Γράφει ο π. Αντώνιος Χρήστου
Προϊστάμενος Ι.Ν. Προφήτου Ηλία Κόρμπι Βάρης, της Ι. Μ. Γλυφάδας Ε. Β. Β. & Β.
Αγαπητοί μου Αναγνώστες, είναι γεγονός ότι ενώ το Καλοκαίρι συνεχίζει την ημερήσια αλληλουχία του, οι αδειούχοι συνεχώς πληθαίνουν και αποδρούν από τις πόλεις με μαζικό ρυθμό. Μπάνια, βόλτες και εκδηλώσεις δεσπόζουν στη θερινή καθημερινότητα των περισσοτέρων. Αυτή την καθημερινότητα έρχεται να εμπλουτίσει και να νοηματοδοτήσει η Εκκλησία μας, η οποία με τις Ιερές Πανηγύρεις της, τις μνήμες λαοφιλών Αγίων που προβάλλει, την μία μετά την άλλη σε αμείωτη ένταση και ρυθμό. Γιορτάσαμε μέσα στον Ιούλιο τον Αγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη (14/7), την Αγία Μαρίνα (19/7), τον Προφήτη Ηλία (20/7) και συνεχίζουμε (24/7) την Αγία Μεγαλομάρτυρα Χριστίνα, (25/7) την Κοίμηση της Αγίας Αννης, (26/7) την Αγία Παρασκευή και (27/7) τον Αγιο και Ιαματικό Παντελεήμονα. Επειδή το φύλλο της Εφημερίδας μας βγαίνει 25/7 αποφασίσαμε να ασχοληθούμε με την γιαγιά του Χριστού μας και τη μητέρα της Παναγίας μας την Αγία Αννα, γιατί πολλά έχει να μας διδάξει και να μας μεταδώσει στη προσωπική μας πνευματική ζωή. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν:
Η Αγία Αννα, η οποία αξιώθηκε να γίνει η μητέρα της Υπεραγίας Θεοτόκου, καταγόταν από τη φυλή του Λευί. Το εξελληνισμένο όνομα Αννα προέρχεται από το εβραϊκό Χάνα που σημαίνει «εύνοια, χάρη». Το παράξενο είναι ότι στην Αγία Γραφή δεν έχουμε κάποια αναφορά αναλυτική για τους γονείς της Θεοτόκου, ό,τι ξέρουμε το γνωρίζουμε από την Ιερά Παράδοση. Ο πατέρας της, που ήταν ιερέας, ονομαζόταν Ματθάν και ιεράτευε την εποχή της βασιλείας της Κλεοπάτρας. Τη δε μητέρα της, την έλεγαν Μαρία. Η Αγία Αννα είχε επίσης δύο άλλες αδελφές, την ομώνυμη με τη μητέρα της Μαρία και τη Σοβή. Η πρώτη αδελφή της Μαρία είχε κόρη τη Σαλώμη την μαία, η δε δεύτερη αδελφή της Σοβή είχε κόρη την Ελισάβετ. Γνωρίζουμε επίσης ότι και οι δύο αδελφές της Αγίας Αννας παντρεύτηκαν στη Bηθλεέμ. Η Αγία Αννα από την άλλη παντρεύτηκε στη Γαλιλαία τον Δίκαιο και Προπάτορα Ιωακείμ και απέκτησαν σε ώριμη ηλικία και ύστερα από πολύ προσευχή, υπομονή και ταπείνωση, την Παρθένο Μαρία.
Οταν η Αγία Αννα απογαλάκτισε τη Θεοτόκο και την αφιέρωσε στον Θεό, αυτή πέρασε την υπόλοιπη ζωή της με νηστείες, προσευχές και ελεημοσύνες προς τους φτωχούς. Τέλος, ειρηνικά παρέδωσε στον Θεό τη δίκαια ψυχή της, κληρονομώντας τα αιώνια αγαθά. Διότι ο ίδιος ο Κύριος διαβεβαίωσε ότι «οι δίκαιοι εις ζωήν αιώνιο απελεύσονται» (Ματθ. κε’ 46). Οι δίκαιοι, δηλαδή, θα μεταβούν για να απολαύσουν ζωή αιώνια. Στην ιστορική μας αναφορά για το πρόσωπο της Αγίας Αννης, αξίζει να αναφέρουμε ότι τον 6ο αιώνα και συγκεκριμένα περί το 550 μ.Χ., ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός έκτισε στην Κωνσταντινούπολη περικαλλή Ναό προς τιμήν της Προμήτορος. Άξιο αναφοράς είναι ότι στην Αγιορείτικη Σκήτη της Αγίας Αννης στα Κατουνάκια, υπάρχει τμήμα του θαυματουργού Λειψάνου της, μέσω του οποίου χιλιάδες θαύματα έχουν επιτελεστεί, θεραπείας αλλά και τεκνογονίας άτεκνων ζευγαριών, που στέλνουν τα ονόματα με επιστολές και τηλεφωνικά στους πατέρες της Σκήτης για μνημόνευση. Στα Ιεροσόλυμα επίσης σώζεται το σπίτι και ο τάφος των Θεοπατόρων, το οποίο έχει γίνει πλέον Μοναστήρι.
Πέρα όμως από τον βίο, τα ιστορικά στοιχεία και τα θαύματα της Αγίας Αννης, πρέπει να επισημάνουμε ότι δεν υπάρχει Ιερά Ακολουθία της Εκκλησίας μας καθώς και στα Μυστήρια, που πριν από τη μνήμη των Αγίων της ημέρας, στην Απόλυση, να μην μνημονεύονται πάντα οι Θεοπάτορες : « των αγίων καί δικαίων θεοπατόρων Ιωακείμ και Αννης….», αναγνωρίζοντας με αυτό τον τρόπο την εξέχουσα θέση και τιμή της Εκκλησίας μας, για Εκείνους που μεγάλωσαν, ανέθρεψαν και προσέφεραν την Παναγία μας στον Ναό Του Θεού, για να γίνει το σκεύος εκλογής το οποίο επέλεξε ο Θεός, ώστε να σαρκωθεί στη γη! Επίσης άλλο συμπέρασμα στο οποίο κάποιος μπορεί να καταλήξει από τη μνήμη της Αγίας Αννης, είναι ο σεβασμός και η αγάπη γι’ αυτό που ονομάζουμε σήμερα Τρίτη ηλικία. Τα λεγόμενα Γηρατειά τα οποία δεν είναι για να παροπλίζονται και να απομονώνονται εκτός οικογένειας σε κάποιο Ιδρυμα, αλλά για να νιώθουν τη φροντίδα, τον σεβασμό και την αγάπη μας από κοντά, διότι χρωστάμε πολλά σε αυτά τα ροζιασμένα και τρεμάμενα λόγω ηλικίας χέρια! Οι Θεοπάτορες εικονίζονται πάντα ηλικιωμένοι στις εικόνες και στις Αγιογραφίες της Εκκλησίας μας, αλλά έχουν και αυτή τη νεανικότητα της αγιότητος, την οποία αντλούν τόσο από τον αγιασμένο βίο τους, όσο και από τον καρπό του γάμου τους, τη Θεοτόκο Μαρία.
Ενα άλλο βασικό συμπέρασμα από τον βίο της Αγίας Αννης, είναι ότι ενώ αξιώθηκαν να φέρουν την Παναγία μας σε πολύ μεγάλη ηλικία, ενώ ταπεινώθηκαν από το όνειδος της ατεκνίας του κοινωνικού τους περιβάλλοντος τόσα χρόνια, όταν τελικά απέκτησαν το παιδί, δεν το κράτησαν ως κτήμα τους, αλλά αναγνωρίζοντας ότι είναι προϊόν και καρπός της χάρης Του Θεού, το αντιπροσέφεραν στνο Ναό Του Θεού σε ηλικία 3 ετών. Οπως σφίχτηκε η καρδιά του Αβραάμ όταν καλέστηκε να θυσιάσει τον Ισαάκ, έτσι πρέπει να ήταν και η καρδιά των Θεοπατόρων όταν προσέφεραν την Παναγία, αλλά εκπλήρωσαν από την άλλη πρόθυμα την δοξολογική τους αναφορά, γνωρίζοντας ότι δεν είναι ένα απλό κορίτσι, αλλά αυτή που θα γίνει η μητέρα Του Θεού.
Κλείνοντας το άρθρο μας, καταλήγουμε στον τίτλο μας, όπως δηλαδή ξεκινήσαμε. Η κοίμηση της Αγίας Αννης είναι ένα γεγονός όχι για να θρηνήσουμε, αλλά για να πάρουμε ελπίδα για την αναστάσιμη και σωτήρια προοπτική μας· το οποίο και η ίδια πρεσβεύει, τόσο για τον εγγονό και Θεό της Χριστό, όσο και παρακαλεί την κόρη της αλλά και μητέρα της -όπως και για όλους μας- Παναγία! Ας έχουμε τις πρεσβείες της και εμείς! Αμήν!
