ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ (Β’ Τιμ. γ’ 10-15)
Τέκνον Τιμόθεε, σὺ παρηκολούθηκάς μου τῇ διδασκαλίᾳ, τῇ ἀγωγῇ, τῇ προθέσει, τῇ πίστει, τῇ μακροθυμίᾳ, τῇ ἀγάπῃ, τῇ ὑπομονῇ, τοῖς διωγμοῖς, τοῖς παθήμασιν, οἷά μοι ἐγένοντο ἐν Ἀντιοχείᾳ, ἐν Ἰκονίῳ, ἐν Λύστροις, οἵους διωγμοὺς ὑπήνεγκα! Καὶ ἐκ πάντων με ἐρρύσατο ὁ Κύριος.
Καὶ πάντες δὲ οἱ θέλοντες εὐσεβῶς ζῆν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ διωχθήσονται· πονηροὶ δέ ἄνθρωποι καὶ γόητες προκόψουσιν ἐπὶ τὸ χεῖρον, πλανῶντες καὶ πλανώμενοι. Σὺ δὲ μένε ἐν οἷς ἔμαθες καὶ ἐπιστώθης, εἰδὼς παρὰ τίνος ἔμαθες, καὶ ὅτι ἀπὸ βρέφους τὰ ἱερὰ γράμματα οἶδας, τὰ δυνάμενά σε σοφίσαι εἰς σωτηρίαν διὰ πίστεως τῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ.
Νεοελληνική Απόδοση:
Τέκνον Τιμόθεε, συ όμως, παρακολούθησες την διδασκαλίαν μου, τον τρόπον της ζωής, την πρόθεσιν, την πίστιν, την μακροθυμίαν, την αγάπην, την υπομονήν, τους διωγμούς, τα παθήματα, τα οποία μου συνέβησαν εις την Αντιόχειαν, εις το Ικόνιον, εις τα Λύστρα. Πόσους διωγμούς υπέφερα και από όλα με έσωσεν ο Κύριος.
Και όλοι όσοι θέλουν να ζήσουν ευσεβώς εν Χριστώ Ιησού, θα διωχθούν. Πονηροί όμως άνθρωποι και απατεώνες θα προκόψουν εις το χειρότερον, πλανώντες και πλανώμενοι. Συ όμως, μένε εις εκείνα που έμαθες και διά τα οποία απέκτησες βεβαιότητα, διότι ξέρεις από ποιον τα έμαθες, και διότι από της βρεφικής ηλικίας ξέρεις τα ιερά γράμματα, τα οποία έχουν την δύναμιν να σε οδηγήσουν εις την σοφίαν προς σωτηρίαν διά της πίστεως της εν Χριστώ Ιησού.
