Περί λογισμών

Ο κα­λύ­τε­ρος τρό­πος για να αν­τι­με­τω­πί­σεις ένα σκυ­λί που γαυ­γί­ζει, εί­ναι να το κα­τα­φρο­νή­σεις. Το μόνο που πρέ­πει να προ­σέ­ξεις, εί­ναι να μην τον κοι­τά­ζεις στα μά­τια, για­τί τότε το σκυ­λί νο­μί­ζει, ότι του κά­νεις άγρια επί­θε­ση και θα συ­νε­χί­ζει να σε γαυ­γί­ζει και ας μην του λες τί­πο­τα. Κά­ποιος περ­νών­τας μια μέρα από ένα ση­μείο, συ­νάν­τη­σε ένα με­γά­λο αγριε­μέ­νο σκύ­λο που τον γαύ­γι­ζε απει­λη­τι­κά. Γνώ­ρι­ζε όμως, ότι αν τα­πει­νω­θεί κα­νείς πραγ­μα­τι­κά, τότε ακό­μα και τα άγρια θη­ρία τα­πει­νώ­νον­ται μπρο­στά στην τα­πεί­νω­ση. Γο­νά­τι­σε λοι­πόν και έβα­λε το κε­φά­λι του κάτω. Το σκυ­λί στα­μά­τη­σε αμέ­σως να γαυ­γί­ζει και νό­μι­σε ότι τον ”κέρ­δι­σε”. Έκα­νε βέ­βαια με­ρι­κές γυ­ρο­βο­λιές μπρο­στά του, μή­πως ση­κω­θεί ξαφ­νι­κά, αλλά βλέ­πον­τας την τα­πεί­νω­σή του και ότι πα­ρα­μέ­νει κάτω, έφυ­γε. Αυτή εί­ναι η οδός!

Αν στα άλο­γα ζώα συμ­βαί­νει αυτό, πόσο μάλ­λον συμ­βαί­νει στον εχθρό (τον διά­βο­λο), που λόγω του εγωι­σμού και της υπε­ρη­φα­νεί­ας του, δεν αν­τέ­χει στην κα­τα­φρό­νη­ση και στην τα­πεί­νω­ση και αναγ­κά­ζε­ται να πά­ψει να ”γαυ­γί­ζει” (να μας βομ­βαρ­δί­ζει δηλ. με λο­γι­σμούς) και απο­σύ­ρε­ται. Αυ­τός εί­ναι ένας πρα­κτι­κός τρό­πος να αν­τι­με­τω­πι­στούν και να κα­τα­παύ­σουν οι λο­γι­σμοί του εχθρού.

Γέρων Εφραίμ Σεραγιώτης