Ὅταν τό ἡλιόλουστο Σάββατο τῆς 7ης Μαρτίου συνοδεύαμε τήν κάθοδο τῆς ἱερᾶς Εἰκόνος, τῆς Προστάτιδός μας Παναγίας Τουρλιανῆς, στή Χώρα καί τήν ἐνθρονίζαμε στόν Ἱερό Ναό τῆς Ἁγίας Κυριακῆς, ὅλοι εἴχαμε εὐχηθεῖ νά συναντηθοῦμε πάλι τό Σάββατο τοῦ Λαζάρου, 11 Ἀπριλίου, γιά νά τήν λιτανεύσουμε καί στήν ἄνοδό της πρός τήν πολυαιώνια Μονή της, στήν Ἄνω Μερά.
Ἡ ἐπέλαση, ὅμως, τῆς πανδημίας, πού έχει ταλανίσει καί τήν πατρίδα μας, μᾶς ὁδήγησε στήν ἀπόφαση, μέ τή σύμφωνη γνώμη τοῦ Ἡγουμενοσυμβουλίου τῆς Μονῆς καί ὕστερα ἀπό σχετική ενημέρωση τοῦ κ. Προέδρου τῆς Τοπικῆς Κοινότητας Ἄνω Μερᾶς, ἡ ἁγία Εἰκόνα τῆς Παναγίας Τουρλιανῆς νά παραμείνει στόν Ἱερό Ναό τῆς Ἁγίας Κυριακῆς.
Θά παραμείνει στό ἠμίφως τῶν καντηλιῶν, «ἀποκλεισμένη» καί Αὐτή, ὅπως τά παιδιά Της, ἀνάμεσά μας, στό κέντρο τῆς Χώρας, νά συμμερίζεται τούς φόβους καί τίς ἀνησυχίες μας, νά προσεύχεται γιά τή γρήγορη ἀπαλλαγή μας ἀπό κάθε κίνδυνο καί ἀσθένεια, καί νά ἁπλώνει προστατευτικά τό Ὠμοφόριό Της πάνω ἀπό ὅλους μας!
Ἀγαπημένοι μου συμπατριῶτες,
στίς δύσκολες αὐτές ἡμέρες, και ἰδιαίτερα τούτη τή μέρα, ἡ σκέψη καί οἱ προσευχές μου εἶναι περισσότερο ἀπό ποτέ κοντά σας, στούς Κληρικούς μας, σέ κάθε Μυκονιάτη καί Μυκονιάτισσα, σέ κάθε νέο καί νέα.
Ἄς κάνουμε ὑπομονή καί ἄς πειθαρχήσουμε στίς ἐντολές τῆς ἐπιστήμης.
Νά εἶστε σίγουροι ὅτι ἡ Ἀνάσταση τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ θά σημάνει καί τή χαρμόσυνη ἡμέρα τῆς ἀπαλλαγῆς μας ἀπό τόν ἀπειλητικό ἰό τῆς πανδημίας ἀλλά θά ἐξαλείψει καί τά σύννεφα τῆς μεταξύ μας καχυποψίας καί ἀβασάνιστης δίκης.
Καί τότε, ὅλοι μας, ὑγιεῖς καί δυνατοί, χωρίς ἐπιφυλάξεις καί ἀνησυχίες, θά συναχθοῦμε στόν ὁλόφωτο Ναό τῆς Ἁγίας Κυριακῆς, ἐκεῖ ὅπου ὑπομονετικά θά μᾶς περιμένει ἡ Κυρία καί Προστάτιδά μας Παναγία Τουρλιανή, νά τή συνοδεύσουμε στό δρόμο τῆς ἐπιστροφῆς, πανδήμως ψάλλοντες σ’Αὐτήν, «ὡς λυτρωθέντες τοῦ λοιμοῦ, τά εὐχαριστήρια»!
