Ο τρόπος που επικοινωνούσε ο πρώην πλέον αρχιμανδρίτης Ανδρέας Κονάνος ήταν μοναδικός και χωρίς φτασίδια.Πριν από λίγες μέρες , κληρικός, ανάρτησε στο facebook ενα κείμενο για τον αυθορμητισμό των παιδιών με τίτλο “Χεστη@κα”…
Η ανάρτηση
Ήταν τόσο όμορφη η παρέα μας σε καφετέρια κεντρικού βιβλιοπωλείου στο Σύνταγμα. Τα λέγαμε με φιλικό ζευγάρι, περνάγαμε τέλεια, κάθε λίγο βάζαμε στα χέρια μας το πηχτό ζελέ, ένα αντισηπτικό σκέτη αηδία. Τα παιδιά της οικογένειας χάζευαν διάφορα παιχνίδια στον κάτω όροφο, και κάθε λίγο ανέβαιναν πάλι πάνω να δώσουν το «παρών», και να μας ανακοινώσουν με ενθουσιασμό τι καινούργιο βρήκαν: πληκτρολόγια, βιβλία, πλαστελίνες, κινητά, και άλλα τέτοια θαυμαστά του παιδικού βασιλείου.
Έβλεπα τον ενθουσιασμό και τη χαρά στα μάτια τους, την δίψα για ζωή και χαρά και για ατέλειωτες…αγορές. Λεφτά να έχεις να δίνεις διαρκώς.
Οι γονείς προσπαθούσαν να φρενάρουν λίγο την κατάσταση, για λίγη οικονομία και αυτοσυγκράτηση.
Κάποια στιγμή, μάλλον για να στρέψει το ενδιαφέρον του γιου του αλλού, λέει ο πατέρας στο καμάρι του: «Βρε, σταμάτα να τρέχεις! Κοίτα ποιον έχουμε εδώ! Είναι αυτός που ακούμε ομιλίες του στο σπίτι!»
Ο μικρός απτόητος κι αδιάφορος, συνέχιζε να ζητάει λεφτά, νέα ψώνια, καινούργια παιχνίδια και δώρα.
«Παιδί μου, κάτσε να μιλήσουμε λίγο σοβαρά. Κοίτα τον φίλο μας, μίλα του λίγο».
«Έλα τώρα, μπαμπά! Θέλω να μου το πάρεις αυτό το παιχνίδι! Το υποσχέθηκες!»
«Ναι, θα το δούμε, μα μίλα και με τον πάτερ λίγο, ρε παιδί μου! Πάρε τα μάτια σου από το κινητό, άσε τα ψώνια. Ξέρεις τι σπουδαίος είναι αυτός ο πάτερ; Είναι και γιουτιούμπερ!! Έχει δικό του κανάλι στο YouTube, σου λέω! Κάνει βιντεάκια, είναι youtuber!!»
Οπότε, γυρίζει ο μικρός και δίνει μια απάντηση μεγαλοπρεπέστατη: «Χέστηκα!!!»
Η μάνα κόντεψε να πάθει εγκεφαλικό και να της φύγει ο καφές με τα παγάκια. Και δεν την έφτανε που το άκουσε μια φορά, ήθελε να επαληθεύσει αν άκουσε καλά, και ξαναρώτησε αυστηρά τον μικρό. «Τι είπες;;!!!»
Κι αυτός, αντί να ανακαλέσει και να το ξανασκεφτεί καλύτερα, πολύ πρόθυμα το επανέλαβε: «Χέστηκα!!!»
Εγώ ένιωσα τόσο λυτρωτικά και χαλαρά, που άρχισα να γελάω.
Και λέω στους γονείς: «Μα να μη συγκινώ καθόλου ένα παιδί 8 χρονών που είμαι youtuber;!!! Χαχαχα»
Πέθανα στα γέλια! Οι γονείς κοκκίνησαν οι καημένοι, τι έφταιγαν κι αυτοί.
Γυρίζω και λέω χαμογελώντας στο μικρό: «Ναι; Χέστηκες;» «Ναι», μου λέει ξανά χαμογελώντας.
Εκεί κατάλαβα πόσο ασήμαντα είναι κάποια πράγματα για τα παιδιά, που για εμάς ίσως φαντάζουνε σπουδαία.
Ένιωσα να γειώνομαι τόσο όμορφα και γλυκά. Και, να σου πω;, προτιμώ τη χύμα απάντηση του παιδιού, από κάτι γλοιώδεις και υποκριτικούς επαίνους ενός μεγάλου, που δεν πιστεύει πιθανόν τίποτε από όσα λέει.
Κοίτα πώς βλέπουν τα παιδιά, πώς βαθμολογούν και αξιολογούν πράγματα που για εμάς μοιάζουνε σπουδαία.
Όχι ότι είχα κάποιο καημό ή προσδοκία να καταλάβει το παιδί και να εκτιμήσει ένα κανάλι. Καθόλου δεν με ένοιαζε.
Θυμήθηκα και τον Χριστό που είπε, «να γίνετε σαν τα παιδιά».
Τα παιδιά – μεταξύ άλλων – είναι αληθινά, θέλουν παιχνίδια, χαρά, ξεκούραση και εκτόνωση, δράση, δημιουργία, ζωή και ζωντάνια. Δεν μπορούν τα καλούπια, τους τύπους και καθωσπρεπισμούς, το χαμομήλι και τη ρηχή ζωή.
Λένε αυτό που νιώθουν, δεν ξέρουν να υποκρίνονται. Δεν μένουν σε ετικέτες, τίτλους, χρώματα, στολές ή εμβλήματα που φοράς ή επικαλείσαι!
Μπορεί να τα δουν όλα αυτά, να τα προσπεράσουν αδιάφορα και να πουν έτσι απλά: «Χέστηκα!»
Στο τέλος γίναμε πολύ καλοί φίλοι και ελπίζω να δει και κανένα βιντεάκι μου, στο «σπουδαίο» κανάλι μου.
Μιας και – όπως είπε ο μπαμπάς του- είμαι και… youtuber!!!
«Πάτερ μου, συγγνώμη, για το παιδί μας, γίναμε ρεζίλι μπροστά σου!»
«Να σας πω κάτι, εγώ κρατάω ότι το παιδί σας ένιωσε χαλαρά και άνετα μπροστά μου και εκφράστηκε όπως θα έκανε αν ήσασταν μόνοι στο σπίτι! Αυτό, για μένα, είναι μεγάλη επιτυχία. Δεν ενοχλήθηκα καθόλου! Άλλωστε – μεταξύ μας- συμφωνώ μαζί του!! Σιγά το πράμα. Έλα, πιες τον καφέ σου τώρα και μην το σκέφτεσαι άλλο»
«Πάτερ, είσαι αληθινός!»
«Βλακείες!»
Τελικά, τι ωραίο να έχεις παιδί και να σου λέει τόσο χύμα αλήθειες, στον 5ο όροφο, σε καφετέρια γνωστού βιβλιοπωλείου, στο Σύνταγμα.
Ευγνώμων.
