Του π. Αντωνίου Χρήστου
Αγαπητοί Αναγνώστες, το βιβλίο του Πεντηκοσταρίου τελειώνει με την εορτή των Αγίων Πάντων. Όλων δηλαδή των ανθρώπων που ευαρέστησαν τον Κύριο με την επίγεια παρουσία τους και κοσμούν το Άγιο Συναξάρι της Εκκλησίας, αλλά και για όλους όσους αγίασαναλλά είναι ακόμη άγνωστοι σε εμάς! Γι αυτό στο σημερινό άρθρο θα ασχοληθούμε (για άλλη μια φορά) με την αγιότητα, αυτή τη φορά ως υλοποίηση εντολής Του Θεού…! Ας ξεκινήσουμε:
Στην Α΄ Επιστολή του Αποστόλου Πέτρου διαβάζουμε αυτό που λέει και ο τίτλο τους άρθρου μας : «διότι γέγραπται· άγιοι γίνεσθε, ότι εγὼ άγιος ειμι» (Α΄ Πετρ. 1,16. Δηλαδή με απλά λόγια μας πληροφορεί ο Απόστολος ότι «είναι γραμμένο στην Αγία Γραφή και το επαναλαμβάνει και ο ίδιος, μία εντολή Του Θεού «Να γίνεστε (σε όλη την ζωή σας) άγιοι, διότι εγώ (ο Θεός και Πατέρας σας), είμαι άγιος»! Επομένως η πορεία και η προσπάθεια για την αγιότητα δεν είναι απλά μια προαιρετική επιλογή στην Εκκλησία, αλλά είναι μια οφειλομένη προς υλοποίηση εντολή που έχει ο πιστός άνθρωπος και αφορά την προοπτική όλης της ζωής του. Ξέρουμε ότι όλοι οι άνθρωποι έχουμε πλασθεί κατ᾿εικόνα και καθ᾿ομοίωσιν Θεού! Το κατ᾿εικόνα αφορά την ελεύθερη βούληση του ανθρώπου (ποια πορεία θα πάρει και για τις πράξεις που θα επιλέξει) ενώ το καθ᾿ομοίωσιν αφορά την προοπτική του ανθρώπου εφόσον υλοποιήσει στη ζωή του όλα αυτά που διδάσκει η Ορθόδοξη Εκκλησία, που μας οδηγούν στα στάδια (κατά τους Πατέρες της Εκκλησίας) της καθάρσεως, του φωτισμού και της θεώσεως!
Επομένως, καταλαβαίνουμε ότι σκοπός των Χριστιανών δεν είναι να γίνουν καλοί άνθρωποι, καλοί άνθρωποι γίνονται και οι πιστοί των άλλων Θρησκειών. Σε εμάς το ζητούμενο είναι να γίνουμε Άγιοι της Εκκλησίας και τίποτα λιγότερο από αυτό, όσο μακρινό, δύσκολο, άφταστο και ακατόρθωτο και ας μας φαίνεται! Παρόλο που στη Θεία Λειτουργία ομολογούμε ότι : «Είς άγιος, είς Κύριος, Ιησούς Χριστός, εἰς δόξαν Θεού Πατρός. Αμήν.» η Εκκλησία πάντα θα απευθύνεται και θα προσφέρει τα Άγια Τίμια Δώρα «Πρόσχωμεν! Τὰ Άγια τοις αγίοις» γιατί η αγιότητα δεν είναι μια παγιωμένη κατάσταση, αλλά μια πορεία με αυξομοιώσεις, πτώσεις αλλά και ανορθώσεις, όλων των πιστών, αλλά και του κάθε ανθρώπου ξεχωριστά! Επίσης η Εκκλησία κάνει την διάκριση με βάση τα παραπάνω, ότι ο μόνος Άγιος οντολογικά (ο τρόπος που είναι-υπάρχει) είναι ο Θεός, ενώ εμείς οι άνθρωποι γινόμαστε άγιοι, κατά χάριν…!
Να γίνουμε λοιπόν Άγιοι της Εκκλησίας αυτός είναι ο σκοπός κατά την ονοματοδοσία μας στην Εκκλησία την 8η ημέρα και το λέμε επισημότερα κατά και μετά την βάπτισή μας, να μιμηθούμε τους Αγίους και την ζωή τους, τους οποίους φέρουμε το όνομά τους, γιατί και εκείνοι με την σειρά τους μιμήθηκαν τον ίδιο τον Κύριο και τον φανέρωσαν με τη ζωή τους πιο κοντά στην εποχή μας! Βέβαια, μπορεί να αναρωτηθεί κανείς και να πει: «Μα υπάρχουν και πολλοί που φέρνουν ονόματα που δεν γιορτάζει κάποιος Άγιος! Τι γίνεται με αυτούς;» Αυτοί τότε καλούνται επίσης με την ζωή τους, να Αγιάσουν οι ίδιοι και το όνομα το οποίο φέρουν για να το λάβουν και οι επόμενοι Χριστιανοί, όπως γίνεται με τους ήδη γνωστούς Αγίους. Άλλωστε, δεν πρέπει να λησμονούμε ότι οι θεοφόροι Πατέρες θέσπισαν την εορτή των Αγίων Πάντων, επειδή μεταξύ του μεγάλου αριθμού των Χριστιανών που μαρτύρησαν ή κατά οποιοδήποτε τρόπο προσέφεραν ή εργάσθηκαν υπέρ του Χριστιανισμού, υπάρχουν πολλοί των οποίων τα ονόματα παρέμειναν άγνωστα.
Επομένως, σκοπός μας είναι η αγιότητα στην Εκκλησία που γίνεται με τα εφόδια που μας δίνει η Εκκλησία ως δωρεά από την βάπτισή μας μέχρι και την Εξόδιο Ακολουθία μας και μετά από εκεί με τα μνημόσυνα! Στο χέρι μας είναι να την ενεργοποιήσουμε γιατί αφού το κατάφερε ένας άνθρωπος μπορούμε όλοι! ΑΜΗΝ!
