του Μητροπολίτου Καισαριανής, Βύρωνος και Υμηττού Δανιήλ
Ευρισκόμαστε μπροστά στην εβδομάδα του πάθους του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Η Εκκλησία μάς προσκαλεί να προσκυνήσουμε το Σεπτό Πάθος του Λυτρωτού και Σωτήρα μας και να εμβαθύνουμε αναλογιζόμενοι την αιτία, για ποιο λόγο έγινε και εάν χρειαζόταν να γίνει. Προστρέχουμε στη θεόπνευστη Γραφή, που μας πληροφορεί ότι ο Κύριος Ιησούς Χριστός έπαθε, θυσιάστηκε και πέθανε για τους εξής λόγους:
1. Επαθε και πέθανε, θυσιαζόμενος για μας.
Ο νόμος του Θεού προβλέπει ότι η παράβασή του προκαλεί οδυνηρές συνέπειες αναπόφευκτες για τον παραβάτη.
Ο Θεός όμως δεν επέβαλε στους αμαρτάνοντες ως τιμωρία τις συνέπειες των παραβάσεων των εντολών Του. Προέκυψαν από τις επιλογές των παραβατών των θείων εντολών. Γι’ αυτό ενήργησε από άκρα αγαθότητα, για να άρει τις συνέπειες θυσιάζοντας τον πρωτότοκο μονογενή και αγαπητό Υιό Του.
Από τον καιρό της Παλαιάς Διαθήκης είχε γεννηθεί ένας προβληματισμός· πώς είναι δυνατόν ο εκλεκτός του Θεού να πάσχει, να υποφέρει, να ταπεινώνεται, να εξουθενώνεται;
Απάντηση σ’ αυτόν τον βαθύ προβληματισμό δίδει ο προφήτης Ησαΐας, εξηγώντας ότι ο Χριστός δεν υπέφερε επειδή παρέβη τους νόμους του Θεού, ούτε επειδή τιμωρήθηκε από τον Θεό, αλλά έπαθε για μας. (Ησαΐου νγ΄ 4-5).
Το πάθος του Εκλεκτού του Θεού ήταν ακατανόητο για τους Ιουδαίους που το θεωρούσαν σκάνδαλο, όπως εξηγεί ο απόστολος Παύλος (Προς Κορινθίους Α΄ α΄ 23).
* * * * *
2. Επαθε για να αφήσει παράδειγμα να Τον ακολουθήσουμε, να Τον μιμηθούμε στην αυτοθυσία, στην καρτερία, στην υπομονή, στη μακροθυμία, στην ανεξικακία, στη συγχωρητικότητα, στην ευεργετικότητα, όπως τονίζει ο απόστολος Πέτρος (Α΄ Πέτρου β΄ 21).
* * * * *
3. Επαθε για να πεθάνουμε ως προς την αμαρτία και να ζήσουμε μέσα στο θέλημα του Θεού για να μας ελευθερώσει.
Αφού η αμαρτία επιφέρει φοβερές συνέπειες που ουδείς άνθρωπος δύναται να αντέξει, ήλθε ο Κύριος και θυσιάσθηκε για να μας βοηθήσει να νικήσουμε την αμαρτία και να τηρήσουμε το θέλημα του Θεού που εκφράσθηκε με τις σωτήριες εντολές Του κατά τον απόστολο Πέτρο (Α΄ Πέτρου β΄ 24).
Αυτή η βοήθεια που μας πρόσφερε ο Κύριος Ιησούς Χριστός δεν έχει χαρακτήρα ηθικό, όπως ενδεχομένως πολλοί να αντιλαμβάνονται, αλλά υπαρξιακό χαρακτήρα. Πρόκειται για νέα γέννηση, για νέα ύπαρξη, για νέα κατάσταση. Ολα αυτά αναπτύσσονται και αναλύονται από τον Απόστολο Παύλο στις επιστολές του (Προς Κολοσσαείς β΄ 12-15).
Ουσιαστικά με τη θέλησή του ο άνθρωπος διαμορφώνει το ήθος της ζωής του, την ηθική του, τηρώντας τις εντολές του Θεού και ο Κύριος Ιησούς Χριστός ανανεώνει την ύπαρξή του με τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος που ενεργεί με τα Μυστήρια της Εκκλησίας μας.
* * * * *
Η ελπίδα της σωτηρίας μας
Με το πάθος, τον θάνατό Του και τη θυσία της ζωής Του, ανέλαβε τις ευθύνες για τις αμαρτίες όλων μας. Οσοι αναγνωρίσουν αυτή τη θυσία Του με την οποία αντιμετώπισε την αμαρτία και Τον αναμένουν με ευγνωμοσύνη, θα τους απαλλάξει αιωνίως από κάθε ευθύνη (Προς Εβραίους θ΄ 28).
