Η εκκλησιαστική περίοδος του Δεκαπενταυγούστου θέτει στο κέντρο της πνευματικής ζωής των πιστών το πρόσωπο της Παρθένου Μαρίας. Τον έκτο μήνα από της συλλήψεως του Ιωάννου του Βαπτιστού, ο άγγελος Γαβριήλ απεστάλη από τον Θεό προς μία κόρη Παρθένο που ονομαζόταν Μαριάμ και ήταν μνηστευμένη με τον Ιωσήφ και κατοικούσαν στην Ναζαρέτ της Γαλιλαίας να αναγγείλει στην Μαρία την σάρκωση του Υιού του Θεού (Λουκά α΄ 26, 27 )
Η Παρθένος Μαρία δέχθηκε με πολύ ταπεινό πνεύμα και πλήρη υποταγή, την θεία κλήση να υπηρετήσει το μυστήριο της σαρκώσεως του Υιού του Θεού, το μυστήριο της θείας οικονομίας, δηλώνοντας: «Ιδού η δούλη Κυρίου· γένοιτό μοι κατά το ρήμά σου» (Λουκά α΄ 38). Με την δήλωσή Της αυτή συγκατατέθηκε στην απόφαση του Θεού και αποδέχθηκε την αποστολή που ανέθεσε σ’ Αυτήν και συνεργάσθηκε για την εκπλήρωση των βουλών Του.
Οι Γραφές μάς προσφέρουν πληροφορίες για την «Κεχαριτωμένη» και «Ευλογημένη εν γυναιξί», το ευλογημένο «σκεύος εκλογής» που η χάρη του Θεού χρησιμοποίησε για την σάρκωση του Υιού Του και την είσοδό Του στον κόσμο (Λουκά α΄ 28). Σ’ αυτές τις πληροφορίες στηρίχθηκε η θεολογία της Εκκλησίας και διεμόρφωσε την διδασκαλία της για την Μητέρα του Θεού. Σ’ αυτή στηρίζεται η Χριστολογία και η Σωτηριολογία. Ο τίτλος «Μητέρα του Ιησού» προσδιορίζει το λειτούργημά της Παρθένου Μαρίας, την αποστολή Της στο έργο της σωτηρίας των ανθρώπων.
Στην Μητέρα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού απευθύνθηκαν οι καλεσμένοι στον γάμο της Κανά και Την παρακάλεσαν να μεσολοβήσει και να παρακαλέσει τον Υιό Της να θαυματουργήσει για να μην τους λείψει ο οίνος από την γαμήλια εορτή. Εκείνη αμέσως προθυμότατα ανταποκρίθηκε και ανέφερε στον Υιό Της το αίτημά τους. Ο Κύριός μας δέχθηκε την παρέμβασή Της και ικανοποίησε το αίτημα των καλεσμένων, μεταβάλλοντας το νερό σε οίνο (Ιωάννου β΄ 1-11). Συνεπώς, εφ’ όσον ζώσα μεσίτευε στον Υιό Της και Κύριό μας, ασφαλώς συνεχίζει να μεσιτεύει ως ακαταίσχυντη Προστασία των Χριστιανών και παρεδρεύουσα στον θεϊκό Θρόνο Του κατά το «παρέστη η βασίλισσα εκ δεξιών Σου» (Ψαλμού μδ΄ (με΄) 44, 9), αποδεχόμενη την δέηση και ικεσία των προστρεχόντων με πίστη σ’Αυτή ζητώντας την βοήθειά Της.
Όταν η Μητέρα του Κυρίου μας ειδοποιήθηκε με Άγγελο εξ ουρανού, κατά την ιεροσολυμιτική παράδοση, για την κοίμηση και την ταφή Της, που διασώθηκε σε ομιλίες τους στην εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου από τους Πατέρες της Εκκλησίας μας Ανδρέα επίσκοπο Κρήτης (βλ. Λόγοι ιβ΄, ιγ΄, ιδ΄, PG 97, 1045-1089) και Ιωάννη τον Δαμασκηνό (βλ. Ομιλίαι η΄, θ΄, ι΄, PG 96, 700-753), ότι πρόκειται μετά τρεις μέρες να αναχωρήσει για τους ουρανούς, παρεκάλεσε τον Κύριο και Υιό της να συναχθούν οι Άγιοι Απόστολοι για να ψάλουν τα εξόδια άσματα. Ο Υιός Της και Κύριός μας Ιησούς Χριστός αμέσως ικανοποίησε το αίτημα της Μητέρας Του και μεταφέρθηκαν θαυματουργικώς και υπερκοσμίως οι Άγιοι Απόστολοι με νεφέλες από τους τόπους όπου ευρίσκοντο στα Ιεροσόλυμα για να παραστούν στην κοίμηση της Μητέρας Του και να ενεργήσουν την ταφή του ευλογημένου και κεχαριτωμένου θεοδόχου Θεομητορικού σκηνώματος.
Η Παναγία Μητέρα του Κυρίου μας κέκτηται μητρική παρρησία που, επειδή είναι Μητέρα του Κυρίου μας, έχει ιδιαίτερη δύναμη η δέησή Της και η ικεσία Της στον Υιό Της και Κύριό μας.
Από μητρική μέριμνα και πρόνοια δέεται για μας που είμαστε τα κατά χάρι τέκνα Της, οι υιοί Της και οι θυγατέρες Της, εφ’ όσον ο Κύριος απευθυνόμενος από το ύψος του σταυρού έδειξε την Μητέρα Του στον Μαθητή Του Ιωάννη και κατ’ επέκταση σε κάθε μαθητή Του, λέγοντας: «Ιδού η μήτηρ σου» (Ιωάννου ιθ΄ 27).
Ως άνθρωπος στην επίγεια ζωή Της γεύθηκε πολλές θλίψεις και πικρίες, ώστε να κάμπτεται από τις δεήσεις των θλιβομένων στην ζωή και να σπεύδει να τους παρηγορήσει για να μην απελπισθούν και χαθούν από την απόγνωση που προκαλούν οι πειρασμοί. Γι’ αυτό, οι πιστοί με εμπιστοσύνη απευθύνονται στην Μητέρα του Κυρίου μας προσευχόμενοι.
Η Παρθένος Μαρία και Μητέρα του Κυρίου μας, έχουσα επίγνωση της αποστολής Της ως Μητέρα του Θεού ότι θα γεννούσε τον λυτρωτή και σωτήρα του κόσμου, διαπιστώνει ότι οι γενεές των ανθρώπων που θα δέχονται την σωτηρία τους θα Την ευγνωμονούν και θα Την μακαρίζουν, θα Την επαινούν και θα Την τιμούν ως Μητέρα του Θεού: «Ιδού γαρ από του νυν μακαριούσί με πάσαι αι γενεαί» (Λουκά α΄ 48).
Πηγή: Κιβωτός της Ορθοδοξίας
