Του Μητροπολίτη Καισαριανής, Βύρωνος και Υμηττού κ. Δανιήλ
Μία δραματική εσωτερική πάλη διεξάγεται συνεχώς μέσα στην ψυχή του ανθρώπου, μεταξύ του Κακού και του Καλού. Και η πάλη για την επικράτηση του ενός ή του άλλου είναι σκληρή. Τρικυμίες ξεσηκώνονται στο εσωτερικό του ανθρώπου και τραγικά διλήμματα συγκλονίζουν τη διάνοιά του, καθώς η σκυτάλη των αποφάσεών του φέρεται από το Καλό προς το Κακό ή και αντίθετα.
Η μάχη αυτή διαρκεί σ’ όλη τη ζωή μας και συνάπτεται με τις σάλπιγγες της συνειδήσεώς μας, που μας καλούν ν’ αντισταθούμε μ’ όλες τις ψυχικές μας δυνάμεις, για να νικήσουμε τα πάθη, που ενισχυμένα είτε από το γύρω μας περιβάλλον, είτε από την εσωτερική παρόρμηση, εκτοξεύουν πύρινα βέλη και κάποτε μας ρίχνουν ηττημένους στο πεδίο του αγώνος. Και δεν υπάρχουν τότε οδυνηρότερες στιγμές από εκείνες της εξουθενωτικής συντριβής και του ταπεινωτικού αυτοεξευτελισμού. Γι’ αυτό ακριβώς τον αόρατο πόλεμο, πολύ παραστατικά, μας ομιλεί ο Απόστολος Παύλος:
«Βλέπω έτερον νόμον εν τοις μέλεσί μου αντιστρατευόμενον τω νόμω του νοός μου και αιχμαλωτίζοντά με τω νόμω της αμαρτίας τω όντι εν τοις μέλεσί μου» (Προς Ρωμαίους ζ’, 23).
Ο πιστός οφείλει να έχει υπ’ όψη του τον χαρακτήρα αυτής της πάλης και τα γνωρίσματά της. Σ’ αυτό μας βοηθεί ο αποστολικός λόγος:
«Οτι ουκ έστιν ημίν η πάλη προς αίμα και σάρκα, αλλά προς τας αρχάς, προς τας εξουσίας, προς τους κοσμοκράτορας του σκότους του αιώνος τούτου, προς τα πνευματικά της πονηρίας εν τοις επουρανίοις» (Προς Εφεσίους στ’, 12).
Πως, λοιπόν, θα κατανικηθεί αυτός ο τόσο ισχυρός νόμος και ποιος θα μας λυτρώσει από τα πάθη της αμαρτίας, που ζητούν να μας υποδουλώσουν και να υποτάξουν τη θέλησή μας στην αμαρτία; Και πως ο «έτερος νόμος» θα βρεί τον ισχυρό αντίπαλο, για να υποκύψει στον «νόμο του νοός»; Ο παντοδύναμος αυτός σύμμαχος είναι ο Θεός. Αυτόν πρέπει να εγκαταστήσουμε μέσα μας, με τη συμμετοχή μας στα ιερά Μυστήρια της Εκκλησίας μας. Τα όπλα μας τα πνευματικά είναι οι αρετές, που ως πνευματική πανοπλία προστατεύουν τον πιστό από τις μεθοδείες του πονηρού (Προς Εφεσίους στ’, 13-18). Συγχρόνως θα αποκρούσουμε τις επιθέσεις του εχθρού με τις εντολές του Θεού, όπως μας δίδαξε ο Κύριος που απέκρουσε τους πειρασμούς Του στο όρος των πειρασμών (Λουκά δ’, 1-13) με τον λόγο του Θεού:«Ιησούς δε πλήρης Πνεύματος Αγίου υπέστρεψεν από του Ιορδάνου και ήγετο εν τω Πνεύματι εις την έρημον ημέρας τεσσαράκοντα, πειραζόμενος υπό του διαβόλου και ουκ έφαγεν ουδέν εν ταίς ημέραις εκείναις· και συντελεσθεισών αυτών ύστερον επείνασε. Και είπεν αυτώ ο διάβολος· ει υιός ει του Θεού, ειπέ τω λίθω τούτω ίνα γένηται άρτος. Και απεκρίθη ο Ιησούς προς αυτόν λέγων· γέγραπται ότι ουκ επ᾿ άρτω μόνω ζήσεται άνθρωπος, αλλ’ επί παντί ρήματι εκπορευομένω διά στόματος Θεού. Και αναγαγών αυτόν ο διάβολος εις όρος υψηλόν, έδειξεν αυτώ πάσας τας βασιλείας της οικουμένης εν στιγμή χρόνου και είπεν αυτώ ο διάβολος· σοι δώσω την εξουσίαν ταύτην άπασαν και την δόξαν αυτών, ότι εμοί παραδέδοται, και ω εάν θέλω δίδωμι αυτήν. Συ ούν εάν προσκυνήσης ενώπιόν μου, έσται σου πάσα. Και αποκριθείς αυτώ είπεν ο Ιησούς· ύπαγε οπίσω μου, σατανά· γέγραπται γαρ, Κύριον τον Θεόν σου προσκυνήσεις και αυτώ μόνω λατρεύσεις. Και ήγαγεν αυτόν εις Ιεροσόλυμα και έστησεν αυτόν επί το πτερύγιον του ιερού και είπεν αυτώ· ει υιός ει του Θεού, βάλε σεαυτόν εντεύθεν κάτω· γέγραπται γαρ ότι τοις αγγέλοις αυτού εντελείται περί σου του διαφυλάξαι σε και ότι επί χειρών αρούσί σε, μήποτε προσκόψης προς λίθον τον πόδα σου. Και αποκριθείς είπεν αυτώ ο Ιησούς ότι είρηται, ουκ εκπειράσεις Κύριον τον Θεόν σου. Και συντελέσας πάντα πειρασμόν ο διάβολος απέστη απ᾿ αυτού άχρι καιρού» (Λουκά δ’, 1-13).
Ο άγιος Ιάκωβος ο Αδελφόθεος συμβουλεύει τους πιστούς: «Αντίστητε τω διαβόλω και φεύξεται αφ’ υμών» (Ιακώβου δ’, 7).
Τότε, όπως έπεσαν τα τείχη της Ιεριχούς, έτσι και το κάστρο της αμαρτίας θα καταπέσει. Το φρόνημα της αμαρτίας θα υποχωρήσει στη χάρη του Πνεύματος.
Ας είμαστε, λοιπόν, άγρυπνοι στις επάλξεις και έτοιμοι να αγωνισθούμε τον κατά του «ετέρου νόμου» αγώνα, για να κερδίσουμε τον στέφανον, «ον απηγγείλατο ο Κύριος τοις αγαπώσιν Αυτον» (Ιακώβου α’, 12).
