Του Νίκου Νικολόπουλου: Ανεξάρτητου Βουλευτή – Προέδρου Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος Ελλάδος
Το ημερολόγιο έγραφε 3 Απριλίου 2008 όταν ο Κώστας Καραμανλής, ως πρωθυπουργός της Ελλάδας, ξεκαθάρισε ότι δεν επρόκειτο να δεχθεί την παραμικρή κουβέντα για το θέμα των Σκοπίων σ’ εκείνη τη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι και ότι όσο υπήρχε στην μέση το όνομα «Μακεδονία», η Ελλάδα δεν πρόκειται να κάνει πίσω και να δεχθεί την είσοδο του κρατιδίου στην Ατλαντική Συμμαχία.
Δεν είναι σενάρια, ούτε εικασίες. Είναι ατόφια γεγονότα που δεν αμφισβητούνται. Η κυβέρνηση Καραμανλή διαμόρφωσε και στήριξε πλήρως την εθνική στρατηγική που όλα τα επόμενα χρόνια, μέχρι και σήμερα, υπάρχει. Το όνομα «Μακεδονία» δεν μπορούν να το καπηλεύονται οι Σκοπιανοί για να δημιουργήσουν μία ιστορία που… δεν έχουν και επιπλέον να εκφράζουν και αλυτρωτικές τάσεις εις βάρος της χώρας μας. Η χαλύβδινη εθνική στάση εκείνης της κυβέρνησης ανέτρεψε τη θετική εισήγηση των Ηνωμένων Πολιτειών υπέρ των Σκοπίων, έστω και αν της στέρησε πολύ πρόωρα την εξουσία, δεδομένου πως είναι απολύτως βέβαιο πλέον ότι ο Καραμανλής «πλήρωσε» εκείνο το «όχι» στο Βουκουρέστι.
Έτσι, διαμορφώθηκε ένα «βαρύ» ιστορικό προηγούμενο. Που ισχύει μέχρι τώρα. Ή μήπως όχι; Μήπως αυτή η εθνική θέση έχει αλλάξει και… δεν το πήραμε χαμπάρι;
Εάν δεν έχει αλλάξει, τότε γιατί πολλοί δημοσιογραφούντες και δημοσιολογούντες φάνηκαν να… πέφτουν από τα σύννεφα ακούγοντας τον Πάνο Καμμένο να αναφέρεται σε αυτή την εθνική θέση και ότι, τυχόν αλλαγή της προϋποθέτει συμβούλιο πολιτικών αρχηγών;
Μα τι διαφορετικό ή παραπάνω είπα και προκάλεσα αντιδράσεις. Επειδή ξεκαθάρισα ότι και κρεμασμένο να με δείτε δεν θα πουλήσω τη Μακεδονία;
Ακατανόητες λοιπόν είναι οι επιπόλαιες δηλώσεις κάποιων δήθεν μεγαλοσχημόνων και «σοβαρών».
Όπως ακατανόητη είναι και η στάση της κυβέρνησης. «Ήξεις, αφήξεις». Ο ΣΥΡΙΖΑ μοιάζει να είναι μπλεγμένος στις… συνιστώσες του και ο Πρωθυπουργός δεν ξεκαθαρίζει την κατάσταση.
Ακατανόητη και η στάση του Κυριάκου Μητσοτάκη και της σημερινής Νέας Δημοκρατίας που πραγματικά, μοιάζει να μην έχει καμία σχέση με το κόμμα που στήριζε την κυβέρνηση Καραμανλή. Ο σημερινός αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης μιλάει για σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό, δηλαδή καμία σχέση με την εθνική θέση, όπως εκφράστηκε και τότε το 1992 στην σύσκεψη υπό τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Καραμανλή και με Πρωθυπουργό τον αείμνηστο πατέρα του Κωνσταντίνο Μητσοτάκη. Μία από τα ίδια και για την Δημοκρατική Συμπαράταξη και τη Φώφη Γεννηματά. Και τα άλλα κόμματα.
Τελικά, αν το καλοσκεφθεί κανείς, ξεκάθαρο «όχι» στο όνομα «Μακεδονία» δεσμεύτηκαν ότι θα ψηφίσουνε ελάχιστοι από τους βουλευτές. Στα αυτιά μας αντηχούν τα λόγια του Ίωνα Δραγούμη, ο οποίος έλεγε : «Αν τρέξουμε να σώσουμε την Μακεδονία, εμείς θα σωθούμε».
Όμως, πρέπει να παραδεχτούμε πως κάθε «όχι» και κάθε «ναι» κρίνεται στην ώρα του και στην ιστορική συνθήκη που εντάσσεται. Η ουσιαστική ερώτηση που πρέπει να γίνει λοιπόν, είναι: Έχουν αλλάξει οι συνθήκες για να αλλάξει η εθνική θέση; Τα εθνικά μας συμφέροντα είναι διαφορετικά από ότι το 2008: Και εάν τελικά αλλάξει η εθνική θέση, ποια θα είναι η νέα; Ποιος θα την αποφασίσει, θα την δικαιολογήσει, θα την επικυρώσει και θα την εφαρμόσει; Έτσι και αλλιώς δεν είναι απολύτως αναγκαία η σύγκληση του Συμβουλίου των Πολιτικών Αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και η επικύρωση της όποιας απόφασής του από τη Βουλή και τον Λαό;
Με ποιου εντολή μετατοπίζουν την εθνική γραμμή για το Σκοπιανό;
Το ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων είναι πολύ σοβαρό, απαιτεί σοβαρούς και λεπτούς χειρισμούς, χρειάζεται αποφασισμένες ηγεσίες. Και σε κάθε περίπτωση δεν προσφέρεται για επιπόλαιες κουβέντες και συζητήσεις μικροκομματικής εκμετάλλευσης. Εδώ δεν χωράνε… περισσότερο ή λιγότερο πατριώτες. Και κυρίως, δεν χωράνε εκείνοι που σταθερά και διαχρονικά λένε: «Έλα μωρέ, ποια… Μακεδονία τώρα; Για ένα όνομα κάνουμε έτσι;». Αυτά, ας πάνε να τα πούνε στους Μακεδόνες! Ας ανέβουν μια βόλτα στη Βόρεια Ελλάδα και αν τολμάνε, ας τα πουν. Όχι βέβαια πως τολμάνε να τα πούνε και στη Νότια Ελλάδα. Για όλους τους Έλληνες, από το Ορμένιο μέχρι τη Γαύδο, η Μακεδονία είναι μόνο ελληνική!
Γι’ αυτό, ο πολιτικός κόσμος απαιτείται να δείξει τουλάχιστον σοβαρότητα. Και να μην επιτρέψει την κλοπή του ελληνικότατου ονόματος ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ. Ας αντιπροτείνουν. Δημοκρατία του Βαρδάρη, Δημοκρατία των Σκοπίων, Σλαβώνικη Δημοκρατία, Νότια Σερβία, Κάτω Σερβία, Κάτω Σλαβία, Σλαβία: Αυτά είναι τα ονόματα, ένα από τα οποία, όποιο και αν προτιμήσουν οι Σκοπιανοί, μπορεί να προσδιορίσει την πραγματική καταγωγή των Σλάβων του κρατιδίου τους.
