Γράφει ο Αρχιμανδρίτης Σωφρόνιος Γκουτζίνης
Πρωτοσύγκελλος Ι.Μ. Ξάνθης και Περιθεωρίου
Την 4η Οκτωβρίου 2019 η πόλη της Ξάνθης θα γιορτάσει εκατό χρόνια ελεύθερου εθνικού βίου. Λίγοι βέβαια γνωρίζουν το γεγονός ότι κατά την περίοδο 1913-1923, πριν τη συνθήκη της Λωζάνης και μετά την απελευθέρωση της Θράκης από τον βουλγαρικό ζυγό, ο κυριότερος λόγος ένταξης και ενσωμάτωσης της Θράκης στον εθνικό κορμό ήταν γιατί αυτό ζήτησαν οι μουσουλμάνοι κάτοικοι της περιοχής μας, οι οποίοι επέλεξαν να συμβιώσουν με τους Eλληνες εντός των προστατευτικών πλαισίων του ελληνικού κράτους. Οι άλλες επιλογές τους ήταν να ενσωματωθούν στην εθνικιστική και εκκοσμικευμένη Τουρκία ή στη Βουλγαρία, από την οποία είχαν υποστεί βίαιο εκβουλγαρισμό (με το πρόσχημα του «εκχριστιανισμού» των Πομάκων) στις δύο βουλγαρικές κατοχές κατά την περίοδο αυτή. Διόλου ελκυστικές επιλογές για τους πιστούς μουσουλμάνους της Θράκης μας.
Μέσα στο διάβα του χρόνου η ένταξη των μουσουλμάνων συμπολιτών μας στον εθνικό κορμό δικαιώνεται διαρκώς. Μάλιστα μετά την είσοδο της χώρας μας στην τότε ΕΟΚ η επιλογή αυτή καταξιώθηκε. Οι μουσουλμάνοι Eλληνες πολίτες της Θράκης, ανεξάρτητα από τη φυλετική τους καταγωγή, έγιναν πολίτες της Ενωμένης Ευρώπης, τη στιγμή που οι άλλοι βαλκανικοί λαοί καθώς και η εξ ανατολών γειτονική χώρα συνωστίζονταν στoν προθάλαμο της Ευρωπαϊκής Eνωσης και εκλιπαρούσαν την έναρξη διαδικασιών για την Ευρωπαϊκή τους ένταξη. Απολαμβάνοντας καθεστώς δημοκρατίας και ισοπολιτείας, οι μουσουλμάνοι συμπολίτες μας, που διακρίνονται για την εργατικότητά τους, κατόρθωσαν να αναπτυχθούν οικονομικά, να ανέλθουν κοινωνικά και να σπουδάσουν τα παιδιά τους.
Δεν είναι άγνωστο πως πολιτικές που επιβάλλονται από εξωθεσμικά κέντρα οδήγησαν στη δημιουργία αυτοτελούς μειονοτικού κομματικού σχηματισμού, του Κόμματος Ισότητος, Ειρήνης και Φιλίας (ΚΙΕΦ), το οποίο συμμετείχε στις Ευρωεκλογές (τόσο φέτος όσο και σε εκείνες του 2014), ενώ συνήθως οι μουσουλμάνοι συμπολίτες μας συμμετέχουν στα πολιτικά δρώμενα μέσα από τα καθιερωμένα πολιτικά κόμματα του Ελληνικού Κοινοβουλίου. Είναι χαρακτηριστικά τα αποτελέσματα που πέτυχε το ΚΙΕΦ στις Ευρωεκλογές του 2014 και στις πρόσφατες του 2019: Το 2014 είχε συγκεντρώσει 42.792 ψήφους και ποσοστό 0,74%, ενώ στις πρόσφατες Ευρωεκλογές κατέλαβε 31.700 ψήφους με ποσοστό 0,64% . Διαπιστώνουμε λοιπόν ότι σε σχέση με τις ευρωεκλογές του 2014 παρατηρείται σαφής ΜΕΙΩΣΗ ΤΗΣ ΔΥΝΑΜΗΣ ΤΟΥ ΚΙΕΦ.
Από το σημείο αυτό αρχίζει και μία σειρά γεγονότων που μας οδήγησαν στο να γράψουμε το ανά χείρας άρθρο. Ενώ δηλαδή, θα περίμενε κανείς μία νηφάλια και ψύχραιμη αποτίμηση του εκλογικού αποτελέσματος από τους ειδικούς, είδαμε το ακριβώς αντίθετο!!! Μόλις έκλεισε η κάλπη των Ευρωπαϊκών Εκλογών και κατά την μετεκλογική εβδομάδα είχαμε μία ιδιαίτερα επαναλαμβανόμενη προβολή της Θράκης στα ΜΜΕ. Υπό άλλες συνθήκες αυτό θα μας χαροποιούσε ιδιαίτερα. Ομως η προβολή της Θράκης είτε σε ειδήσεις, είτε σε αναλύσεις εφημερίδων, είτε σε βαθυστόχαστα μπλογκ και ιστοσελίδες, είχε την κοινή επωδό ότι «Η Θράκη χάνεται» και αυτό αποδεικνύεται από τα υψηλά ποσοστά του ΚΙΕΦ στις Ευρωεκλογές. Μάλιστα οι περισσότεροι σχολιαστές ανέφεραν το όνομα του κόμματος όχι με τα ελληνικά αρχικά ΚΙΕΦ, αλλά στην τουρκική γλώσσα…
Είναι άραγε αυτή η εσφαλμένη ανάγνωση των εκλογικών επιδόσεων του ΚΙΕΦ τυχαία ή εσκεμμένη; Αν ισχύει το δεύτερο, σε τι αυτή αποσκοπεί; Τα ερωτήματα αυτά θα λάβουν απάντηση στο εγγύτερο ή απώτερο μέλλον. Φοβόμαστε όμως ότι η προβολή από τα ΜΜΕ μίας «Θράκης που κινδυνεύει» ή πολύ περισσότερο μίας «Θράκης που χάνεται» είναι πολύ περισσότερο επιζήμια από ότι το όποιο εκλογικό αποτέλεσμα. Η διαστρέβλωση της αλήθειας από όσα ΜΜΕ μασκάρεψαν την αποτυχία του ΚΙΕΦ σε θρίαμβο, δεν οφείλεται μόνο σε φοβικά σύνδρομα ή απουσία ψυχραιμίας. Ποτέ κανείς δε ζημιώθηκε πολιτικά, καπηλευόμενος τις έννοιες της πίστης και της πατρίδας. Μας το επισημαίνει ο ίδιος ο κυρ Αλέξανδρος ήδη από το μακρινό 1906 στο διήγημά του «Ο Διδάχος»: «Μεταξύ όλων των επαγγελμάτων, εις όλον το Γένος, περνά εξόχως το επάγγελμα της θρησκείας, καθώς και το του πατριωτισμού» και ας είμαστε ως χριστιανοί υποψιασμένοι με όσους καπηλεύονται τα πατριωτικά μας αισθήματα.
Επειδή ευτυχώς όμως, ισχύει το αρχαίο ρητό «ουδέν κακόν αμιγές καλού» νομίζουμε ότι ο δήθεν θρίαμβος του ΚΙΕΦ και η αρνητική υπερπροβολή της Θράκης είναι μία ευκαιρία να δώσουμε ένα σήμα στην κεντρική εξουσία: Η Θράκη δεν είναι μια γκρίζα τρύπα στον εκλογικό χάρτη της Ελλάδας, όπως πολλοί θέλουν να μας πείσουν. Δεν είναι ούτε «τρύπα στη γεωγραφία» όπως τραγουδούσε παλαιότερα ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας. Η Θράκη είναι μία ευλογημένη ακριτική γη στην οποία ζούμε μαζί χριστιανοί και μουσουλμάνοι. Τολμούμε μάλιστα να πούμε πως είμαστε ένα παγκόσμιο πρότυπο ειρηνικής συμβίωσης. Οι σχέσεις μεταξύ χριστιανών και μουσουλμάνων είναι ειρηνικές και η τοπική Εκκλησία, η Ιερά Μητρόπολις Ξάνθης και Περιθεωρίου, ( παρομοίως και οι λοιπές Ιερές Μητροπόλεις του τόπου), ασκεί το φιλανθρωπικό της έργο χωρίς να διακρίνει τους μουσουλμάνους από τους χριστιανούς. Το Γενικό και τα Ενοριακά Φιλόπτωχα Ταμεία, το Κοινωνικό Παντοπωλείο, οι προνοιακές δράσεις, όπως είναι το Κοινωνικό Ιατρείο και Φαρμακείο, μαρτυρούν για αυτή την πραγματικότητα. Εμείς μεταξύ μας τα βρίσκουμε μια χαρά. Θέλουμε όμως έμπρακτες αποδείξεις ότι η Πρωτεύουσα όντως νοιάζεται για αυτή την Περιφέρεια της χώρας, που είναι ίσως η πρώτη σε ανεργία και σε αναλφαβητισμό. Στην Θράκη έχουν γίνει αρκετά, χρειάζονται όμως περισσότερα. Η Θράκη δεν χάνεται…Δεν θα την αφήσουμε οι Θρακιώτες – χριστιανοί και μουσουλμάνοι – να χαθεί. Εργαζόμαστε όλοι μαζί για το μέλλον του όμορφου τόπου μας και κλείνουμε τα αυτιά μας στις ευκαιριακές κραυγές της διάσπασης και του φόβου.
