Ως Παγκύπρια Ένωση Ελλήνων Θεολόγων, παρακολουθούμε, όπως όλος ο κόσμος, τη νέα δοκιμασία στην οποία περιήλθε όλη η ανθρωπότητα.
Με βαθιά συναίσθηση του χρέους απέναντι στην Κυπριακή κοινωνία, αλλά και με το βλέμμα στραμμένο στον Eσταυρωμένο και τον ζωηφόρο κενό Τάφο, παρακαλούμε όπως ο φιλάνθρωπος Θεός ημών φανεί ίλεως στον κόσμο του.
Ο φόβος και η ανασφάλεια, λόγω της μεταδοτικότητας του ιού, μας έκαναν καχύποπτους και πολύ προσεκτικούς στις μεταξύ μας συναναστροφές. Πρόκειται αναντίλεκτα για μία νέα πραγματικότητα που μας εγκλώβισε στην πλήρη απομόνωση.
Ωστόσο, η διαχείριση αυτού του είδους της απειλής από μέρους της Πολιτείας, απαιτεί συνεργασία από όλους μας αλλά και πλήρη κατανόηση των μέτρων, που ενώ περιορίζουν την ελευθερία μας στοχεύουν στην προφύλαξή μας ώστε να επιβιώσουμε.
Τα μέτρα, καθώς φαίνεται, απέδοσαν θετικό αποτέλεσμα. Όμως θα πρέπει, ως θεολογικός κόσμος και ως χριστιανοί, να εκφράσουμε για ακόμα μια φορά τη διαφωνία μας όσον αφορά το παρατεταμένο κλείσιμο των ιερών ναών για τους πιστούς.
Α. Σχετικά με το μέτρο κλεισίματος των εκκλησιών
Από την αρχή καταθέσαμε την αντίθεσή μας σχετικά με το εν λόγω μέτρο, το οποίο είναι πολύ σκληρό για την Εκκλησία, αφού στην ουσία δεν δύναται να τελείται η Θεία Λειτουργία ερήμην του λαού.
Άλλωστε ονομάζεται Λειτουργία, γιατί είναι το έργο του λαού του Θεού σε συγκεκριμένο τόπο και χρόνο για συγκεκριμένο σκοπό. Ο χρονικός και πεπερασμένος άνθρωπος συναντιέται εν Χριστώ με τον άχρονο και απειρο Θεό, ώστε να τον λατρεύσει και να πάρει τη χάρη και την ευλογία του, να κοινωνήσει με τον Δημιουργό του, να φανερώσει εν τόπω και χρόνω την αιώνια Βασιλεία του.
Αυτό είναι το θέλημα του Θεού, που οφείλουμε να πραγματοποιήσουμε· ο αγιασμός μας.
Ως εκ τούτου, το κλεισιμο των ναών είναι για τους χριστιανούς μια ακραία συμπεριφορά, που φανερώνει μη φιλικές διαθέσεις εκ μέρους των αρμοδίων αρχών.
Η άλλη ακραία συμπεριφορά θα ήταν η αθρόα προσέλευση των πιστών στους ναούς σαν να μη συνέβαινε τίποτα.
Επομένως, θα έπρεπε να τεθεί σε εφαρμογή μία συμπεριφορά που θα ακολουθούσε τη μέση οδό. Αυτή θα αφορούσε το άνοιγμα των ναών, με παράλληλη εφαρμογή κάποιων στοιχειωδών μέτρων προστασίας, όπως εφαρμόζονται και σε όλες τις άλλες υπηρεσίες που λειτουργούν, διότι δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά.
Επιχείρημα, αλλά και πρόσχημα των αρμοδίων, είναι πως ο κόσμος που εκκλησιάζεται δεν θα είναι σε θέση να τηρήσει τα μέτρα προστασίας και ο έλεγχος στο χώρο του ναού δεν θα είναι εύκολος.
Κύριε Πρόεδρε της Δημοκρατίας και κ. Υπουργέ της Υγείας,
ενστερνίζεστε και εσείς μια τέτοια άποψη, η οποία δεν δοκιμάστηκε; Οι ιατροί που προσφάτως σας απέστειλαν μια επιστολή – εισήγηση για άνοιγμα των ιερών ναών, είναι αρμόδιοι ή αναρμόδιοι για αυτά που εισηγούνται;
Όταν το πρόσχημα γίνεται επιχείρημα, δεν μπορεί να έχει καμιά επιστημονική δεοντολογία, και μάλιστα, όταν αυτό μεταβάλλεται σε τιμωρητικό μέτρο για τους «παράτολμους». Αυτό που θίγει την Εκκλησία είναι το γιατί να υπάρχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά.
Αυτοί που εργάζονται στους χώρους των τραπεζών και των υπεραγορών, και όσοι τους επισκέπτονται, δεν είναι και μέλη της Εκκλησίας;
Μήπως δεν αναφερόμαστε στους ίδιους ανθρώπους, οι οποίοι διακινούνται εφαρμόζοντας τα περιοριστικά μέτρα παντού; Αυτοί, λοιπόν, δεν θα μπορούσαν να εφαρμόσουν τα ίδια μέτρα προστασίας και στον εκκλησιαστικό χώρο;
Γιατί αλλού να τους εμπιστευόμαστε και εδώ να τους θεωρούμε «ανώριμους» στην εφαρμογή των μέτρων προστασίας; Αν αυτή η στάση των αρμοδίων δεν είναι πρόσχημα, για να αποξενώσουν τον κόσμο από την Εκκλησία, τότε τι είναι;
Δίκαια λοιπόν νοιώθουμε αγανάκτηση, ειδικά μετά το τελευταίο διάγγελμα σας (29/4/2020) το οποίο μας εξέπληξε αρνητικά, διότι περιμέναμε πως θα ακούγαμε μια ουσιαστική χαλάρωση και του μέτρου που αφορά το άνοιγμα των εκκλησιών.
Αντί αυτού δόθηκε μεγάλη παράταση στο κλείσιμο τους και καμιά ουσιαστική χαλάρωση δεν ακούστηκε. Λυπούμαστε πραγματικά γιατί, καθώς αντιλαμβανόμαστε, η ευθύνη βαραίνει πρώτα τον Μακαριώτατο και μετά την εξοχότητά σας.
Όμως είναι πολλές οι φορές που οι αποφάσεις του ενός δεν εκφράζουν την πλειοψηφία και επιβαλλόμενες καταστρατηγούν βασικά ανθρώπινα δικαιώματα.
Για αυτό, εξοχότατε κ. Πρόεδρε και έντιμε κ. Υπουργέ, σας αποστέλλουμε αυτό το υπόμνημα, ώστε να ακούσετε και την άποψη της μεγάλης μερίδας του λαού, που δεν δέχεται να γίνεται κορόιδο σε αυτούς που θέλουν να τον τσαλακώνουν. Ένας περήφανος λαός δεν μπορεί να δέχεται τέτοιες εξευτελιστικές συμπεριφορές. Μας κούρασαν οι μονόχνωτες αποφάσεις, που δεν σέβονται τα δημοκρατικά μας δικαιώματα.
Β. Σχετικά με τη στοχοποίηση των Μητροπολιτών και των Ιερέων
Ωστόσο, μέσα από την επιστολή μας αυτή, και με γνώμονα τα πάρα πάνω, ζητούμε όπως, με προεδρική σας απόφαση ευθύνης, αποκατασταθούν οι Ιερείς και οι Πιστοί που κατά καιρούς καταγγέλθηκαν από μέρους των αρχών είτε επειδή μετέφεραν τη θ. Κοινωνία σε κάποιους ενορίτες τους, είτε παρεβρέθηκαν στον ναό ως μικρό πλεόνασμα των 10 ατόμων.
Όλοι γίναμε μάρτυρες της συμπεριφοράς κάποιων ΜΜΕ, τα οποία αναδεικνύουν σε μείζον θέμα τις δήθεν παραβιάσεις από μέρους της Εκκλησίας σχετικά με τα διατάγματα.
Για αυτό ξαφνικά, οι σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες Μόρφου, Λεμεσού και Τριμυθούντος βρέθηκαν στο μικροσκόπιο της παρακολούθησης και στο στόχαστρο της Εισαγγελίας, όχι φυσικά επειδή παραβίασαν τάχα τα μέτρα προστασίας, αλλά επειδή εξακολουθούν να εφαρμόζουν την ουσία του νόμου, που είναι προσφορά πνευματικής στήριξης και εκκλησιαστικής αρωγής στην κοινωνία, που δεινοπαθεί και χρειάζεται Χριστόν, για να ζήσει.
Πού είναι η ειλικρίνεια, η αγάπη και ο ανθρωπισμός; Πού είναι η δημοκρατία και η ελευθερία μας, για τα οποία έγιναν τόσοι αγώνες. Πού είναι τα ανθρωπινα δικαιώματα για τα οποία έσχιζαν τα ιμάτιά τους αυτοί που τα εμπορεύονται;
Μήπως ακούει κανείς; Μια νεκρική σιγή κάλυψε τη λογική μας, που την εξευτέλισε ο «κορονοϊός».
Η υποκρισία της εξουσίας, της ευμάρειας και του πλούτου, που μας ήταν τρόπος ζωής, ξαφνικά μας εξαπάτησε, μας γύμνωσε, έδειξε το αληθινό μας πρόσωπο.
Πώς μπορέσαμε να εξευτελιστούμε τόσο πολύ από μόνοι μας, ώστε και την ίδια την Εκκλησία να την τιμωρούμε στα πρόσωπα όλων αυτών που σηκώνουν ακόμα ανάστημα, μπροστά στην κάθε λογής κοινωνική κατρακύλα, προσφέροντας Χριστόν και αγάπη; Θα σταματήσουμε επί τέλους να τους «κουνούμε το δάκτυλο»;
κ. Πρόεδρε της Δημοκρατίας και κ. Υπουργέ της Υγείας,
σεβόμενοι τα διατάγματά, σας ζητούμε να ανοίξετε τις εκκλησίες, μέσα στο πλαίσιο της πρωτης φάσης χαλάρωσης των μέτρων, ώστε και οι τολμηρότεροι να ηρεμήσουν και να μην διώκονται ως παράνομοι, αλλά και γιατί έτσι θα αναδείξουμε καλύτερα τη δημοκρατία μας.
Με τον τρόπο αυτό ο κόσμος θα πάρει ελπίδα και δύναμη μέσα από την πίστη του, για να μπορέσει να αντιμετωπίσει στη ζωή του τα δυσχερέστερα που ίσως θα ακολουθήσουν.
Ευχόμαστε ο Θεός να σας έχει πάντα καλά και να σας φωτίζει στο δύσκολο έργο σας και οι πολίτες να σας αγαπούν γιατί τους προσφέρετε μαζί με τα άλλα, κατανόηση, συμπόνια και αγάπη.
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!!! για όλο τον κόσμο.
