Γράφει ο π. Αντώνιος Χρήστου*
Προϊστάμενος Ι.Ν. Προφήτου Ηλία Κόρμπι Βάρης, της Ι. Μ. Γλυφάδας Ε. Β. Β. & Β.
Αγαπητοί μου Αναγνώστες Χριστός Ανέστη! Τη στιγμή που γράφεται αυτό το άρθρο, βρισκόμαστε στον απόηχο των τετραπλών εκλογών της 26ης Μαΐου 2019 (Ευρωεκλογές, Περιφερειακές, Δημοτικές και Κοινοτικές) και όλοι αποτιμούν και σχολιάζουν το αποτέλεσμα. Σε όποια θέση και να τις δει κανείς, είτε του απλού πολίτη, είτε του υποψηφίου, είτε του εκλεγμένου, είτε αυτού που απέτυχε να εκλεγεί, αναμφισβήτητα πάντως αποτελεί σπουδαίο κεκτημένο του Δημοκρατικού Πολιτεύματος να μπορεί ο κάθε πολίτης να επιλέγει με την ψήφο του και την ευθύνη της προτίμησής του, τα πρόσωπα και τους συνδυασμούς τα οποία θα τον κυβερνούν ή καλύτερα (υποτίθεται τουλάχιστον) θα τον υπηρετούν για την επόμενη τετραετία.
Φυσικά εμείς στο άρθρο μας δεν θα κάνουμε πολιτική, δεν είναι δουλειά της Εκκλησίας αυτό, αλλά θα σχολιάσουμε το φαινόμενο εκλογές με τα ανθρώπινα δεδομένα και θα δούμε και την εκλογή, όπως ο ίδιος ο Θεός επεμβαίνει και επιλέγει στην ανθρώπινη ιστορία μεταξύ των ανθρωπίνων προσώπων. Γιατί ναι οι εκλογές δεν είναι μόνο ανθρώπινη υπόθεση αλλά και Θεϊκή και γι’ αυτό θα δούμε τα ανθρώπινα κριτήρια και θα τα συγκρίνουμε με τα θεϊκά κριτήρια και όχι μόνο.
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν, σχολιάζοντας τα κριτήρια που θα έπρεπε να επιλέγει, κατά τη γνώμη μας, ο μέσος ψηφοφόρος με την ψήφο του, κάποιο πολιτικό πρόσωπο ή γενικότερα κομματικό συνδυασμό για να τον υπηρετήσει:
1. Να έχουν αξιόπιστο, εφικτό και ρεαλιστικό στην υλοποίηση προεκλογικό πρόγραμμα.
2. Να υπηρετούν το γενικό καλό και συμφέρον με διαφάνεια και όχι εξυπηρετώντας τα συμφέροντα των λίγων εις βάρος των πολλών κρυφά.
3. Να έχουν πλούσιο βιογραφικό, αλλά και στη πράξη να έχουν σπουδαία επιτεύγματα και κοινωνική προσφορά και μάλιστα σε ευαίσθητους τομείς (ΑΜΕΑ, Κρατούμενους, μετανάστες, φυσικό περιβάλλον κ.α.) και γενικότερα εθελοντικές δράσεις και
4. Το γενικότερο δημόσιο ήθος και η παρουσία τους στα δημόσια πράγματα του τόπου γιατί δεν αρκεί να έχει κάποιος δυνατότητες και εμπειρία, αλλά αξιολογείται και η γενικότερη στάση των υποψηφίων, να είναι σεμνή και έμπρακτο πρότυπο-παράδειγμα και όχι να προκαλεί και να σκανδαλίζει την κοινή γνώμη κ.α. Στη πράξη όμως τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι· αλλά υπάρχουν δοσοληψίες, συμφέροντα, συμφωνίες δούναι λαβείν (ρουσφέτια) που ουσιαστικά εξαγοράζουν την ψήφο των πολιτών και όχι για το γενικότερο καλό.
Ο Θεός μας όμως κάνει και επίσης την δική Του εκλογή και μπορεί κάποιος να τη διακρίνει διαβάζοντας την Αγία Γραφή, τόσο την Παλαιά όσο και την Καινή Διαθήκη. Να διευκρινίσουμε ότι βάζουμε ενικό αριθμό (εκλογή) και όχι εκλογές όπως στις κοσμικές που σχολιάσαμε στην προηγούμενη παράγραφο, με την έννοια ότι είναι προσωπική και ιδιαίτερη στο κάθε πρόσωπο ξεχωριστά και όλοι μαζί ζούμε ενωμένοι εντός της Εκκλησίας. Είναι πολύ σημαντικό να διακρίνουμε το πόσο προσωπικό Θεό έχουμε και πώς το σχέδιο της Θείας Οικονομίας Του μας αφορά όλους, αλλά με έναν εντελώς ιδιαίτερο προσωπικό τρόπο για τον κάθε έναν άνθρωπο ξεχωριστά.
Ας αναφέρουμε μερικές κλήσεις Του Θεού με διάφορα βιβλικά πρόσωπα τόσο της Παλαιάς όσο και της Καινής. Καταρχάς ο ίδιος ο Κύριος μας διαβεβαιώνει ότι : «ουχ υμείς με εξελέξασθε, αλλ᾿ εγώ εξελεξάμην υμάς και έθηκα υμάς ίνα υμείς υπάγητε και καρπόν φέρητε, και ο καρπός υμών μένη, ίνα ό,τι αν αιτήσητε τον πατέρα εν τω ονόματί μου, δω υμίν». (Ιω. 15,16). Δηλαδή σε μετάφραση στα Νεοελληνικά : «Δεν με εξελέξατε σεις, αλλ’ εγώ σας εξέλεξα ανάμεσα απ’ όλους τους άλλους και σας έθεσα στο υψηλό έργο του Αποστόλου, διά να πάτε να κηρύξετε το Ευαγγέλιον και να κάνετε έτσι καρπό σαν τα καλά κλήματα της αμπέλου. Και ο καρπός σας αυτός, η σωτηρία αθανάτων ψυχών, θα μένει αιώνιος. Σας έδωσα το μεγάλο προνόμιο ώστε ό,τι ζητήσετε από τον Πατέρα εν τω ονόματί μου, να σας το δίδει».
Αρα επομένως έχουμε όλοι οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, την κλήση να ζούμε στο σώμα Του την Εκκλησία, αλλά υπάρχουν και κάποια πρόσωπα που ιστορικά και θεολογικά κλήθηκαν να έχουν έναν ιδιαίτερο ρόλο στο σχέδιο της Θείας Οικονομίας. Στην Παλαιά Διαθήκη οι Πατριάρχες Αβραάμ, Ισαάκ και Ιακώβ. Αργότερα ο Νώε, Οι Κριτές και οι Προφήτες όλοι γενικά, ιδιαιτέρως ο Μωυσής (το όραμα της καιομένης και μη κατακαιομένης βάτου), ο Σαμουήλ, ο Προφήτης Ησαΐας, ο Ηλίας, ο Ιωνάς κ.α. Στην Καινή Διαθήκη έχουμε τον Τίμιο Πρόδρομο, τη Θεοτόκο Μαρία με τον Ευαγγελισμό, τους 12 μαθητές από τον κλειστό κύκλο και τους 72 μαθητές από τον ευρύτερο κύκλο. Την κλήση του αποστόλου Πέτρου μετά την άρνησή του τρεις φορές, το όραμα της Δαμασκού για τον Απόστολο Παύλο κ.α.! Οπως και οι μαθητές των μαθητών του Κυρίου, οι άμεσοι διάδοχοί τους συνέχισαν την πρόσκληση και την κλήση Του Θεού προς τα ανθρώπινα πρόσωπα οικουμενικά, όπου γης.
Ποια όμως είναι τα κριτήρια Του Θεού, για να επιλέξει κάποιον κοντά Του;: 1. Το πρώτο είναι η βαθιά, με ζήλο και αληθινή πίστη του. Αν δούμε όλα τα παραπάνω ονόματα, θα διαπιστώσουμε τη βαθιά και συνειδητή τους πίστη και μάλιστα πολλές φορές με κίνδυνο της ίδιας της ζωής τους. 2. Στη συνέχεια βλέπουμε την καθαρή τους καρδιά, γιατί αυτό είναι και το ζητούμενο σε μία υγιή πνευματική σχέση. 3. Είναι η ταπείνωση και η υπακοή τους στο θέλημα Του Θεού ώστε να γίνονται όργανα της θείας χάριτος, σκεύη εκλογής κ.α. 4. Καμιά φορά είναι και το αντίθετο, η πολύ μεγάλη αμαρτωλότητα που κινητοποιεί τον Κύριο, αφού «ου δε επλεόνασεν η αμαρτία, υπερεπερίσσευσεν η χάρις» Ρωμ. 5,20).
Κλείνοντας το άρθρο μας και συγκρίνοντας την κλήση Του Θεού με τη διαδικασία των ανθρώπινων εκλογών και κριτηρίων, διαπιστώνουμε αντικειμενικά ότι ο άνθρωπος επιλέγει με βάση τα δικά του μικροπολιτικά συμφέροντα. Οπως εύστοχα έχει ειπωθεί, ό,τι λαό έχουμε, τέτοιοι κυβερνήτες και του αξίζουν! Οι προσδοκίες είναι πολλές, αλλά πάντα στο τέλος έρχεται η απογοήτευση. Ο Θεός όμως πάντα επιλέγει τους ανθρώπους, πάντοτε με φιλανθρωπία, δεχόμενος τις φυσικές ατέλειες και αδυναμίες, θεραπεύοντας και μεταμορφώνοντας αυτές προς το καλύτερο για τον ίδιο τον άνθρωπο, αφού ο ίδιος Θεός είναι η πηγή της ζωής και σωτηρίας, αλλά έγινε άνθρωπος και μας προσέλαβε για να μας λυτρώσει! Σκοπός είναι να γίνουμε άξιοι (μέσα στην αναξιότητά μας), ανταποκρινόμενοι θετικά στην κλήση Του Θεού και όχι να νομίζουμε με τις ανθρώπινες δομές ότι μπορούμε να ζήσουμε ως Θεοί, χωρίς τον Θεό, ουσιαστικά αντικαθιστώντας Τον! Μη γένοιτο αδελφοί μου!
