Του Αρχιμ. Φιλίππου Χαμαργιά,
Πρωτοσυγκέλλου Ι. Μητροπόλεως Μεσσηνίας
Με τη χάρη του Πανάγαθου Θεού φέτος, στις 22 Οκτωβρίου, συμπληρώνονται τριάντα χρόνια λαμπράς και καρποφόρου Πατριαρχείας της Αυτού Θειοτάτης Παναγιότητος, του Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου του Α’.
Είναι δύσκολο να μιλήσεις με απλότητα για έναν Άρχοντα και με αρχοντιά για τον πιο απλούν Άνθρωπον. Θέλοντας να σκιαγραφήσουμε το έργο και την παρουσία του Πατριάρχου μας θα προσπαθήσουμε, όσο πιο απλά μπορούμε να απαριθμήσουμε, συνοπτικά, μέσα σε πνεύμα σεβασμού και υϊικής αγάπης αυτήν την μεγάλη προσωπικότητα.
Ο σημερινός Πατριάρχης Βαρθολομαίος είναι αναμφίβολα ο Πατριάρχης που θα μείνει στην Ιστορία για δυο, εκτός από τους πολλούς άλλους, λόγους. Πρώτον διότι κατάφερε να αναμορφώσει την ιδέα του Οικουμενικού Πατριαρχείου και να την μεταλαμπαδεύσει σε όλη την οικουμένη, και δεύτερον διότι η απλότητα του χαρακτήρα του είναι αυτή που τον κάνει ξεχωριστό στις καρδιές όλων όσων τον γνωρίζουμε εκ του σύνεγγυς. Όσον αφορά το πρώτο σκέλος, εργάζεται σκληρά όχι μόνο για τη διατήρηση του ελληνοχριστιανικού ιδεώδους , αλλά και για την διάδοση του σε όλο τον πλανήτη.
Ο Οικ. Πατριάρχης Βαρθολομαίος αγαπά όλο τον κόσμο. Αγαπά τη φύση. Πιστεύει ότι όση φροντίδα δίνουμε για τον Άνθρωπο, άλλη τόση πρέπει να δίνουμε και για τα υπόλοιπα δημιουργήματα του Θεού και εν προκειμένω για το φυσικό περιβάλλον. Κάθε χρόνο την 1η Σεπτεμβρίου πραγματοποιεί εκδηλώσεις σχετικές με την διάσωση και φροντίδα του Περιβάλλοντος. Διοργανώνει συνέδρια, επιστημονικά συμπόσια με σκοπό την αφύπνιση του κόσμου και την διαμόρφωση μιας οικολογικής και ευαισθητοποιημένης ανθρωπότητας.
Αγαπά τα παιδιά. Τον βλέπουμε σε κάθε επίσκεψή του, σε κάθε εξόρμησή του να αναζητά, μέσα στα πλήθη τωνχαιρετιζόντων την παρουσία τους, την ηλικία της αθωότητας, να αγκαλιάζει τα παιδιά, να ασπάζεται τα βρέφη και μέσα από τον ασπασμό αυτό να τους δίνει την ευλογία και να σκιρτά η καρδιά του από χαρά!!!
Αγαπά όμως και τα τιμημένα γηρατειά. Με συγκίνηση τον παρακολουθούμε να επισκέπτεται το Γηροκομείο του Βαλουκλή και να γίνεται Πατέρας των πατέρων μας, στήριγμα και βακτηρία των απομάχων της ζωής.
Είναι αλήθεια ότι οι σκέψεις αλλά ιδιαιτέρως τα βιώματα δεν μπορούν να αποτυπωθούν σε ένα χαρτί όσο και αν θέλει κανείς να τα παρουσιάσει χρησιμοποιώντας τον πλούτο των επιθέτων και των προσδιορισμών που διαθέτει η ελληνική γλώσσα.
Ο Πατριάρχης μας καλείται να διαδραματίσει πρωταγωνιστικό ρόλο ιδιαίτερα στις ημέρες αμφισβήτησης και αναζήτησης αυθεντιών που ψάχνουν οι νέοι μας σήμερα. Και είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος το έχει καταφέρει!!!!
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης είναι ο Πατριάρχης της Ρωμιοσύνης, του Γένους, του Ελληνισμού.
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης είναι ο συνδετικός κρίκος παρελθόντος και παρόντος. Τον βλέπουμε σε κάθε επίσκεψή του, ιδιαιτέρως στα Αγιασμένα Χώματα της Μικρασίας, της Καππαδοκίας και του Πόντου, να λειτουργεί, να σκύβει και να προσκυνά τα ποτισμένα με αίμα μαρτύρων χώματα, να τελεί Τρισάγια υπέρ των αειμνήστων Προκατόχων του, των μακαριστών προγόνων μας και πάντων όσων έζησαν, έδρασαν, μεγαλούργησαν και ετελεύτησαν εκεί. Και μέσα από τα Τρισάγια αυτά έρχεται να γίνει αυτός ο συνδετικός κρίκος του παρόντος με το παρελθόν και να κληροδοτήσει αυτόν τον σύνδεσμο στο μέλλον.
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης υφαίνει στο αιώνιο υφάδι την τεράστια και ανεκτίμητη κληρονομιά της Ορθοδοξίας. Είναι συνεχιστής και εκφραστής της Φαναριώτικης παραδόσεως, ανατρέφει με το γάλα της ευσεβείας, αντέχει στη φθορά του πανδαμάτορος χρόνου… Γι’ αυτό ο Πατριάρχης μας, μαζί με τους πατέρες που διακονούν στην Πατριαρχική Αυλή, υπομένουν καρτερικά τα δεινά του μαρτυρίου, αλλά δεν λιποτακτούν για να κερδίσουν άνεση και να χάσουν ιστορία. Και μπορεί πλέον μόνο ένας μικρός αριθμός Κωνσταντινουπολιτών, με προεξάρχοντα τον Οικουμενικό Πατριάρχη, να φυλάει τις «Θερμοπύλες» του Γένους, όμως είναι αυτοί που διατηρούν ζωντανή και άσβεστη τη φλόγα του Φαναρίου και του Οικουμενικού μας Πατριαρχείου, εκεί στην θρυλική Πόλη, στην Βασιλίδα των πόλεων.
Διότι δεν μπορεί να υπάρξει Οικουμενικό Πατριαρχείο δίχως Κωνσταντινούπολη και δεν μπορεί να υπάρξει Κωνσταντινούπολη δίχως Οικουμενικό Πατριαρχείο και δίχως Αγιά Σοφιά…
Βαρθολομαίε
Αρχιεπίσκοπε Νέας
Ρώμης
Θύτα και Πρώτε της
Οικουμένης
Λόγους εκ καρδίας,
Οφειλετικώς,
Μεστούς αγάπης
Ανακράζω
Ινα
ΟΎψιστος Θεός
Σε κρατύνη εις έτη πολλά!!!!
