Την Κυριακή της Τυρινής, 2 Μαρτίου, ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας κ.κ. Μακάριος επισκέφθηκε τον Ιερό Ναό των Αγίων Πάντων, στο προάστιο Belmore του Σύδνεϋ, και ιερούργησε συμπαραστατούμενος από τον Ιερατικώς Προϊστάμενο, π. Δημήτριο Παπαοικονόμου, τον προκάτοχό του, π. Χρήστο Τριανταφύλλου, τον π. Ιωάννη Καπέτα και τον κατά σάρκα αδελφό αυτού, Ιερομόναχο εκ του Αγίου Όρους, π. Χριστόδουλο Καπέτα. Ανάμεσα στους πολυπληθείς πιστούς που εκκλησιάσθηκαν, βρισκόταν ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδος στο Σύδνεϋ κ. Ιωάννης Μαλλικούρτης.
Κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας ανεγνώσθη, στην ελληνική και αγγλική γλώσσα, ο Κατηχητήριος λόγος της Α.Θ. Παναγιότητος του Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου επί τη ενάρξει της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής.
Στο τέλος, ο Σεβασμιώτατος κ.κ. Μακάριος τέλεσε Μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως των ψυχών των ηρώων που αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν για την απελευθέρωση της πόλεως των Ιωαννίνων και απάσης της Ηπείρου. Το Μνημόσυνο σηματοδότησε την έναρξη επετειακής εκδηλώσεως, την οποία διοργάνωσε η Πανηπειρωτική Ένωση Νέας Νοτίου Ουαλίας με αφορμή την πρόσφατη συμπλήρωση 112 ετών από την απελευθέρωση των Ιωαννίνων.
Κατά τη σύντομη ομιλία του ο Αρχιεπίσκοπος υπογράμμισε τη βαθιά σύνδεση της φιλοπατρίας και της πίστεως στον Χριστό. «Δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι πίστη και πατρίδα πηγαίνουν μαζί», τόνισε και προσέθεσε: «Κι αν σήμερα υπάρχει μια ελεύθερη πατρίδα που λέγεται Ελλάδα, αυτό το οφείλουμε κυρίως στην πίστη και στον Χριστό που ενέπνευσε τους ήρωές μας να αγωνιστούν και να δώσουν ακόμα και τη ζωή τους». Επεσήμανε ότι διαχρονικά οι Ηπειρώτες έχουν αποδείξει τη βαθειά πίστη και ευλάβειά τους, ενώ έκανε ειδική μνεία και στους Ηπειρώτες Εθνικούς Ευεργέτες. Μνημόνευσε, μάλιστα, με ευγνωμοσύνη τους αδελφούς Μάνθο και Γεώργιο Ριζάρη, οι οποίοι ίδρυσαν τη Ριζάρειο Εκκλησιαστική Σχολή στην Αθήνα, όπου και ο ίδιος είχε την ευλογία να σπουδάσει τα ιερά γράμματα.
Στη συνέχεια, ο Αρχιεπίσκοπος καλωσόρισε τον Αγιορείτη Ιερομόναχο π. Χριστόδουλο Καπέτα, ο οποίος έχει ζήσει και διακονήσει στην Αυστραλία επί εννέα έτη. Αρχικά, αναφέρθηκε με συγκίνηση στην προσωπική σύνδεσή του με την οικογένεια Καπέτα, καθώς κατά την περίοδο της διαμονής του στις ΗΠΑ είχε την ευκαιρία να γνωρίσει και την κατά σάρκα αδελφή των πατέρων Ιωάννη και Χριστοδούλου, Ναυσικά. «Η οικογένεια Καπέτα είναι “οικουμενική” οικογένεια», παρατήρησε χαρακτηριστικά, ενώ επισήμανε ότι ο π. Χριστόδουλος είναι ένας από τους πολύ πνευματικούς και ευλογημένους ιερομονάχους του Αγίου Όρους. Χαρακτήρισε δε τιμή και ευλογία για την Ιερά Αρχιεπισκοπή Αυστραλίας, το γεγονός ότι θα παραμείνει στην πέμπτη ήπειρο καθ’ όλη την περίοδο της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, επισκεπτόμενος ενορίες της τοπικής Εκκλησίας, εξομολογώντας τους πιστούς και επικοινωνώντας πνευματικά μαζί τους.
Από την πλευρά του, ο π. Χριστόδουλος κατέθεσε τον σεβασμό του προς τον Αρχιεπίσκοπο Αυστραλίας και ζήτησε την ευχή και την ευλογία του Σεβασμιωτάτου ενόψει της ενάρξεως της υψηλής διακονίας που αναλαμβάνει, της τελέσεως του Μυστηρίου της Ιεράς Εξομολογήσεως. Έπειτα, σε μήνυμά του προς τους πιστούς, ο Αγιορείτης Ιερομόναχος απηύθυνε την προτροπή: «Όταν νηστεύουμε, να μην είμαστε σκυθρωποί, αλλά να είμαστε χαρούμενοι, και επίσης να μην είμαστε υποκριτές». Κάνοντας δε ειδική μνεία στον προστάτη της Ιεράς Αρχιεπισκοπής και της Αυστραλίας, Άγιο Παΐσιο τον Αγιορείτη, τον οποίο ευλογήθηκε να γνωρίσει ως μαθητής της Αθωνιάδος Σχολής, επεσήμανε ότι ήταν άνθρωπος της προσευχής και της νηστείας, αλλά πάντοτε ήταν χαρούμενος. «Παρόλο που νήστευε, ήταν ευδιάθετος και χαρούμενος», υπογράμμισε, «και πάντοτε μας μιλούσε για τον Χριστό, μας έλεγε να αγωνιστούμε και να βάλουμε τον Χριστό μέσα στην ψυχή μας. Γιατί, όπως έλεγε, αν μπει ο Χριστός μέσα στην ψυχή μας, τότε θα είναι ο τιμονιέρης της ζωής μας». Κατακλείοντας, ο π. Χριστόδουλος προέτρεψε άπαντες να συγχωρούν τους συνανθρώπους τους, ως προϋπόθεση για να συγχωρεθούν και οι δικές τους αμαρτίες από τον Θεό.
