«Επισκέψασθε ουν,αδελφοί,άνδρας εξ υμών μαρτυρουμένους επτά,πλήρεις Πνεύματος Αγίου και σοφίας» (Πράξ. στ, 3) «Και εξελέξαντο Στέφανον, άνδρα πλήρη πίστεως και Πνεύματος Αγίου» (Πράξ. στ, 5).
Οι Απόστολοι προτείνουν στους πιστούς να διαλέξουν άνδρες γεμάτους από Πνεύμα Άγιο και σοφία. Και διαλέγουν και τον Στέφανο, που ήταν «πλήρης πίστεως και Πνεύματος Αγίου» και, βεβαίως και τους υπολοίπους Διακόνους.
Αναφέρεται στην σημερινή περικοπή των Πράξεων των Αποστόλων. (Κυριακή των Μυροφόρων).
Είναι πολύ χαρακτηριστικό ότι οι Απόστολοι για την εποπτεία και την φροντίδα των «συσσιτίων»,όπως θα λέγαμε σήμερα, δηλ. για ένα ζήτημα πολύ πεζό,διαλέγουν «άνδρας πλήρεις πίστεως και πνεύματος αγίου».
1. Δεν αναζητούν ανθρώπους με οργανωτικές ή άλλες ικανότητες. Ή με κύρος και αναγνωρίσιμους. Ή απλώς έντιμους, όπως θα κάναμε σήμερα. Αλλά αναζητούν ανθρώπους πιστούς και «πλήρεις πνεύματος αγίου».
Ο χαρακτηρισμός αυτός μας εκπλήσσει. Μα χρειάζεται να είναι κάποιος «πλήρης πίστεως και πνεύματος αγίου» για μιά τέτοια δουλειά ή έστω αποστολή;
Δεν θα αρκούσαν κάποιες άλλες ειδικές ικανότητες; Η απάντηση, που δίνει η πρακτική αυτή των Αποστόλων είναι «όχι»!
2. Το Ευαγγέλιο,βέβαια, δεν είναι ένα «κοινωνικό σύστημα», όπως,ίσως,κάποιοι θέλουν να το υποβιβάσουν. Όμως δίνει βασικές κατευθύνσεις για την αντιμετώπιση και αυτού του ζητήματος.
Γιατί η Εκκλησία δεν «μανιχαΐζει». Δεν βλέπει δηλ.τον άνθρωπο σαν ψυχή μόνο. Ούτε υποβιβάζει την αξία του σώματος και των υλικών αναγκών.
Άλλωστε και ο Κύριος στο πρότυπο προσευχής, που μας έδωσε,στο «Πάτερ ημών», περιλαμβάνει και ένα υλικό αίτημα: «Τον άρτον ημών τον επιούσιον δός ημίν σήμερον».
3. Όμως η Εκκλησία θέλει να μας επισημάνει την προσοχή σε ένα θέμα,που απορρέει από την συμπεριφορά αυτή των Αποστόλων και την επιλογή τους.
Και αυτό είναι ότι τα θέματα των υλικών αναγκών και της κατανομής τους,δηλ.το λεγόμενο «κοινωνικό πρόβλημα» δεν λύνεται μόνο με τα διάφορα προτεινόμενα «κοινωνικά συστήματα».
Ο «άνθρωπος» είναι το αποφασιστικό στοιχείο. Γιατί και με τα δικαιότερα,τυχόν, κοινωνικά συστήματα, που είναι δυνατόν να επινοηθούν και προταθούν,αν ο άνθρωπος δεν είναι «πλήρης πίστεως και πνεύματος αγίου» μπορεί να αδικεί και να εκμεταλλεύεται.
Και αυτό το αποδεικνύει η ιστορία. Τι να την κάνεις μια τέλεια μηχανή, χωρίς ηλεκτρική ενέργεια,για να την θέσει σε κίνηση; Και αυτήν την ενέργεια την δίνει ο άνθρωπος.
4. Μόνο ο άνθρωπος, όταν «άνθρωπος ή»,δεν θα εκμεταλλεύεται την θέση ή το αξίωμα,που διαχειρίζεται,για το προσωπικό του συμφέρον,αλλά για το καλό του συνόλου.
Να γιατί οι Απόστολοι αναζήτησαν «άνδρας πλήρεις πίστεως και πνεύματος αγίου»! Αυτοί είναι απαραίτητοι, αλλά δυστυχώς πάντοτε σπάνιοι!
Γι ´αυτό και οι κοινωνίες ταλαιπωρούνται μέχρι να κατανοήσουν ότι μόνο,όσοι εμφορούνται από την χριστιανική πίστη και εμπνέονται από το Πνεύμα το Άγιο, μπορούν να συμβάλουν αποφασιστικά και στην λύση των κοινωνικών προβλημάτων.
Γιατί ας το επαναλάβουμε: Η Εκκλησία και η χριστιανική πίστη δεν αεροβατεί ! Έχει «επαγγελίαν ζωής της ν υ ν και της μελλούσης»! ( Α Τιμ. δ, 8 ).
