Του Δημητρίου Λυκούδη, θεολόγου – Φιλολόγου, υπ. δρος Πανεπιστημίου Αθηνών
Ο Ιάκωβος Φαλμαράιερ, Γερμανός ιστορικός, υποστήριζε ότι «οι Νεοέλληνες είναι απόγονοι των Σλάβων και πως δεν ρέει ούτε σταγόνα ελληνικού αίματος στις φλέβες τους». Ένα μέρος της θεωρίας του αφροκεντρισμού, τις βασικές ιδέες του οποίου, πολύ φοβούμαι ως φαίνεται εκ του αποτελέσματος, έχουν οικειοποιηθεί πολλοί ημέτεροι κυβερνητικοί αξιωματούχοι.
Αναφέρομαι στην επικείμενη κατασκευή τζαμιών, ουχί ενός, αλλά περισσοτέρων, εντός της ελληνικής επικράτειας, ακριβώς την ίδια χρονική στιγμή που η Γαλλία, ως πληροφορούμαι, ετοιμάζεται να βάλει λουκέτο σε είκοσι περίπου τζαμιά, καθώς τα τελευταία, είναι κοινά πλέον αποδεκτό, χρησιμοποιούνται ως τα αμεσότερα και πλέον «αξιόπιστα» και αποτελεσματικά μέσα του ισλαμικού φονταμενταλισμού!
Το κόστος κατασκευής των τζαμιών στην Ελλάδα, ως γίνεται αβίαστα κατανοητό, θα αναλάβουν οι Έλληνες φορολογούμενοι, η συντριπτική πλειονότητα των οποίων ομολογεί την ορθόδοξη χριστιανική της ιδιότητα. Αλήθεια, για όσα έκτροπα βεβηλώσεων και λεηλασιών σε ορθόδοξους Ιερούς Ναούς στην Τουρκία, ερωτώ, ενδιαφέρθηκε κανείς; Για την πάλαι ποτέ ακμάζουσα και περιλάλητη Θεολογική Σχολή της Χάλκης, και πάλιν ερωτώ, αδημονεί, αγωνιά κανείς; Για το Ορθόδοξο και παλαίφατο Πατριαρχείο της Κωνσταντινουπόλεως και την εν μέσω πολλών κινδύνων διασφάλιση του πατριαρχικού θεσμού, αναρωτιέμαι, ποιος εκ των κυβερνώντων επιδεικνύει έστω το μισό της ευαισθησίας συγκριτικά με αυτήν που εκφράζεται «απλόχερα» και ένθερμα στην περίπτωση του τεμένους;
Άραγε, για όσους Έλληνες εκλιπαρούν και αναμένουν στα ράντσα των νοσοκομείων, για όλα τα Ελληνόπουλα που με τα πτυχία ανάκατα στις αποσκευές τους ετοιμάζονται να αναζητήσουν ένα καλύτερο μέλλον στο εξωτερικό, για όσες χιλιάδες συμπολιτών μας αυτοκτονούν, μη ανεχόμενοι την οικονομική εξαθλίωση και τον απώτερο κατατρεγμό και εξευτελισμό τους, σας ερωτώ, άραγε, έχετε και εκφράζετε την ίδια ευαισθησία με αυτήν που αντιμετωπίζετε και υπερασπίζεσθε τις θρησκευτικές πεποιθήσεις των άλλων;
Η Τουρκία άτυπα υποχρεώνει να παραδοθούν τα τζαμιά σε σουνίτες. Σε αυτή την περίπτωση, προς μάτην επιστρατεύεται ο «αστείος» ισχυρισμός και το φαιδρό επιχείρημα της κυβέρνησης ότι η δημιουργία τζαμιών στην Ελλάδα θα επιφέρει τον όποιο οικονομικό τους έλεγχο, μια και οι λοιποί μουσουλμάνοι, Αλεβίδες, Αλαουίτες, Ισμαηλίτες, Σιίτες κ.ά., θα συνεχίσουν να εκφράζουν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα σε υπόγεια, διαμερίσματα, αποθήκες, δίπλα μας, ανάμεσά μας. Αλήθεια, και πάλιν σας ερωτώ, ποιος εξ υμών θα αναλάβει την όποια πιθανή αντίδρασή τους, καθώς είναι αυτοί οι σουνίτες, για χάρη των οποίων η Τουρκία σάς πιέζει να παραδώσετε τα τζαμιά, οι οποίοι κηρύσσουν ανελέητα και απερίσκεπτα «ιερό πόλεμο» ενάντια σε όσους είναι ετερόθρησκοι, δηλαδή, «αποστάτες» του Ισλάμ; Με άλλα λόγια, απορώ, σε ποιον Θεό πιστεύετε;
Βέβαια, η έκφραση της θρησκευτικής ελευθερίας και η αποδοχή τής κάθε ετερότητας είναι πάγια θέση και ευαγγελίζεται απανταχού από την Ορθόδοξη Χριστιανική Πίστη μας. Πλην όμως, φθάνει η έκφραση αυτής της θρησκευτικής ελευθερίας να μην αποτελεί δυναμίτη και εφαλτήριο δημιουργίας και εκκόλαψης άκριτων, ακραίων και εν δυνάμει τρομοκρατικών στοιχείων ανάμεσα στις πλατείες, στα σχολεία και στα σπίτια που μεγαλώνουν τα Ελληνόπουλα, τα παιδιά μας.
«Ιδού καιρός» λοιπόν, «παγώστε» άμεσα το νομοθετικό πλαίσιο ανέγερσης και δημιουργίας τζαμιών, μια και η πλειονότητα των μουσουλμάνων που βρίσκεται εντός της Ελλάδος, σύμφωνα με την προσωπική τους κατάθεση, επιθυμούν να αποχωρήσουν από τη φιλόξενη χώρα μας και να καταφύγουν στην κεντρική Ευρώπη. Εκτός, σκέψεις κάνω, και εάν επιθυμείτε την ανέγερση τζαμιών για να εκφράζετε τις δικές σας θρησκευτικές πεποιθήσεις, αρχικά σεβαστές μεν, κατά δεύτερον δε, ανήκουστες και ανέστιες σε μια χώρα Ηρώων και Αγίων, σε μια χώρα που ως «επόμενοι τοις αγίοις Πατράσιν», καλούμεθα νυχθημερόν να αγωνιζόμαστε υπέρ «Πίστεως και Πατρίδος».
Η Πυθία έδωσε τον ακόλουθο χρησμό στον βασιλιά της Μακεδονίας, στον ξακουστό Φίλιππο: «Αργυρέαις λόγχαισι μάχου και πάντα νικήσεις» (με τα χρήματα να μάχεσαι και όλα θα τα νικήσεις). Μα σήμερα, θαρρώ, έχει περισσότερη εφαρμογή εκείνο το αγιογραφικό χωρίο, το οποίο λες και γράφτηκε αποκλειστικά για την ιδιαιτερότητα των σημερινών εξελίξεων: «Δια το μη υπάρχειν άνδρας εν Ιερουσαλήμ, εβασίλευσε Δεββώρα» (Κριτ. 15,7). Εμπρός λοιπόν! Ιδού τα τζαμιά! Ιδού τα τεμένη, ιδού και οι τεμενάδες…!
