Του Μητροπολίτη Κορωνείας κ. Παντελεήμονα
1. Η σημερινή ημέρα, που τιμάμε τους Αρχαγγέλους Μιχαήλ και Γαβριήλ και όλες τις δυνάμεις των Αγγέλων, μας θέτει μπροστά σε ένα ερώτημα: Μπορούμε στον 21ο αιώνα να μιλάμε για αγγέλους;
Μήπως πρόκειται για κάτι, που δεν μπορεί να δεχθεί ο σημερινός άνθρωπος και το θεωρεί παραμύθι για παιδιά;
Την απάντηση την δίνει η Αγ. Γραφή. Δεν θα αναφερθώ στην Π. Διαθήκη, που επανειλημμένως μάς ομιλεί για την ύπαρξη και τις εμφανίσεις αγγέλων. Ας μείνουμε στην Κ. Διαθήκη.
2. Η διακονία των αγγέλων είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένη με την ζωή του Κυρίου. Άγγελος – ο Αρχάγγελος Γαβριήλ – αναγγέλλει στον Ζαχαρία ότι θα αποκτήσει παιδί, τον Ιωάννη.
Ο ίδιος Αρχάγγελος φέρνει στην Παναγία το άγγελμα για την ενανθρώπιση του Υιού του Θεού.
Άγγελος ευαγγελίζεται στους ποιμένες την γέννηση του Μεσσία. Άγγελος καθησυχάζει τις ανησυχίες του Ιωσήφ και αργότερα του δίνει οδηγίες για την ασφάλεια του παιδίου Ιησού.
Στην ζωή του Χριστού βλέπομε μετά την παραμονή Του στην έρημο και τους πειρασμούς ότι «άγγελοι προσήλθον και διηκόνουν αυτώ» (Ματθ. δ, 11).
Και κατά την νύχτα της αγωνίας Του στην Γεθσημανή «ώφθη αυτώ Άγγελος απ’ ουρανού ενισχύων αυτόν» (Λουκ. κβ, 43). Επίσης κατά την Ανάσταση και την Ανάληψη και πάλι αναφέρονται άγγελοι.
3. Ο Απ. Παύλος μας ομιλεί επίσης για αγγέλους. Ο ίδιος ο Χριστός συχνά αναφέρεται σε αγγέλους.
Είναι χαρακτηριστική η επισήμανσή Του, όταν ομιλεί για τα παιδιά λέγοντας ότι «οι οι άγγελοι αυτών εν ουρανοίς δια παντός βλέπουσι το πρόσωπον του Πατρός μου» (Ματθ. ιη, 10).
Τονίζει έτσι ότι κάθε άνθρωπος, ως παιδί του Θεού, έχει τον φύλακα άγγελό του.
Οι άγγελοι δεν έχουν δική τους πρωτοβουλία. Είναι «λειτουργικά πνεύματα εις διακονίαν αποστελλόμενα διά τους μέλλοντας κληρονομείν σωτηρίαν» (Εβρ. α, 14).
Αν και γεμάτοι δύναμη, είναι ελεύθερα υποταγμένοι στο θέλημα του Θεού. Έχουν γνώση, ελευθερία και υπευθυνότητα.
Γι’ αυτό ένα μέρος των αγγέλων επαναστάτησε κατά του Δημιουργού και αντιστρατεύονται έκτοτε στο έργο Του. Είναι οι δαίμονες.
4. Και αυτό το βλέπουμε στον εαυτό μας. Είμαστε διαφιλονικούμενες υπάρξεις. Άγγελοι και δαίμονες μας διεκδικούν.
Γιατί ο κάθε άνθρωπος είναι πρόσωπο με αξία και υπευθυνότητα. Αλλά μπορεί αυτό και αυτός, όπως οι εκπεσόντες άγγελοι, να το υπερτιμήσει και να παραδώσει τον εαυτό του σε κάποιες δυνάμεις, που του υπόσχονται ευημερία ή δύναμη ή εγωϊστική αυτάρκεια.
Σ´αυτόν τον κίνδυνο προστατεύεται από υπάρξεις,τους αγγέλους, που τον βοηθούν να παραμένει ένα υπεύθυνο εγώ με αλήθεια και μέτρο.
Αλλά απειλείται και από υπάρξεις, που προσπαθούν να τον απομακρύνουν από το θέλημα του Θεού.
5. Γι’ αυτό η Εκκλησία ζητά από τον Θεό ιδιαιτέρως στις κρίσιμες ημέρες που περνάμε «Άγγελον ειρήνης, πιστόν οδηγόν, φύλακα των ψυχών και των σωμάτων ημών».
Αυτός άλλωστε και θα μας βοηθά να συνειδητοποιούμε κάθε φορά την προσωπική μας ευθύνη στις περιστάσεις της ζωής και να ανταποκρινόμαστε πάντα σ’ αυτήν με τον φωτισμό και την χάρη του Θεού.
Ας ικετεύουμε, λοιπόν, τον φύλακα άγγελό μας: «κράτησον της αθλίας και παρειμένης χειρός μου και οδήγησόν με εις οδόν σωτηρίας» (ευχή Αποδείπνου).
