Η περιφορά της θαυματουργής εικόνας της Παναγίας Άξιον Εστί, τη δεύτερη μέρα του Πάσχα, σε όλα τα κελιά των Καρεών αποτελεί μια μεγάλη ευλογία.
«Ένα από τα ωραιότερα έθιμα του θρησκευτικού βίου του Αγίου Όρους είναι οι Πασχαλινές λιτανείες. Όλα τα Μοναστήρια τελούν τη λιτανεία τους, άλλα τη Δεύτερη και άλλα την Τρίτη ημέρα του Πάσχα. Γραφικότερη θρησκευτική τελετή δεν έχω δει. Θα μπορούσε να την ονομάσει κανείς καλογερικά Ανθεστήρια» γράφει στα 1926 Ο Γ. Αθάνας, στην εφημερίδα «Πολιτεία».
Η λαμπρή αυτή λιτανεία δεν έχει κάτι κοσμικό, έχει όμως μεγαλοπρέπεια, γραφικότητα καιτην ευλογία της Παναγίας, της μητέρας όλων των μοναχών του Αγίου Όρους που την τιμούν ιδιαίτερα!
Προπορεύεται ο μοναχός με το χειροτάλαντο κι ακολουθούν οι ψαλτάδες, οι ιερομόναχοι και οι ιεροδιάκονοι ντυμένοι, με τα θυμιατά οι τελευταίοι, ο επίσκοπος που προεξάρχει, ο Πρωτεπιστάτης με τους άλλους Επιστάτες, η Παναγία, μοναχοί και λαϊκοί που σπεύδουν στη λιτανεία.
Η λιτανεία περνάει από τα κονάκια και τα κελλιά των μοναχών οι οποίοι υποδέχονται την εικόνα με τιμές και παράλληλα προσφέρουν εδέσματα, τυρί και κρασί για να κεραστούν οι επισκέπτες του Αγίου Όρους. Οι Κελλιώτες έχουν τον πρώτο λόγο. Θεωρούν τη Θαυματουργή Εικόνα του Αξιον Εστί ολότελα δική τους!
«Φανοί, εισοδικά, θυμιατά, λάβαρα, σημαίες, είναι ήδη στο δρόμο και θα συνοδεύουν την εικόνα σε όλη την διαδρομή. Εκτός δε απ’ τις γαλανόλευκες σημαίες, του φρονήματος των μοναχών και της αγάπης των προς την πατρίδα εκδηλωτικές, δεν θα λείψουν και οι κιτρινόμαυρες βυζαντινές με τον σταυροστεφανωμένο δικέφαλο αετό, ως ιστορική ενατένισις και ευλαβής αναφορά στη δόξα της βασιλεύουσας Πόλης και στη συγγένεια του Όρους μ’ αυτήν» αναφέρει το Τυπικό του 1508.
