «Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη», διότι ο εν σπηλαίω γεννηθείς και εν φάτνη ανακλιθείς Θεάνθρωπος Ιησούς είναι ο Άρχων της ειρήνης, διότι «Χριστός εστίν η ειρήνη ημών» (Εφεσ. β’, 14).
Χρόνια πολλά, αδελφοί μου, με όλες τις ευλογίες του Ενανθρωπήσαντος Χριστού στην ζωή σας!
Ακόμη εύχομαι από τα βάθη της ψυχής μου, όπως «η ειρήνη του Θεού η υπερέχουσα πάντα νουν φρουρήση τας καρδίας υμών και τα νοήματα υμών εν Χριστώ Ιησού» (πρβλ. Φιλιπ. δ’, 7).
Καλή αντάμωση σε λίγες ημέρες!
Μετά Πατρικής αγάπης
ο εν αναρρώσει ευρισκόμενος πνευματικός πατέρας Σας
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο ΚΟΡΙΝΘΟΥ,
ΣΙΚΥΩΝΟΣ, ΖΕΜΕΝΟΥ, ΤΑΡΣΟΥ ΚΑΙ ΠΟΛΥΦΕΓΓΟΥΣ
Δ Ι Ο Ν Υ Σ Ι ΟΣ
