Από την 7η έως την 9η Οκτωβρίου 2025 θα πραγματοποιηθεί η ετήσια τακτική συνεδρίαση της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος στην Αθήνα, με σκοπό να ασχοληθεί με διοικητικά, θρησκευτικά και πνευματικά ζητήματα, που αφορούν εν συνόλω τη λειτουργία της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Ως συνηθίζεται, στο Συνοδικό Μέγαρο της Ιεράς Μονής Ασωμάτων Πετράκη θα αποφασισθούν, μεταξύ των όποιων άλλων εκκερεμών ζητημάτων, η εκλογή νέου Μητροπολίτη στη χηρεύουσα Μητρόπολη Δρυϊνουπόλεως – Πωγωνιανής και Κονίτσης, η εκλογή νέου Μητροπολίτου στη Μητρόπολη Κορίνθου και η εκλογή νέων Βοηθών Επισκόπων
Η «Κ.τ.Ο.» δεν θα μπει στη βάσανο να παραθέσει ονόματα «φαβορί» υποψηφίων, άλλωστε ποτέ δεν το έκανε, σεβόμενη τόσο την όλη εκλογική διαδικασία όσο και τους ίδιους τους εκλέκτορες, αλλά και τους υποψηφίους ξεχωριστά. Ίσως, όμως, κάποια στιγμή, με διαμάντια Αρχιερείς που έχει η Ελλαδική Εκκλησία, το τονίζω, με διαμάντια αρχιερείς, που αναλώνονται καθημερινά σε έργα διακονίας και θυσιαστικής αγάπης, ίσως, λέγω, η σεβαστή Ιεραρχία πρέπει να επανεξετάσει την όλη διαδικασία της εκλογής των νέων μητροπολιτών και Επισκόπων, ώστε να δυνηθεί στο μέλλον, να ελαχιστοποιηθεί η έστω και παραμικρή καχυποψία και λογισμός ορισμένων πως η εκλογή ενός Επισκόπου, λίγο έως πολύ, ξεκινά πολύ πριν την εκλογική …διαδικασία!
Όσον αφορά την εκλογή νέων Βοηθών Επισκόπων: η διαδικασία αυτή, που προβλέπεται από τον Καταστατικό Χάρτη της Εκκλησίας της Ελλάδος, συντελεί στη διεύρυνση του έργου της ποιμαντικής διακονίας, καθώς, κάποιοι μητροπολίτες, ένεκα πολλών υποχρεώσεων ή λόγω γήρατος, αδυνατούν να ανταπεξέλθουν επαρκώς στα ποιμαντικά τους καθήκοντα. Όμως, ας μη λησμονούμε πως, στην καλύτερη των περιπτώσεων, υπάρχουν μητροπόλεις που αριθμητικά και μόνο οι ενοριακοί τους Ναοί, η όλη εν γένει μητροπολιτική τους περιφέρεια, εκ των πραγμάτων, δε χωρά δύο Επισκόπους, επομένως τίθεται σε ερώτηση η όποια ανάγκη εκλογής νέου Βοηθού στη μητρόπολη αυτή.
Ταυτόχρονα, νέοι μητροπολίτες βρήκαν στη μητρόπολη Βοηθούς από την προηγούμενη μητροπολιτική διακονία, μιας και ο προηγούμενος μητροπολίτης κοιμήθηκε ή παραιτήθηκε. Σε αυτή την περίπτωση, σπάνια, σπάνια οι σχέσεις των δύο μπορεί να αναβαθμιστούν σε ένα καλύτερο επίπεδο πέραν αυτού του τυπικά «φιλικού». Και, ούτε λίγο ούτε πολύ, φθάνουμε στο σημείο, να καταλαμβάνουν τη θέση της πρωτοσυγκελίας νέοι ιερομόναχοι που δε συμπλήρωσαν ακόμη το 30ο έτος της ηλικίας τους (εδώ, πολλά θα έλεγε ο Ιερός Χρυσόστομος περί του θέματος), συνήθως έμπιστοι και πνευματικά παιδιών των νέων μητροπολιτών και να καταλαμβάνουν τη θέση του παραγκωνισμού όχι μόνο ο βοηθός Επίσκοπος αλλά και οι επί 30, 40 και 50 χρόνια ιερείς, σεβάσμιοι και πράοι λευίτες, που αναγκάζονται και ταπεινώνονται μπροστά σε κάθε είδους τέτοια εξέλιξη. Και τότε, ο κάθε βοηθός Επίσκοπος, χωρίς υπερβολή και μακριά από οποιαδήποτε ύπαρξη ή ίχνος ειρωνικής αποτύπωσης από της πλευράς μου, καταντά να βρίσκεται όπου βρίσκεται μόνο και μόνο για τα «πανηγύρια» και αυτά σε όσα ο Μητροπολίτης δεν είναι πρώτη επιλογή του στις όλες ποιμαντικές και αρχιερατικές χοροστασίες του.
Επομένως, οι σεβάσμιοι αρχιερείς μας θα τα δουν αυτά. Έχουν εμπειρία, σύνεση, φόβο Θεού, γνωρίζουν και πράττουν καλύτερα από τον καθένα μας, ώστε και οι ανάγκες να τακτοποιούνται αλλά και επ΄ ουδενί, έστω και προσωρινά, να κινδυνελυει να διασαλευθεί η ενότητα της Εκκλησίας.
Πλην όμως, μη φθάσουμε τους ΓΟΧ που, κατήντησαν, πέραν των άλλων ατοπημάτων τους, να έχουν περισσότερους αρχιερείς απ΄ ότι ιερείς στους κόλπους τους!
Ας εμπιστευτούμε, λοιπόν, ας κάνουμε ως πάντα υπακοή στην Ιεραρχία της Εκκλησίας μας και, όσες φορές επιθυμούμε κάτι να γράψουμε, κάτι να θέσουμε ως προβληματισμό, να το κάνουμε θεσμικά, συνετά, με σεβασμό και φρόνηση, αλλά…εντός της Εκκλησίας, ποτέ έξω από Αυτήν.
