Tου Μητροπολίτου Καισαριανής, Βύρωνος και Υμηττού κ. Δανιήλ
Στην πνευματική ζωή μας πρέπει τα πρώτα πράγματα να έχουν την πρώτη θέση. Ο λόγος του Θεού μας βοηθάει να βρούμε και στη συνέχεια να τοποθετήσουμε αυτές τις προτεραιότητες της ζωής μας:
1. Το πρώτο καθήκον μας στη ζωή είναι να φροντίζουμε για τα πνευματικά αγαθά τοποθετώντας τις βιοτικές μέριμνες και υποθέσεις σε δευτερεύουσα θέση, εμπιστευόμενοι την πρόνοια του Θεού γι’ αυτά, όπως υπέδειξε ο Κύριος:
«Ζητείτε δε πρώτον την βασιλείαν του Θεού και την δικαιοσύνην αυτού και ταύτα πάντα προστεθήσεται υμίν. Μη ούν μεριμνήσητε εις την αύριον, η γαρ αύριον μεριμνήσει τα εαυτής· αρκετόν τη ημέρα η κακία αυτής» (Ματθαίου στ΄ 33-34).
Δηλαδή: «Γι’ αυτό πρώτα απ’ όλα να επιζητείτε τη βασιλεία του Θεού και την επικρότηση του θελήματός του, κι όλα αυτά θα ακολουθήσουν. Μην αγωνιάτε λοιπόν για το αύριο, γιατί η αυριανή μέρα θα έχει τις δικές της φροντίδες, φτάνουν οι έγνοιες της κάθε μέρας».
Οι άνθρωποι έχουν ανατρέψει αυτή την τάξη με αποτέλεσμα να μην ενδιαφέρονται για τα πνευματικά αγαθά, επειδή νομίζουν ότι δεν είναι σημαντικά. Τα δε βιοτικά να μην μπορούν να τα εξασφαλίσουν παρά την εργώδη προσπάθειά τους.
Τα αιτήματα για τα πνευματικά αγαθά προτάσσονται και στην προσευχή που μας δίδαξε ο Κύριός μας, το γνωστό μας «Πάτερ ημών, αγιασθήτω το όνομά Σου, ελθέτω η βασιλεία Σου, γενηθήτω το θέλημά Σου». Πρώτα αυτά και μετά τα δικά μας και καθημερινά.
2. Το πρώτο έργο στον αγώνα για τον αγιασμό μας είναι η καθαρότητα της καρδιάς, του νού, της συνειδήσεως. Οταν αυτά είναι καθαρά και φωτεινά τότε ολόκληρη η ζωή μας είναι λουσμένη στο φως και στην αλήθεια, όπως δίδαξε ο Κύριος:
«Καθάρισον πρώτον το εντός του ποτηρίου και της παροψίδος, ίνα γένηται και το εκτός αυτών καθαρόν» (Ματθαίου κγ΄ 26).
Δηλαδή: «Καθάρισε πρώτα τα εσωτερικό του ποτηριού και του πιάτου, για να έχει αξία και η εξωτερική τους καθαρότητα».
«Ο λύχνος του σώματός εστιν ο οφθαλμός· εάν ούν ο οφθαλμός σου απλούς η, όλον το σώμά σου φωτεινόν έσται· εάν δε ο οφθαλμός σου πονηρός η, όλον το σώμά σου σκοτεινόν έσται· ει ούν το φως το εν σοι σκότος εστί, το σκότος πόσον;» (Ματθαίου στ΄ 22-23).
Δηλαδή: «Το λυχνάρι του σώματος είναι τα μάτια. Αν λοιπόν τα μάτια σου είναι γερά, όλο το σώμα σου θα είναι στο φως. Αν όμως τα μάτια σου είναι χαλασμένα, όλο το σώμα σου θα είναι στο σκοτάδι. Κι αν το φως που έχεις μεταβληθεί σε σκοτάδι, σκέψου πόσο θα ’ναι το σκοτάδι!».
3. Η πρώτη υποχρέωσή μας στην λατρεία του Θεού είναι να συμφιλιωθούμε με τον αδελφό μας:
«Πρώτον διαλλάγηθι τω αδελφώ σου, και τότε ελθών πρόσφερε το δώρόν σου» (Ματθαίου ε΄ 24).
Δηλαδή: «Αφησε εκεί, μπροστά στο θυσιαστήριο του ναού το δώρο σου και πήγαινε να συμφιλιωθείς πρώτα με τον αδερφό σου και ύστερα έλα να προσφέρεις το δώρο σου».
Ο Κύριος μας προέτρεψε να λέμε στην προσευχή μας:
«Αφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών» (Ματθαίου στ΄ 12).
Πρώτα συγχωρούμε και μετά ζητούμε να μας συγχωρέσει ο Θεός:
4. Η πρώτη υποχρέωσή μας στις αδελφικές σχέσεις πριν διορθώσεις τον άλλο είναι να διορθώσεις τον εαυτό σου:
«Πρώτον έκβαλε την δοκόν εκ του οφθαλμού σου». (Λουκάς στ΄ 42).
Δηλαδή: «Βγάλε πρώτα από το μάτι σου το δοκάρι και τότε θα δεις καθαρά και θα μπορέσεις να βγάλεις το σκουπιδάκι απ’ το μάτι του αδελφού σου».
5. Η πρώτη πρόσφορά μας στον Θεό θα πρέπει να είναι η προσφορά του εαυτού μας. Αυτό έπραξαν ο Θεσσαλονικείς, οι οποίοι πριν δώσουν την ελεημοσύνη τους για τους χριστιανούς της Παλαιστίνης «εαυτούς έδωκαν πρώτον εις τον Κύριον» ( Β΄ Κορινθίους η΄ 5), πίστεψαν δηλαδή και αφιερώθηκαν στον Κύριο.
Πριν προσφέρεις οτιδήποτε, ο Θεός ζητεί να Του προσφέρεις την ψυχή σου.
6. Την πρώτη θέση στην προσευχή μας έχουν οι άλλοι κατά την αποστολική προτροπή:
«Πρώτον ποιείσθε δεήσεις υπέρ…πάντων» (Α΄ Τιμόθεον β΄ 1).
Αν εργασθούμε με μεθοδικότητα και υπομονή να τις πραγματοποιήσουμε αυτές τις προτεραιότητες στη ζωή μας, θα έχουμε δώσει νόημα σε αυτήν τη ζωή.
