ΜΑΚΑΡΙΟΣ
ἐλέῳ Θεοῦ Ἀρχιεπίσκοπος τῆς Ἁγιωτάτης Ἀρχιεπισκοπῆς Αὐστραλίας, ὑπέρτιμος καί Ἐξαρχος πάσης Ὠκεανίας, τοῖς Θεοφιλεστάτοις Ἐπισκόποις, τῷ εὐαγεῖ κλήρῳ, ταῖς μοναστικαῖς ἀδελφότησι, τοῖς Προέδροις τῶν ἐντίμων Ἐκκλησιαστικῶν Συμβουλίων καί Φιλοπτώχων Ἀδελφοτήτων, τοῖς διδάσκουσι καί τοῖς διδασκομένοις ἐν τοῖς Σχολείοις, τοῖς ἐργαζομένοις ἐν τοῖς φιλανθρωπικοῖς καθιδρύμασι καί παντί τῷ χριστεπωνύμῳ πληρώματι τῆς ἐν Αὐστραλίᾳ Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, χάρις εἴη καί εἰρήνη παρά τοῦ ἐν Βηθλεέμ τεχθέντος Σωτῆρος Χριστοῦ.
Τιμιώτατοι Ἀδελφοί συνεπίσκοποι καί ἀγαπητά μου παιδιά,
Εἴμαστε λαός πού ὑπερηφανευόμαστε γιά τήν ἱστορία μας καί τό ἔνδοξο παρελθόν μας, γιά τή φιλοσοφία, τήν ποίηση, τίς τέχνες καί τόν πολιτισμό μας. Ἕνα χαρακτηριστικό παράδειγμα παγκόσμιας ποιητικῆς τέχνης, ἀποτελοῦν τά ἔργα τοῦ Ὁμήρου, τά ὁποῖα συνιστοῦν τήν ἀρχή τῆς εὐρωπαϊκῆς καί, ἐν γένει, δυτικῆς λογοτεχνίας. Ὁ Ὅμηρος στήν Ὀδύσσεια περιγράφει τίς περιπέτειες τοῦ Ὀδυσσέα μέχρι νά ἐπιστρέψει στήν πατρίδα του. Δέν θά ἀναφερθῶ σέ ὅλα τά γεγονότα. Θά παραπέμψω μόνο στό περιστατικό ὅπου ὁ Ὀδυσσέας βρέθηκε στό νησί τῆς Κίρκης, ἡ ὁποία μέ τό μαγικό ραβδί της μεταμόρφωσε ὅλους τούς συντρόφους του σέ γουρούνια. Δέν τούς βασάνισε, δέν τούς φυλάκισε, δέν τούς στέρησε τή ζωή ἀλλά τούς ὑποβίβασε στό ἐπίπεδο τοῦ ζώου. Γιατί ἦταν ἀδιανόητο γιά τή μάγισσα Κίρκη νά δώσῃ στούς συντρόφους τοῦ Ὀδυσσέα τή δυνατότητα νά ἀποκτήσουν τίς δικές της δυνάμεις καί τή δική της μαγική ἐξουσία.
Ὅταν ὁ Θεός σκέφτηκε νά παρέμβῃ στόν κόσμο ἔδρασε κενωτικά καί, εὐτυχῶς, πού δέν ζήτησε τήν ἀνθρώπινη συμβουλή, διότι τότε, ἐμεῖς, οἱ ἴδιοι οἱ ἄνθρωποι, θά Τοῦ λέγαμε νά ἀκολουθήσει τήν τακτική τῆς Κίρκης, δηλαδή νά χρησιμοποιήσῃ τή θεϊκή Του δύναμη καί νά ὑποβιβάσῃ τόν ἄνθρωπο, νά τόν τιμωρήσῃ καί νά τόν ἐξουθενώσῃ. Ἀλλά ὁ Θεός ἀντί νά ταπεινώσῃ τόν ἄνθρωπο, ταπείνωσε τόν ἑαυτό Του καί καταδέχθηκε νά γίνῃ ὁ ἴδιος ἄνθρωπος προκειμένου νά κάμῃ τόν ἄνθρωπο Θεό.
Αὐτό σημαίνει ὅτι ἡ ἐνανθρώπιση τοῦ Θεοῦ δέν εἶναι, ἁπλῶς καί μόνον, ἕνα ἐπετειακό γεγονός ἤ μιά ἀνάμνηση ἑνός σημαίνοντος θρησκευτικοῦ γεγονότος. Οὔτε βιώνεται μέσα ἀπό τούς στολισμούς καί τούς φωτισμούς, τήν ἀνταλλαγή δώρων καί τά ἑορταστικά δεῖπνα. Ἡ γέννηση τοῦ Χριστοῦ συνιστᾶ ἕνα κάλεσμα γιά ἄνοδο, γιά πρόοδο ἤ γιά νά τό πῶ πιό ἐκκλησιαστικά, συνιστᾶ κλήση γιά ἁγιότητα. Χριστούγεννα σημαίνει ὅτι κατανοῶ πώς ὡς ἄνθρωπος ἔχω προοπτικές καί δυνατότητες καί δέν περιορίζομαι στό ἐπίπεδο τοῦ ζώου, τοῦ ὁποίου οἱ δυνατότητες εἶναι συγκεκριμένες καί οἱ πνευματικές προοπτικές ἀνύπαρκτες. Χριστούγεννα σημαίνει ὅτι κατανοῶ πώς δέν σταματῶ νά ζῶ, ἀκόμη καί ὅταν πεθάνω.
Ἐκ μέρους τῆς Ἱερᾶς Ἐπαρχιακῆς Συνόδου καί τῶν λοιπῶν συνεπισκόπων μου εὔχομαι σέ ὅλους σας καλά Χριστούγεννα καί χρόνια πολλά, τό δέ νεό ἔτος 2025 νά εἶναι χαρούμενο, εἰρηνικό καί σωτήριο γιά τούς οἰκείους Σας καί τούς συνεργάτες Σας, γιά τό Γένος μας καί τήν Ἐκκλησία μας.
Ἐν Σύδνεϋ, τῇ 25ῃ Δεκεμβρίου 2024,
Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος
† Ὁ Αὐστραλίας ΜΑΚΑΡΙΟΣ
